UGENTVED KENTEL.


Red eo ansao hon distervez hon-unan hag ive poaniou ar vuez-man.


1. — Ann ene mad. — Enep-d-oun va-unan ec’h ansavinn va dislealded ; ansao a rinn d’e-hoc’h, va Doue, va distervez va-unan. Evit ann distera tra aliez e fallaann, aliez en em nec’hann. Lavaret a rinn e vezinn kalounekoc’h hiviziken, ha kerkent ha ma teu ann distera temptasion, setu emoun enn eunn enkrez ar vrasa.

Eunn dra vihan ha gwall zister a zigas d’in aliez eunn demptasion vraz, ha pa gredann emoun eunn draik-bennag enn tu all da bep drouk, pa gredann n’euz enn-oun netra fall e-bed, setu e vezann aliez hanter ziskaret evit ann distera aezennik o tont da c’houeza.

2. — Gwelit eta, Aotrou Doue, gwelit pegen dinerz ha peger sempl ounn, evel a ouzoc’h ervad. Ho pezet truez ouz-in ha tennit ac’hanoun euz ar fank, enn aoun na venn gweledet ebars, ha na choumfenn eno evit mad.

Muia tra a gresk a-wechou va glac’har hag am c’harg a vez dira-z-hoc’h, eo o veza ma’z ounn ker sempl ha ker laosk, pa vez red ober penn d’am gwall-ioulou. Rak, petra-bennag ne d-int kei evit va lakaat-me da heulia anezho a galoun vad, evelato ez ounn bourreviet gant ho atizou, hag ez ounn skuiz o veva er c’hiz-ze, o stourm bemdez hag a bep tu. Ar pez a ziskouez d’in dreist pep tra peger sempl ounn, eo o veza ma tilamm buhanoc’h em spered ann traou lousa hag euzusa, eget na d-eont kuit diouz-in.

3. — O Doue Israel, Doue holl-c’halloudek, nerz ha karantez ann eneou mad, sellit a druez oc’h poaniou hag oc’h anken ho servicher ; ra blijo gan-e-hoc’h he skoazia e kement tra a raio. Roit d’in ann nerz a zeu euz ann env, gant aonn na zeufe da veza treac’h ann den koz a zo c’hoaz beo enn-oun, gant aoun na zeufe da veza treac’h ive ar c’horf-man douget d’ar pec’hed, ar c’horf reuzeudik-man ne oar ket c’hoaz plega a-grenn d’ar spered. A-enep ar c’horf e vezo trei d’e-omp Stourm keit ha ma vezimp er vuez kollidik-man.

Pe seurt buez, siouaz, eo hou-man ? N’euz enn-hi nemet poaniou hag enkrez, hag a bep tu enebourien o stegna rouejou. Rak kerkent ha mac’h ehan eunn enkrez pe eunn demptasion-bennag, rak-tal e teu eunn all war he lerc’h ; hag endra m’ema c’hoaz ann demptasion genta o rei beac’h d’e-omp, e teu meur a hini all pa vezomp nebeuta war evez.

4. — Penaoz ec’h oufemp-ni karet eur vuez a zo enn-hi kemend all a c’hlac’har, kemend all a enkrez hag a boaniou ? Petra eo eur vuez a zigas d’e-omp ken aliez a boan, ken aliez a varo ? Meur a hini evelato a gar anezhi hag a glask enn-hi ho euruzded.

Aliez e kaver abek e plijaduresiou ar bed, o veza ma touellont ar galoun, o veza ne d-int nemet moged. Koulskoude ez eo diez ho dilezel dre’n abek ma vezer trec’het c’hoaz gant drouk-ioulou ar c’horf. Evel a weler, traou zo hag a ra d’e-omp karet ar bed ; traou all zo hag a ra de-omp he zisprizout. Ar pez a ra d’e-omp karet ar bed eo drouk-ioulou ar chik, eo ar c’hoant da gaout madou hag ar c’hoant da gaout enoriou. War lerc’h ar re-man, siouaz, e teu gant gwir abek ar poaniou hag ann enkresiou a ra d’e-omp kasaat ar bed ha distrei diout-han.

Allaz ! ar plijaduresiou fall a zo treac’h d’ar re en em ro d’ar bed, d’ar re a gar plega d’ar skianchou a-ziaveaz, o veza n’ho deuz ket gwelet nag anavezet dudiou ann env nag ive dudiou ann ene, oc’h heulia ar furnez hag ar mad.

Ar re avad a zispriz ar bed a bep hent hag a laka ho foan da veva evit Doue dindan eur reiz santel, ar re-ze a oar peger braz eo dudiou ann env a vezo roet d’ann hini a zilez ar bed e gwirionez ; ar re-ze a wel sklear peger braz eo faziou ann dud a zo touellet gant pep seurt sorc’hennou.


EVIT HOR C’HELENN.


Petra eo ann temptasionou a zeu a-ziaveaz da staga ouz-omp, petra int-hi e-skoaz ar re a gavomp enn-omp hon-unan ? Evit ar re genta, derc’hel penn a reomp out-ho gant hon holl nerz ; evit ar re ziveza, eunn dra dishevel-braz eo : neuze nerz ann den a ia war zaou hanter, neuze ivez e sao brezel enn he ene, eur brezel spountuz evel a lavar ann Abostol sant Paol : ne rann ket, eme-z-han, ar mad a fell d’in da ober, hag ann drouk n’am euz ket c’hoant da ober eo a rann. En em blijout a rann e lezen Doue, hervez ann den distag dioc’h traou ar bed ; gwelet a rann, siouaz, enn-oun eul lezen all a zo a-enep lezen va spered hag a zalc’h ac’hanoun dindan lezen ar pec’hed a zo em holl izili.

Setu aze diesa tra a gav ann eneou mad ho deuz mez o veza m’eo rankout d’ezho ober ar seurt brezel, ann eneou mad ho deuz aoun bepred da veza trec’het. Setu perak ann Abostol a lavare eur weach all : piou a zistago diouz-in ar c’horf-man a varo ? Ha rak-tal goude e lavar : gras Doue dre Jezuz-Krist, hon Aotrou.

En em strinkomp eta etre divreac’h Jezuz ; ho astenn a ra gant eur garantez ar vrasa evit hon digemeret. Tostaomp oc’h he galoun zakr, rak anezhi e teu hep paouez eunn nerz vraz-meurbed a laka da grena ann holl drouk-sperejou. Lekeomp e Doue hon holl fisians hag hon holl c’hed, ha leveromp euz a greiz hor c’haloun : va mirit, Aotrou Doue, dioc’h pep droug, likit ac’hanoun enn ho kichen ; savet neuze war-n-oun dourn ann nep a garo. Ann Aotrou a zo oc’h va harpa, oc’h va diwall, oc’h va zenna euz a bep drouk. Hen a zo va Doue ha va skoazel, ha fisians am bezo enn-han ; hen eo a zifenn ac’hanoun, hen eo a ro d’in ann nerz am euz ezomm evit ober va zilvidigez. He bedi a rinn enn eur gana he veudeudiou, ha miret e vezinn dioc’h va enebourien.