AR EN TAIR VERTU THOLOGAL.
————
ER FÉ.
Ton : Me fartage vou en nean.
Plèg, ô m’inean, d’er fé ;
Tàu, me raison distér,
Doué n’en dé quet trompér,
Doué zou er huirioné.
Plèg, etc.
Doué memb en dès conzet,
Ha me ræson e lar
Credein hag hemb arvar
Er péh en dès laret.
Doué memb, etc.
Mab Doué deit d’hur salvein
E vihuas ar en doar,
E viracleu hemb par
E hras bean hanàuein
Mab Doué.
Er gueih Apostolèd,
Hemb argand na pouvoër,
En dès streàuet é hloër
Ér puar horn ag er bed.
Er gueih, etc.
Ah ! pihue e gredein-mé,
Mar d’on hoah én arvar
A fæd er péh e lar
Tud e varhue eid er fé.
Ah ! pihue, etc.
Deustou d’en tirantèd,
Deustou d’er marw cruel,
Er gristenion fidel
E garg neoah er bed,
Deustou, etc.
Er bed convertisset,
Deustou d’ol ou hounar,
Zou ur miracl hemb par,
Er brassan vou gùélet
Er bed, etc.
Jesus en dès laret
É vou é peb amzér
Guet é brièd tinér
En Ilis beniguet.
Jesus, etc.
|
