Cloarec Simon
— O va mamm gêz, d’in-me lavaret
Penoz ober ’wit gonid Jannet,
Aou !
Penoz ober ’wit gonid Jannet ?
— Mont doc’h-tu d’ar foar da Bichérel,
Ha lacad eun dillad dimezel. — Aou !
Hac, en distro ac’hane d’ar gêr,
Mont da c’houlen lojeis en kêr. — Aou !
— Deiz mad ha levenès d’ec’h a lâran !
Lojet vefen eun nozvez aman ? — Aou!
— Ia. Diskennit ha deuit en ti ;
Laket vô ho marc’h er marchossi. — Aou !
Laket vô ho marc’h er marchossi :
Kerc’h ha foenn hen devo da zibri. — Aou !
Kerc’h ha foenn hen devo da zibri,
Ha c’hui renco coania ganemp-ni. — Aou !
— Me n’on ’wit dibri nac eva mon,
Nann, gant ar glac’har ’zo em c’halon. — Aou !
Nann, gant ar glac’har ’zo em c’halon,
’Sonjal renkin cousked va c’hunon. — Aou !
— Tawit, dimezell, na oelit ket.
Ewit ho c’hunon na gousqfet ket. — Aou !
Ewit ho c’hunon na gousqfet ket.
Nimp ho lakeï gant hon merc’h Jannet. — Aou !
Na pa oant êt ho daou ’n ho guele,
Savas caus ann dimezi gant-he. — Aou !
— Pe-seurt dimezellic ez oc’h c’hui,
Na pa gomzet d’in a zimezi ? — Aou !
— Me n’on na dimezell nac itron,
Me ez eo ho touz cloarec Simon ! — Aou !
Ha varc’hoaz ar beure, beure mad,
Me iel d’ho coulenn digant ho tad. — Aou !
— Roït d’in ho merc’h, pe na ret ket,
Eun nozvez gant-hi am eus cousket. — Aou !
— Na ma peuc’h-hu gret ann nozvez kenta,
C’hui a reï ann eil, ann diveza, — Aou !
C’hui a rei ann eil hac ann drede
Ha betec ar maro, goude-ze ! — Aou !