AR ER MEMB GOUIL.
Ton : Quàm pulchre graditur.
Pihue-é enta honnen, Ælèd, laret d’ein-mé,
E sàu ag en deserh avel er goleu-dé ? Ælèd, na caërret ur hroaidur ! Glan-é a hep couciadur.
O ! bugalé Adam, quentéh m’ou dès buhé,
E zou, dré er péhèd, dûet én ou iné ; Penaus honnen, hi hé hunan, N’en dé bet idan perh Satan ?
Caérroh paud ha gùennoh eid ur flourdelisen,
Étré merhèd Adam é splan er hroaidur-men ! Ælèd, na caërret ur hroaidur ! Glan-é a bep couciadur !
De noz, el loër e splan é creis en tihoeldèd ;
Honnen, mui eid el loër, e daul splandér ér bed : Ælèd, na caërret ur hroaidur ! Glan-é a bep couciadur !
Peb unan en hum huél én ur riolen sclér :
É creis inean honnen limaj Doué e huélér : Ælèd, na caërret ur hroaidur ! Glan-é a bep couciadur !
en ælèd. Cannet a bouis hou pèn, cannet pobl ag en doar :
Digouéhet-zou hinihue ur burhud hemb é bar : Gouyet é ma er hroaidur-zé Crouéet aveit bout mam de Zoué.
Penaus é tostehé er péhéd d’hé inean ?
Hi e flastrou un dé guet hé zroed pèn Satan : Pobl ag en doar, caërret ur hroaidur ! Glan-é a bep couciadur !
Cannet, pobl ag en doar, cannet guet en Ælèd,
Cannet èl omb én nean, ér puar horn ag er bed ; Cannet : inour, gloër d’er hroaidur Zou crouéet hemb couciadur !
en ælèd hag er bobl ag en doar. Aveid oh, ô Mari ! hur halon hag hur han :
Ni hou cârou ér bed, ni hou cârou én nean ; Ni e larou : inour perpet D’er Huérhiès glan a bep péhèd !
|