| ◄ Evit Gouel an Assantion | Evit ar sul goude ar Yaou-Basq | Evit sul ar Pantecost ► |
Esus a zisclerias d’e Zisquibien ar bersecution o devije da souffr abers ar Yusevien. Ho chasseel a raïnt, emezàn, eus o Sinagog, eus o Zempl, eus o Assambleou, ha dont a raï un amser e pehini ar re ho lacaï d’ar maro, a songeo dezo ober ur sacrifiç da Zoue. Ho treti a raïnt evelse, abalamour ne anaveont na va Zad na me. Quemen-mâ a lavaràn deoc’h, evit pa vezo deut an amser-ze, ma ho pezo sonch penaus am eus hoc’h avertisset.
1. P. Ret eo souffr er bed-mâ.
2. P. Ar voyen da ober un usaich mad eus hor souffrançou.
Considerit penaus an Ebestel, ar Merzerien, an eneou fidel ha devot o deus souffret er bed-mâ poaniou, afflictionou ha persecutionou estranch.
Ar souffrançou a so bet a viscoas hac a vezo bepret hor partaich en traounen-mâ a zaëlou.
Den ebet ne dle esperout beza exant. Ar re vras ha puissant eus ar bed o deus o foan quer couls hac ar re vian hac ar re baour. Ne antreer e Rouantelez Doue nemet dre cals a boaniou hac a dribulationou. Ar groas a so gouir hent an Eê. Eguis ma fell eta da Zoue savetei an oll dud, en deus pourveet croasiou dezo-oll.
Croasiou a gavomp e beblec’h, enomp hon-unan hac e mæs ac’hanomp, pep tra hon afflich hac a ra deomp souff : hor c’horf dre e glênvejou hac e infirmiteou, hon ene dre e ignoranç ha dre e goal-inclinationou, an drouc-speret dre e dentationou, an dud gant pere e vevomp dre o c’hontroliez pe dre o goal humor, ar bed dre e injusticou pe dre e bersecutionou.
Doue a bermet an afflictionou-ze evit hor mad hac hon avantaich : car beza ez int an holen pehini a vir na zeue hor c’halon d’en em gorrompi dre ar plijadurezou ha dre ar brosperite ; servicha a reont da burifia hon eneou ; servicha a reont deomp da binigen er bed-mâ ; servicha a reont da exerci hor patiantet, d’hon renta humploc’h, ha da grisqui hor c’hurunen en Eê.
2. P. Pa ne illit quet tec’het diouz ar groas, pa renquit souffr, na gollit quet ar merit hac ar frouez heus ho souffrançou, grit eus a necessite vertu, grit un usaich mad eus ho poaniou.
Peguer bras benac ve hoc’h affliction, na gollit quet couraich ha n’en em abandonit quet d’an dristidiguez. Na c’holennit quet beza dilivret eus hoc’h afflictionou, mæs goulennit quent ma plijo gant Doue ho souten hac ho creaat dre e c’hraç, evit o amduri dre garantez evintâ.
Sellit ouz an Eê, ha considerit ar recompans a brepar Doue deoc’h. Trugarecaït Doue dre ma ro deoc’h dre ar souffrançou ar voyen da assuri ho silvidiguez ha da grisqui ho curunen en Eê.
A viscoas. ar Sænt e creis o brassa poaniou o deus clasquet o c’honsolation ebars en oræson, hac eno eo o deus-hi cavet bepret. Clasquit eno soulajamant eveldo hac e quefot ive gant graç Doue. E creis ho poan livirit : just oc’h va Doue, meritet am eus quemen-mâ ha c’hoas davantaich : ho polonte ra vezo grêt, va Doue, ha non pas va hini. Liquit ho fizianç e Doue, esperit ennàn, hac en em santot courachet ha consolet.
Examinet e pe fæçon oc’h en ent gomportet en ho poaniou hac afflictionou, ha goulennit pardon eus ar fautou ho pe grêt.
Quemerit ar resolution d’en em servicha eus ar moyenou merquet amâ diarauc evit ober guel usaich eus hoc’h afflictionou en amser da zont.
O va Doue, just eo din souffr : ne c’houlennàn quet eta beza delivret eus va foaniou, mæs goulen a ràn quent ma plijo gueneoc’h va souten ha va chreaat dre ho craç, evit o anduri dre garantez evidoc’h, gant patiantet ha gant resination d’ho polonte divin. Grit din souffr er vuez-mâ ar boan a blijo gueneoc’h, ha queit ha ma blijo gueneoc’h ; n’am espernit quet er bed-mâ, mæs va espernit, me ho supli, er bed-all.