Penaus hac é mèn é ma ret clah Jesus, goudé en dout bet er malheur d’er hol

Rouville, Alexandre-Joseph de (peotramant: Abbé d'Hérouville)

troet gant Guillôme, Joachim.
J.-M. Galles, 1829 (p. 142-144)

Penaus é ma ret hum gomportein gaudé en dout cavet arré Jesus ►

CHAPISTRE XV.

Penaus hac é mèn é ma ret clah Jesus, goudé en dout bet er malheur d’er hol.

QUENTÉH èl ma remerquas Mari ne oai quet Jesus guet-hi, hi er hlascas guet presse, de guetan é mesq hé hærent, goudé ér guær a Jerusalem, é péhani en er havas.

Er joé a santas é uélet er mab câret-cé, a oai bet quer bras èl er chagrin hé deoai bet doh er hol.

Collet e hoès Jesus, ô m’inean ! Clasquet-ean guet er memb presse m’er hlascas er vam tinér-zé. Quitteit tout èl d’hi eit er havouit arré.

Goulennet-ean, dré hou clahar hac hou tareu, guet en ol treu crouéet, guet en nean ha guet en doar, guet er splandér ag en dé ha guet en tihoueldæt ag en nos.

Liés é clasquér Jesus ha n’er havér quet, rac n’er hlasquér quet èl ma faut. Haval vehai, doh er fæçon ma er hlasquér, é vehér fâchet ag er havouit.

Ret-é discoein er hai e hoès en dout ean collet, én ur lacat hast d’er hlah ha presse d’er havouit.

Mæs é mèn en er havehet-hui ? Hac é creis er bed vou ? Jesus a zou annemis er bed.

Ne veoh quet ehué ingorto en hou secourou hou quærent d’er havouit. Mari n’er havas quet é mesq hé hærent hac er-ré a hé honnaissance.

Consultet er péh a lar en Aviel, interroget er Sænt, goulennet guet er Vêlean ; ind a larou deoh é mèn en er havehet.

Hui a gavou Jesus él léh m’er havas Mari, én Tample, én ty a béden, én excelciceu a religion, é compagnoneah é vinistret hac é serviterion.

Hui er havou hoah él léhïeu a costé, ha surtout én interior ag er galon, a pe vehet é peah guet hou coal inclinationeu, a pe vehet guenoh hou ç’hunan.

Azen-é en hou couviean-memb d’hum dennein eit cheleu é vouéh, ha cleuet er honzeu a vuhé a sortiou ag é vêc.

Azen-é en dès ean clasquet hac en er hlah hoah ol er-ré a vèn sincéremant tostat dehou, a p’ou dès bet er malheur de bellat doh t’ou dré ur vuhé criminel, de yeinnein doh t’ou pé d’en ancoéhat. A p’hou pou ean cavet, ô m’inean ! doucet ur peah a danhouéhet-hui ! A éellein a rér, pêl doh Jesus, jouissein ag ur bonheur benac ?

En nemb en dès clasquet Jesus a gompren quênt pél, dré é expériance propre, é talhouai er boén clah un tresor quer bras.

————