Siouas dìn ! va Doue,
E pep oad, e pep amzer
Ouc’h offanset guenêe,
Ha c’hui quer mad em c’hever ;
Mæs perac oc’h offansi
Eleac’h dont d’ho caret ?
Pa sonjàn em ingrateri
Eo va c’halon rannet.
Evit ur bligeadur
Vil, dister, ha disprisabl,
Siouas ! dre un injur
Quen horrubl, quen detestabl,
Emeus plantet ar gountel
Bete caloun va zad,
Ha dre ur maro cruel
Lazet va Autrou mad.
Ah ! den barbar ma zoun,
Penaos emeus-me gallet
Caout biscoas ar galoun
Da ober eur seurt torfet
En hoc’h enep, va Doue,
Pini hed va buez,
Oc’h eus bet evidon-me
Quement a drugarez ?
Gouëlomp, va daoulagat,
N’hon bezet mui quen armou ;
Rac ma zoump bet quen ingrat,
Nemet goulvan ha daëlou ;
Ah ! pec’heurien miserabl,
E pep leac’h meditomp
Pe vete queit oump coupabl,
Muntreurien Doue ma zomp.
Perac na doum-ni quet
Anflammet a garantez,
Evit Crouer ar bed,
Hon Roue, hon Tad, hor buez ?
Evit un Doue quer charmant,
E vemp bet quer sclacet,
Hac evit traou an neant,
Quen tom, ha quen hastet !
E garet eo ar mad,
Hac ar guir pinvidiguez,
Ar rest ne deo ervad
Nemet poan ha paourentez :
Maleürus eo ar vuez
Hep carantez Doue,
Leun eo a dristidiguez,
Un ifern memes ë.
Un den a glasq Doue
En em gaff en assuranç,
E pep leac’h e ene
A zo leun a esperanç,
Ha quement poan a andur
Epad e oll vuez,
O vortifia an natur,
A blich d’e garantez.
Bremâ-ta, va Doue,
Me ameus cals a regret,
Ha queus bras em ene,
Rac n’ameus quet ho caret ;
Mæs pelloc’h emeus esper
Gant ho craç em bezo
Carantez en ho quever,
A c’han bete’r maro.
|
