Zon ar c’habitenn

Emile Bouillon, 1890  (Levrenn II, p. 286-288)



ZON AR C’HABITENN
____


   Eur c’habitenn a Vontroulez
A zo desedet he vetres,

   A zo desedet he vestres,
Eiz de a zo hag eiz nosvez.

   Eiz de hac eiz nosvez a zo
P’erruas ganthan ar c’hêlo ;

   P’erruas ar c’hêlo ganthan
A oa deuz an dôl o coanian.

   Ar c’habitenn iaouanc ’lare
D’he gompagnonès, en noz-se

   — Ma vijen lec’h ma c’hoantajen
N’ vije ket aman a vijen ;

   Ma vijen lec’h ma c’hoantajen,
En kêr Lanhuon a vijen.

   Eno a zo eur bennheres
A zo em c’halon rouanes ;

   Me ec’h aïo di d’hi goulen
Digant he zad hag he c’herent :

   Mar ben-me refuzet gant-he,
Me lacaï ober lestr newe,

   Ec’h aïo ganthi d’ar mor gwenn,
D’ar mor glaz ha d’ar mor melenn,

   Ec’h aïo ganthi d’ar mor dû
Ec’h aïo ganthi da bep-tu.

   N’ oa ket he c’hir peurlavaret,
Cannader ’r gambr ’zo antreet,

   Cannader ’r gambr ’zo antreet,
’N he zorn lizer dû cachedet :

   — Dâlit, cabitenn, ha lennit,
Comerrit cador hac azezit.


   — N’ê ket red azeza en cador
Nag ewit lenn eun tam paper ;

   Hag ’ve ennhan tric’huec’h feuillen
Em zoa m’hen lenno penn-da-benn,

   N’oa ket ’l lizer digorret mad,
Oa an dour war he zaoulagad ;

   N’oa ket al lizer peurlennet,
Oa gant he dêlo distrempet :

   Adieu, ma mamm ! adieu, ma zad !
Biken n’ho kwel ma daoulagad,

   Adieu, kerent ha mignoned !
Na deuin pelloc’h d’ho cuelet.

   Adieu, merc’hed a Zan-Malo !
C’hui na gontfet ken ma fajo ;

   Na gret oc’h eus c’hui aliès,
Tro ma oa bew ma fennheres.


Jân ar Morvan. — Rospez.


____________