Barzhaz Breizh/1867/Son ann daol
Oberennoù damheñvel pe handelvoù all zo ivez, gwelout Son an Daol.
— O itron Varia Blevin !
Deuz ann noz ha deuz ar mintin,
Ha deuz ar mintin pa zavann,
Siminal ma dous a welann ;
Moged siminal ma dous koant
A ra d’i-me kalzig a boan.
Red eo d’in mont beteg he zi,
Evit komz eur wech c’hoaz out-hi. —
Loizaig Alan a gane
’Vont gand he saoud, ar mintin-ze ;
’Vont gand he saoud d’ar park neve,
Loizaig Alan gane ge.
Tronset gant-hi he joblinen :
Glaz he lagad, he bleo melen,
He chod ru evel bleun skao-grac’h ;
He galanted a zistol rac’h.
War ar bazen e oa pignet
Da zigor ar gleud d’he loened,
Pa welaz Piarik, he mignon,
Tout gand ann hent trezeg ann traon.
Ma dousik koant, pa eann d’ho ti
'Vit ho koulenn da zimizi,
Roet-hu d’in-me eur respont vad,
’Vel reaz gwechall ho mamm d’ho tad.
Respont a rinn d’hoc’h den iaouank,
Pa c’houlet ker soubl ha ker koant ;
Ne fell d’in laret gaou e-bed,
A-benn diriou eo ma eured.
Tro ma c’her-ma, war ann dachen,
A zo gan-in mecherourien
Oc’h ober soliou, skabellou,
Da rei d’am zud a-benn diriou ;
A-benn diriou eo ma eured ;
Re ziveed em oc’h digouet,
Hag unan all en deuz hadet
Em liorz bleun ar garanted.
Gan-in-me hadet e oa bet,
Ha c’hui hoc’h euz hen displantet ;
Ha setu hen breman sec’het,
Hogen ma c’halon ne ma ket ;
Ho karout a rann koulskoude,
Enn hoc’h e sonjann noz ha de,
Ho alan, dre doull ann alc’houe,
A zeu d’am dihun em gwele.
Hanter kant nozvez em onn bet,
Toullig ho tour, ne ouiec’h ket,
Ar glao, ann avel o m’ filat,
Ken vere dour deuz ma dillad.
Tri re voutou em euz uzet
Va dous, oc’h ho tarampredet ;
Setu me gand ar pevare,
C’hoaz n’ouzonn ket ma digare.
Mar gout ho tigare fell d’hoc’h,
Silaouet mad, m’hel laro d’hoc’h :
Teir gwenojen a gas d’ho ti ;
Kemert unan hep distroi mui. —
Ha Piarik da zistroi endro
Ker kabluz evel ar maro :
— Bezo am boa sonj da gaouet,
Ha padal kelvez am euz bet. —