Ag er mercheu ag er gùir santeleah

Rouville, Alexandre-Joseph de (peotramant: Abbé d'Hérouville)
troet gant Guillôme, Joachim.
J.-M. Galles, 1829  (p. 206-208)



CHAPISTRE XXXIII.
Ag er mercheu ag er gùir santeleah.


UR voés a laras un dé a voéh ihuel dirac hun Salvér : Eurus en digostè en dès hou touguet hac er galon en dès kou maguet !

Lara quêntoh, e mé Jesus, eurus er-ré a cheleu conzeu Doué hac ou laca é pratiq.

Jesus a ra d’antand, dré er honzeu-zé, penaus mar dé saüet Mari drès er-réral dré en dignité a vam de Zoué, é ma hoah mui dré hé fidélité dalhable de ol en devérieu ag er religion.

Penaus n’en dé quet en avantage inourable en dès reit Doué dehi de vout mam d’hun Salvér é a ra hé mérit ; mæs hé santeleah péhani a za dehi, arlerh Doué, a hé fidélité d’é hræceu hac a hé œvreu mad.

N’en dé quet quement er péh a ra Doué aveit omb a vérit er recompanceu, èl er péh a ramb aveit Doué.

Er servitour mad a béhani é conze en aviel ne lar quet en dès méritet rac m’en dès receuet pemb taland [1], mæs rac m’en dès-ind laqueit de brofitein.

Hui hum hlorifi guet ræson ag er galité a groaidur de Zoué, e hoès receuet er Vadient ; mæs groeit attantion penaus er galité-zé ne reï quet teoh ur rang é mesq er Sænt, ma ne gonduyet open ur vuhé santel.

Bout-zou lod ag er Sænt en dès bet græceu extraordinær beta bout ravisset hac hum gol é Doué : n’en dé quet é quement-ce é teliet quemér ivi doh ou bonheur.

Ind a zou bet fidel, ha perpet fidel de volanté Doué : chetui é petra é teliet lacat poén d’ou héli.

Antréet-oh én ur stad santel ; n’en dé quet er santeleah ag er stad-cé é a zeli rein deoh assurance, mæs en éhuéh hac er soin a laquehet d’hum acquittein ag en devérieu a nehou.

Judas, revé en apparance, en dès groeit miracleu, ha dânet-é. Ne leinamb quet en dès groeit Sant Yehan-er-Badéour miracle erbet ; neoah mab Doué e ra dehou én aviel er mêlationeu brassan.

É estim en dut é éellér bout un dra-benac hemb er santeleah ag er vuhé ; mæs é estim Doué ne vér nitra meit quement èl ma vér santel.

Ha ne vér santel meit quement èl ma pratiquér œvreu santel. Chetui er péh a vou aveit omb, èl aveit Mari, er vamen véritable a hun gloër.

Comprenet enta penaus Doué n’en dès chet staguet hou salvedigueah doh en donnæzoneu extraordinær ag en natur pé ag é hræce ; mæs ean en dès én ur certæn fæçon, hou rantet mæstre a hou salvedigueah, én ur obér ma vou, ar é lerh, é dalh guenoh.

En hani a guérh én innoçance hac hum acquit ag ol é zevérieu, hannéh é a vérit, ô men Doué ! antréein én hou Tabernacle éternel.


Fin ag en eil Livre.


————
  1. Un taland a oai ur certæn somme argant.