| ◄ Gouel ar Rouane | Lusian | Gudula ► |
r zant-man a oa ginidik eus ar Sirii. E dud a oa kristenien vat hag a gemeras preder d’e zevel en doujans Doue ha da rei d’ezan eur gelennadurez kristen.
N’en devoa nemet daouzek vla, pa gollas e dad hag e vamm. Kerkent, en em dennas en ti eun den brudet dre e ouiziegez, Maker e hano, hag a rê skol war ar Skritur-Zakr, en kêr Edes.
Lusian a c’honeas kement gant ar c’henteliou a glevas eno, m’en em lakas, adalek neuze, da ren eur vue striz ha reizet mat. Bevan rê diwar bara sec’h ha gwriziou louzou, ha n’eus forz pegen kalet e vije ar goanv, ne dostae gwech ebet ouz an tân.
Beleget e oe en Antioch, ha dustu goude, en em lakas da gelenn ar yaouankiz war skianchou ar bed ha war ar skianchou sakr. Digeri e reas eur skol ’vit an neb a gare dont enni. Evit gallout rei, ouspen aluzen ar spered, hini ar c’horf, e teskas skrivan ken brao, ma c’honeze gant e skrituriou peadra awalc’h evit e ezommou e-unan ha re ar beorien a deue d’e gât. Trei a reas ive ar Skritur-Zakr eus an hebreu en gregach ; al labour-ze a oa gwell istimet er zav-heol hag a zervijas da zant Jerom.
An impalaer Maximin a embannas a-neve an urziou striz a oa bet douget gant an impalaered-all, en e rôk, eneb ar gristenien. Lusian a deuas da c’houzout e oad o klask an tu da gregi warnezan ; hag hen o redek d’en em goach war ar mêz. En kement-ze, ne rê nemet heuilh gourc’hemen Hon Zalver : « Pa vefet gwall-gaset gant an dud en eur gêr, tec’het en eun all. »
Mes eur c’hristen, nac’het gantan e fe, a ziskuilhas anezan hag e oe chadennet raktal ha kaset da Nikomedi.
An impalaer Maximin, o vezan grêt e zigas dirakan, a glaskas, dre gaer ha dre heg, lakat anezan d’adori an doueou fôz.
Koll a reas e amzer, ha, pa garas, e kasas adarre e brizonier d’ar prizon. Neuze e reas e verzerian en eun doare skrijus hag a ziskoue d’imp pebez mor a fallagriez a c’hall bezan en kalonou tud a zo. Eur pez koat a oe digaset, pevar doull ennan. Grêt e oe d’ar merzer lakat e dreid, betek pennou e zaoulin, en daou doull krec’h ; goude-ze e oent pleget, evit ober d’eze tremen dre an toullou traou. E zaouarn a oe staget, ’ us d’e benn, ouz eur pez koat-all, en hevelep doare ma n’halle, eur wech gourvezet, mont en tu ebet. Grêt e oe d’ezan, erfin, eur gwele gant gwer ha podou torret hag astennet e oe warnezan.
Daouzek devez bennak e oe lezet evelse, mac’hagnet, en noaz ha hep tamm.
Beb an amzer, e teued da ginnig d’ezan kig bet servijet d’an idolou ; mes ar beleg kalonek a oa mil gwech gwelloc’h gantan mervel evit tanva ar c’hig-se.
Koulskoude, gouel ar Rouane a dostae, hag ar gristenien o devoa c’hoant d’e welet oc’h oferennan dirake, eur wech c’hoaz. Lavaret e reas d’eze o dije o goulenn : « Ma feultrin, emezan, a vezo an ôter, ha c’houi, bodet endro d’in, a reio an iliz. »
Digaset e oe ar bara hag ar gwin war varlen ar beleg santel, ha goude bezan oferennet er stumm-ze, e lakas rei ar gomunion da gement a oa war e dro.
A drugare Doue, n’en em gavas pagan ebet da gouezan warneze, epad al lidou sakr, ha d’o harz da vezan achuet. An de war lerc’h, an impalaer a gasas unan da welet ha maro e oa ar merzer. Heman, kerkent ha ma welas an den-ze o tostât outan, a huchas, krenvan m’helle :
— Me zo kristen !
— Eus pesort bro out ? eme ar bourreo.
— Me zo kristen ! eme Lusian.
— Pesort micher a teus ?
— Me zo kristen !
— Piou eo da dud ?
— Me zo kristen !
Hag o lavaret ar ger-ze, e roas e ene da Zoue, ar 7 a viz genver 312.
Sant Lusian a roas gant e gorf mac’hagnet eun ôter veo d’Hon Zalver Jezuz-Krist da ziskenn warnezi. Setu aze eun den hag an evoa goneet an enor da zougen an hano a gristen. Setu aze eur c’hristen, da lavaret eo, eun den badezet, a gred kelennadurez Jezuz-Krist, a stumm e vue diouti, hag a skuilh e wad, diouz red, da anzav he gwirione.
Petra omp-ni, en kichen-ze ?
Daoust ha n’omp ket eus an dud reuzeudik-se o deus nac’het o fe, evel ar paourkez den a roas da anaout d’ar baganed al lec’h m’oa kuzet ar beleg Lusian ?
Daoust ha n’omp ket eus an dud-se a zo kristenien, en darn eus o oberou, ha paganed en darn-all ?
Daoust ha n’omp ket eus an dud-se a zo kristenien er gêr ha paganed er-mêz eus ar gêr ?
Daoust ha n’omp ket eus an dud-se a zo kristenien, dre an dour a redas war o fenn, ha paganed, dre ar gwad a red en o c’halon ?
Daoust ha n’omp ket eus an dud-se a zo kristenien glouar, kristenien didalve, a ra mez ha rukun da Jezuz-Krist, kristenien ha n’e ket Jezuz-Krist evit o gouzanv, a vezo nac’het gantan dirak e Dad, abalamour m’o deus e nac’het dirak an dud, kristenien hag a zo leun an ifern aneze ?
Gant a refomp, arabad eo d’imp bezan eus an dud-se.
Bezet droug gant neb a garo,
Bezomp kristen, beo ha maro !
Eno eman an dalc’h, eno eman ar furnez, eno eman ar zantelez !