Derveziou kaer ann anv, evel gwech’all adarre,
A laka levenez er galoun, er meziou,
Ha koulskoude, siouaz ! me ranko, da bep beure,
Ato skuilla daelou.
Rag n’he gwelinn ket mui, prim ha gae vel eul labous,
O vont e-kreiz ann heol, a-dreuz ar ieot tener ;
E kornik ar vered eo kousket brema, didrouz,
Va mignounez ken ker !
Ne c’hallinn mui brema tanva plijadur ebet,
Kaloun ha daoulagad zo maro vid ann douar ;
Mont a rann d’ar vered, evel eunn den dilezet,
Da guzat va glac’har.
Ia, mont a rann aliez war he bez da zaoulina,
Abalamour n’eus ket enn dro d’in eur mignoun
Hag a deufe, dre druez, eur mare da vihana,
Da frealzi va c’haloun.
Rat e sonjer, siouaz ! pa vezer el levenez,
E gwall-eur ann dud all, enn ho foaniou skrijuz ;
Mignouned, koulskoude ra vezo c’houek-holl ho puez,
Ra vezoc’h euruz.
