Arlerh en dout crouéet



ER PÉHEDEU.
————
ER PÉHÈD ORIGINEL.
Ton : N° 20 ; Mar covesset erhat.

Arlerh en dout crouéet dré é hellet hemb par,
Ha guet ur guir hemb quin hag en nean hag en doar,
Anfin doh é limage ha doh é borteled,
Doué e grouéas mab-dén eit bout roué ag er bed.

Mab-dén e oé eurus ér stad a innoçanç ;
É inean oé é peah hag é gorv hemb souffranç ;
Ar ol é zobérieu Doué memb e éhuéhé,
Hag el lonnèd crihan doh é voéh e senté.


Neoah Doué el lacas én ul léh douç ha cloar,
Én ur jardrin hanhuet baraouis ag en doar ;
Azé hur hetan tad e huél er gùé caërran,
Hag e gav a bep-tu er fréh er ré huêccan :

Daibret a ol er fréh e zou amen ér gùé,
Ne zihuennan doh-oh, emé en Eutru Doué,
Nameit fréh er huéèn ag er faus abiltæd,
Mar daibret a nehi hemb manq é varhuehet.

Satan, er serpent couh, perpet lan a ivi,
E zas de gavouèt Èv hag e laras dehi :
Nag é taibrehoh-hui ag er fréh dihuennet,
Ne hoès chet de zougein ha ne varhuehet quet.

Mar daibret ag er fréh e zihuennér doh-oh,
Hui e vou èl Douéèd, hui e vou abilloh ;
Quentéh é tigueorou nezé hou teulegad,
Hag é hanàuehet en droug a zoh er mad.

Èv trompet e sentas doh er sperèd treitour,
Hag e dorras hemb méh gourhemèn hé hrouéour ;
Hi e daulas hé dorn ar er fréh dihuennet,
E zaibras hag e ras de zaibrein d’hé frièd.

Digueor e hras, gùir-é, quentéh ou deulegad,
Hag ind e hanàuas en droug a zoh er mad ;
Ind e huélas er mad ou doé, allas ! collet,
Hag en drougueu hemb par en ou doé méritet.

Rac ma hoès, emé Doué, torret men gourhemén
É sentein doh Satan, chetui hou pénigen :
En doar vou milliguêt, ha mar vennet bihuein,
Ret e vou labourat ha ret e vou huisein.

Un æl e scarh ér mæz hun tad ha mam quetan,
Ha guet ur hlean e splan avel ur goahad tan,
E hoarn en or doh-t-hai eit n’en dênt quet én dro,
Ha d’ou jardrin bourrus é larant quenavo.

Er boén hag el labour, en nan hag er séhed,
Er yeinnion, en tuemdér e za quentéh ér bed :
Ol en dud e varhuou é creis er souffranceu,
Eit monnèt de losquein é creis en tourmanteu.

Adam hur hetan tad ha ni é vugalé
Ne véritemb enta nameit colér un Doué ;
Mæs, dré é vadeleah, Doué é léh hum vangein
E hratas a nezé é Vab eid hur salvein.

J. G.