1. — Ann ene mad. — Aotrou, c’hoant braz am euz d’ho tigemeret em c’haloun gant eur feiz kre ha gant eur garantez flamm, evel m’ho deuz great e-leiz a zent hag a eneou kristen a zo bet kavet mad gan-e-hoc’h evit ho buez santel hag evit ar feiz hag ar garantez vraz ho deuz bet evid-hoc’h.
O va Doue, karantez a viskoaz da viken, c’houi zo va holl vad ha va euruzded dreist-holl, me a fell d’in ho tigemeret em c’haloun gant eur garantez ar vrasa ha gant eunn doujans vrasoc’h eget n’ho deuz bet biskoaz hini euz ar Zent, gant eunn doujans vrasoc’h eget n’en deuz gellet pep-hini anezho da gaout evid-hoc’h enn he galoun.
2. — Petra-bennag n’emoun ket e doare vad da gaout kemend all a feiz hag a garantez, evelato e kinnigann d’e-hoc’h va c’haloun holl, evel pa ne ve nemed-oun hep-ken am be ann holl c’hoantegesiou flamm-ze a zo ker mad dira-z-hoc’h. Lakaat a rann c’hoaz dira-z-hoc’h ha kinnig a rann d’e-hoc’h, gant doujans ha gant karantez, kement tra vad a hell eur c’hristen mad da zonjal ha da c’hoantaat er bed-man.
Ne fell ket d’in derc’hel netra enn tu diouz-in, bez’ e fell d’in avad rei d’e-hoc’h, a wir galoun hag a greiz va ene, kement tra am euz ha kement zo ac’hanoun.
Va Aotrou ha va Doue, va C’hrouer ha va Zalver, me a fell d’in ho tigemeret hirio em c’haloun gant c’hoant d’ho meuli, gant doujans evit ho kloar, gant karantez ha gant anaoudegez-vad, gant eur feiz beo, gant eur fisians kre ha gant eur galoun c’hlann, evel ma c’hoanteaz ho tigemeret hag evel m’ho tigemeraz e gwirionez ho Mamm zantel, ar Werc’hez Vari, pa zeuaz ann eal da lavaret d’ezhi e vije mamm da Zoue. O klevet ar c’helou-ze, ar Werc’hez zantel a lavaraz gant feiz ha gant eur galoun uvel-meurbed : Setu aman servicherez ann Aotrou, ra vezo great em c’henver hervez a livirit.
3. — Bez’ e karfenn e ve va c’haloun entanet gant ann tan flamm ha santel euz ho karantez, hag en em ginnigfenn va-unan d’e-hoc’h a greiz va ene, evel ma reaz ann hini a zo deuet enn ho raok, sant Iann Vadezour, ar brasa e-touez ar zent. Tridal a eure dira-z-hoc’h gant levenez, dre c’hras ar Spered-Santel, enn amzer ma’z edo choaz e kof he vamm ; ha goude-ze, va Doue, pa ho kwelaz o vale e-touez ann dud, e lavaraz gant eur garantez vraz hag oc’h en em izelaat : Mignoun ar Pried a zo en he gichen hag a zelaou anezhan ; braz eo he zudi enn he ene, o veza ma klev mouez ar Pried.
Rak-se e kinnigann d’e-hoc’h holl zudiou ann eneou mad ; kinnig a rann ive d’e-hoc’h ar garantez vraz-meurbed hag al levenez ho deuz bet pa’z int bet douget a spered war-zu enn-hoc’h, pa’z int bet sklerijennet gan-e-hoc’h hoc’h-unan, pa ho deuz gwelet ac’hanoc’h enn env. Kement-se holl a ginnigann d’e-hoc’h, hag ive kement enor ha meuleudi a ro hag a roio d’e-hoc’h kement tra zo krouet enn env ha war ann douar. Ho c’hinnig a rann d’e-hoc’h, va Doue, evid-oun va-unan hag evit ar re holl a zo en em erbedet ouz-in em fedennou, evit ma viot meulet ha binniget gant ann holl evel ma’z eo dleet.
4. — Plijet gan-e-hoc’h, va Doue, selaou va feden ha digemeret mad ar c’hoant am euz d’ho meuli ha d’ho pinniga da viken, evel ma’z ounn dalc’het da ober e gwirionez, dre ma’z oc’h braz dreist kement zo. Setu petra a ginnigan d’e-hoc’h, va Doue, setu petra a garfenn kinnig d’e-hoc’h bemdez ha pep pred. Setu petra a ginnigann d’e-hoc’h a nevez, setu petra a garfenn kinnig d’e-hoc’h a nevez bemdez ha pep pred. Pidi stard a rann holl sperejou euruz ann env hag ive ho servicherien vad da veza a-unan gan-en evit ma veulimp ha ma trugarekaimp ac’hanoc’h.
5. — Ra zeuio ann dud holl euz a bep bro, euz a bep iez da veuli ha da enori hoc’h hano santel gant eul levenez ar vrasa.
Ar re a dosta ouz ho sakramant sakr gant doujans ha gant karantez, ar re a zigemer anezhan gant eur feiz kre, grit ma kavo ann eneou mad-ze gras ha trugarez dira-z-hoc’h, va Doue ; grit ma pedint evid-oun-me ne d-ounn ken nemet eur pec’her. Ha pa ho devezo bet ar c’hras a c’houlennent, pa vezint deuet a-unan gan-e-hoc’h, pa ho devezo bet ar gwir frealzidigez, pa ho devezo bet ho gwalc’h evit ar gwella, grit ma teuio d’ezho sonj ac’hanoun-me, pec’her reuzeudik ma’z ounn.
« Ra zeuio ar zakramant sakr-ze, Aotrou, da lemel va fec’heiou euz va ene ; ra zeuio ho koad d’am lakaat glann ha da walc’hi ar fank en deuz saotret ar zae eured ho poa roet d’in em badisiant evit mac’h hellinn azeza gant fisians oc’h taol-eured ho Map. N’hellann ket her nac’h, siouaz, me zo eur pec’her, eur pried disleal, eur pried en deuz torret kant gweach al le a ioa bet touet gant-han. Distroit ouz-in, eme c’houi, va Zalver, distroit ouz-in ha me ho tigemero, gant ma ho pezo lekeat ho sae genta, hag ive gant ma tougot ar walen a zo bet lekeat d’e-hoc’h war ho piz evit ma vezo gwir anat ez oc’h a-unan gant Verb-Doue. »
« Roit d’in ar walen zakr-ze, gwiskit ac’hanoun a nevez, o va Zad, evel eur map fall ha dizanaoudek a zistro etrezek enn-hoc’h ; gwiskit ac’hanoun gant ar zae wenn a zo red d’in da gaout abarz tostaat oc’h ho taol zantel. C’houi a zo ar Pried, ar Muia-Karet hag ann Oan-losk a zo roet d’e-omp da zibri, c’houi a fell d’e-hoc’h hor be ar zae wenn-ze da viken. O mister n’euz den evit he anaout ! Pa dostaomp ouz ho taol zantel, neuze e kavomp eno ar pez hoc’h euz lavaret : ann hini a zebr ac’hanoun, hen-nez a vevo dre-z-oun. Ra vezo great er c’hiz-ze em c’henver, o va Zalver ; ra zeuio ar c’homziou-man da veza mad evid-oun. Grit ma teuinn da veza ar pez ma’z oc’h, grit ma vevot enn-oun c’houi hoc’h-unan. Mar fell d’in kaout ar c’hras-ze, ez eo red ez afenn d’ar fest santel-ze gant va dillad kaera ; ez eo red ez afenn di gant eur galoun ar c’hlana zo ; ez eo red e redfenn di gant eul levenez ker braz ha ma’z eo kaer ar fest-ze, ker braz ha ma’z eo mad ar vagadurez zantel a roit d’in da zibri enn ho sakramant sakr. »