Christenion hun amièd,
É omb er purgatoër dalhet,
Hag a huerço goal dilézet,
Ni hou supli, hur secouret.
Quehet ma oemb bet é buhé,
Doh-oh hun nès bet caranté ;
Bermen doh-omb ingrat ne vet,
Ni hon supli, hur secouret.
Hun tourmanteu e zou brassoh
Aveit ma fehemb larèt t’oh :
É omb é poénieu calet,
Ni hou supli, hur secouret.
Étré ma oh coutant, joéius,
É omb én ur stad truhéus,
Hemb arsàu losquet, tourmantet,
Ni hou supli, hur secouret.
A bep-tu d’emb n’en dès meit tan,
Tan diarhlué, dianeu tan ;
Én é greis é omb arriet,
Ni hou supli, hur secouret.
N’hellamb quet dré hur pedenneu
Bihannat tam hur poénieu ;
Na Doué doh-emb ne cheleu quet :
Ni hou supli, hur secouret.
De goutantein justiç un Doué,
Aveid omb-ni pedet bamdé ;
Dré alézon, mar hur hâret :
Ni hou supli, hur secouret.
Eid omb laqueit overenneu,
Aveid omb hoah groeit yunieu ;
Hag é quement ma hellehet,
Ni hou supli, hur secouret.
A pe vehemb diboéniet,
Ni e chongeou én-oh perpet ;
Ah ! dré druhé, hun amièd,
Ni hou supli, hur secouret.
Diboéniet enta, mem bredér,
Ineaneu queah er purgatoër :
Doh-oh hinihue ou dès recour,
Hui hemb quin e hel ou secour.
Doh-t-hai enta ne vèh quet cri,
Christenion, ni hou supli ;
Brassan alézon zou ér bed
Zou secour er ré tremeinet.
|
