| ◄ Janvier | Maze | Thomas Villanova ► |
aze, ginidik eus ar Galile, a oa eur publikan, da lavaret eo, e oa unan eus ar bôtred karget da zastum ar gwiriou d’ar Romaned e-touez ar Judevien. Eun den oa eta, hag abalamour d’e vicher, a oa gwelet fall gant e genvroïz.
Eun devez, Jezuz, o tremen hed-a-hed mor Jenezareth, a gavas anezan azezet en e vureo hag a lavaras d’ezan : « Deut d’am heul. » Maze a zavas hag a zentas war an tôl ouz gourc’hemen an Otrou. Prest goude e reas eul lein vras en e di. Jezuz hag e ziskibien a deuas, ha kalz publikaned ha kalz pec’herien a azezas ouz tôl gante.
An Doktored hag ar Pharisianed, o welet e tebre an Otrou gant ar bublikaned ha gant ar bec’herien, a c’hrozmole hag a lavare d’an eskibien :
Perak e tebr hag ec’h ev ho mestr gant ar bublikaned ha gant ar bec’herien ?
O vezan klevet an dra-ze, Jezuz a lavaras d’eze :
— N’eo ket ar re yac’h eo o deus ezom eus ar medesin, mes ar re glanv ; n’on ket deut da c’hervel an dud just d’ar binijen, mes ar bec’herien.
Diwar neuze, Maze ne dec’has ken diwar-dro Hon Zalver, ha ne gollas ket unan eus e gomzou. Nao bla hepken goude m’oa pignet en nenv, e lakas dre skrid e vue hag e gomzou, ha rei a reas d’e levr an hano a Gelou mat (Aviel), abalamour ma roë da anaout d’an dud e oa deut Mab Doue war an douar da zigeri, gant koad e groaz, dorojou ar baradoz, prennet gant gwezen ar pec’hed.
Pa gemeras an Ebestel pep-hini e gorn eus ar bed, evit prezek ennan ar fe, sant Vaze a yeas d’an Ethiopi, hag eno e skuilhas e wad evit Jezuz-Krist. E gorf a oe sebeliet en Kaireh, kêr-benn an Ejipt, elec’h ma chomas eiz kant vla bennak. En navet kantved, pa gouezas ar vro dindan galloud an dud divade, sant Vaze a c’hoantaas gwelet e relegou o vont en eur vro gristen.
En em ziskouez a reas da varc’hadourien breizad a oa êt da Gaireh, hag e lavaras d’eze en brezoneg :
— Eus a belec’h oc’h-c’houi, ma breudeur, hag evit petra oc’h deut aman ?
Hag i a lavare :
— Ni a zo Bretoned hag a red ar bed oc’h ober marc’hajou.
An abostol a lavaras d’eze neuze piou oa, hag o vezan roët da anaout d’eze pelec’h e oa e gorf, e pedas aneze d’e gas gante d’o bro.
Ar Vretoned a reas evel m’oa bet kemennet d’eze ; kaout a rejont ar be, tennan a rejont gant doujanz ar relegou anezan da gas gante d’o lestr, ha raktal e stignjont al lien da zont etrezek ar gêr.
Buhan e rejont an hent, rak an amzer a oa eus ar c’haeran. P’en em gavjont en Bro-Leon, e kasjont kelou d’o c’henvroïz ; Salaün, a oa en amzer-ze roue Breiz, a deuas war an ôd gant ôtrone vrasan e rouantelez, da ziarbenn ar relegou santel. Klask a rejod tostât al lestr ouz ar c’hae ; mes kaer a oa chachan warnan, ne flache tamm. Neuze Riwalen, eus Bro-Gerne, galloudusan ôtrou a oa en Breiz, a lavaras d’ar roue :
— Otrou, emezan, anaout a ret ar c’hiz fall a zo er vro-man. Pa n’hall ket eun tiegez paean ar gwiriou a dle d’ar roue, e kemerer ennan daou pe dri vugel hag e werzer aneze evel sklavourien d’an diavezidi a deu d’ar porz-man, hag e laker an arc’hant a doucher evite da baean ar gwir. Ar c’hiz goue-ze hag he deus laket rei d’al lec’h-man an hano a Borz-Keinvan, a zisplij, hep mar ebet, da zant Vaze. Torret anezi eta, ôtrou roue, ha gwestlet d’ezan, diwar vreman, ar vugale reuzeudik-ze a veze diframmet digant o zud ha gwerzet da vont da bell-bro. Dal m’ho pezo grêt an dra-ze, an abostol santel a vezo laouen oc’h ober e zisken en hon zouez.
Salaün a douas war relegou ar zant ober ar pez a c’houlenne outan an ôtrou Riwalen ; kerkent, skanv evel eul lapouz, al lestr a yeas da stokan ouz ar c’hae. Korf an abostol a oe douget gant lid bras d’an douar, ha savet e oe, evit rei digemer d’ezan, eun iliz kaer, a oe hanvet Lok-Maze Penn-ar-bed.
Relegou sant Vaze ne chomjont ket kant vla en Breiz-Izel ; sammet e oent gant al laeron-vor, hag er bla 954 e klever hano aneze en Salern, en traou an Itali. Evit rei repu d’eze, e oe savet eun iliz neve a oe konsakret gant ar pab bras Gregor VII, er bla 1085.
Petra dalv d’an den gonid ar bed holl, mar teu da goll e ene ?
Klasket, da gentan, rouantelez Doue, hag an treo-all a vezo roët d’ec’h war ar marc’had.
Aviel sant Vaze.