Pihue-é enta honnen



AR ER MEMB GOUIL.
Ton : Quàm pulchre graditur.

Pihue-é enta honnen, Ælèd, laret d’ein-mé,
E sàu ag en deserh avel er goleu-dé ?
Ælèd, na caërret ur hroaidur !
Glan-é a hep couciadur.

O ! bugalé Adam, quentéh m’ou dès buhé,
E zou, dré er péhèd, dûet én ou iné ;
Penaus honnen, hi hé hunan,
N’en dé bet idan perh Satan ?

Caérroh paud ha gùennoh eid ur flourdelisen,
Étré merhèd Adam é splan er hroaidur-men !
Ælèd, na caërret ur hroaidur !
Glan-é a bep couciadur !

De noz, el loër e splan é creis en tihoeldèd ;
Honnen, mui eid el loër, e daul splandér ér bed :
Ælèd, na caërret ur hroaidur !
Glan-é a bep couciadur !


Peb unan en hum huél én ur riolen sclér :
É creis inean honnen limaj Doué e huélér :
Ælèd, na caërret ur hroaidur !
Glan-é a bep couciadur !

en ælèd.

Cannet a bouis hou pèn, cannet pobl ag en doar :
Digouéhet-zou hinihue ur burhud hemb é bar :
Gouyet é ma er hroaidur-zé
Crouéet aveit bout mam de Zoué.

Penaus é tostehé er péhéd d’hé inean ?
Hi e flastrou un dé guet hé zroed pèn Satan :
Pobl ag en doar, caërret ur hroaidur !
Glan-é a bep couciadur !

Cannet, pobl ag en doar, cannet guet en Ælèd,
Cannet èl omb én nean, ér puar horn ag er bed ;
Cannet : inour, gloër d’er hroaidur
Zou crouéet hemb couciadur !

en ælèd hag er bobl ag en doar.

Aveid oh, ô Mari ! hur halon hag hur han :
Ni hou cârou ér bed, ni hou cârou én nean ;
Ni e larou : inour perpet
D’er Huérhiès glan a bep péhèd !