Songit, pec’heur, e zeo red deoc’h mervel,
Hac e renquot da viquen dilezel
Gant ho puez, ho pinvidigueziou,
Ho cloar dister, ho plijadurezou.
Doue, Croüer ha barner eus ar bed,
Quement den zo en deveus condaounet
Da souffr ur veaich evid mad ar maro,
Rac-se beillit var ben ma teui ho tro.
A eur c’hostez ar maro so certen,
Mæs a un all eo ive incerten ;
N’ouzoc’h an heur nac all [sic] leac’h ma varfot,
Na quen nebeut ar stad m’en em gueffot.
Bezit fallacr quement hac a guerrot,
Grit ho tiaoul, pec’hit quen a scuizzot ;
Red vezo deoc’h, pa sonchot biana,
Dirac justiç Doue en em renta.
Tud touellet gant an traou tamporel,
Pa dui ar poent ma vezo red mervel,
Livirit dign pe da dra servicho
Quement m’hoc’h eus ur goall attaich outo ?
Usurer cris, pe seurt profit a reï
Oc’h avariç, nac oc’h oll laëronci ?
Quement oc’h eus destumet a gollot,
Hac en o flaç an Ifern a gueffot.
Lavar, den vil, a grimou goloet,
Gant da luxur petra c’heus gounezet !
An tan impur a zef da antraillou,
Vezo cheinchet e tan an diaoulou.
Mezier ifam, d’ar guin quen atteinet,
Ma c’heus da goff da Zoue quemeret,
Da goff vezo d’ar prénvet heritaich
Ha da ene a Satan ar partaich.
Plac’het divez, quer clinquet, quer fichet,
O sonjal caout mui-a-se a c’henet :
Cheinch a reot ho ros e drein garo,
Hac ho mel douç e vestl meurbet c’huero.
Ar visaich-se a veze quer goalc’het,
Er mellezour quellies admiret
Hac a rea ho cloar, ho plijadur,
Ne vezo quen nemed flear, breinadur.
Ho treid quer scânv, quer liger en dançou,
Ha d’ho touguen da scol an diaoulou,
En ur fos doun a vezo astennet
Ha crignet oll gant an amprevanet.
Sonjomp eta, ha sonjomp a zevri,
Pebes anquen, ha pebez melcony
En devezo en e heur divezâ
Nep a laca e galon er bed-mâ.
O pebez spount en deus-én o velet,
Quen alies a bec’het coumetet,
Hep beza great anezo pinijen,
Ha prest ar foultr da goueza var e benn !
Peguer mantret e zeo pa gonsider
En deus, siouas ! collet e oll amzer !
C’hoant en deffe caout ur moment hepquen ;
Mæs ne vezo roet dezàn birviquen.
Clêvit, pec’heur, terrupla gourdrousou
A so scrivet e levr ar Proverbou,
Enep ar re a chom bete’r maro
En e viçou hep enebi outo.
Lies e veaich emeus bet ho calvet,
Eme Zoue, pa edoc’h en yec’het :
Mæs quen dallet oac’h gant traou an douar,
M’oc’h eus bepret great ar scouarn vouzar.
Me ameus bet va dorn deoc’h astennet,
Hac eus va graç ar sicour quinniguet,
D’ho tenna er meas an danger, ma velenn
Ezeac’h da goll, siouas ! a boues ho penn.
Mæs n’oc’h eus quet priget distrei ouzin,
Nac ober man eus va c’homzou divin ;
Evit quement a meus ho reprenet,
Nemet dispris nemeus recevet.
Ne reac’h etat nac eus ar sarmoniou,
Nac a nep seurt exortationou ;
N’ho poa quen mestr nemedoc’h oc’h-unan,
Quen Director da heul nemet Satan.
Mæs dont a rai soudennic ar maro,
Hac em galfot ive neuze d’ho tro ;
Leun ho calon a drubuil hac a spount,
O veza prest da renta dign ho count.
P’en em gueffot a bep tu attaquet
Gant diaoulou cruel hac arraget,
E c’houlennot sicour diguenê-me,
Hoguen ouzoc’h ne glêvign quet neuze.
Quent-se d’am zro goap ac’hanoc’h a rign,
Divar ho coust gant joa vras e c’hoarzign,
Oc’h o quelet trist ha disesperet
O vont da goll gant ho fals mignounet.
Hac en zo den quer criz ha quer calet
Na ve nepret gant quement-mâ touchet,
Ha na zeüe quet d’en-em gonvertissa
Var ben ma zai eus a vuez ar bed-mâ ?
Rac-se va breur, ha c’houi va c’hoar gristen,
An avis-mâ n’ancounac’hait biquen ;
Imprimit-en en ho calon er vad,
Mar oc’h eus c’hoant ho pe eur maro mad.
Ar pez neuze a garrac’h ho pe great,
Grit-en bremâ hep differi nep-mad,
Rac ma n’er grit endra eus an amzer,
Ne gueffot quen nemed an disesper.
Plijet gueneoc’h, hon Autrou souveren,
Rei deomp ar c’hraç da ober pinijen,
Ma hor bezo eur maro precius,
Evit goude beza gueneoc’h eürus.
|
