Malloz d’id, kêr Bariz, lonkerez Brezoned !
Te jach anê ganid, hag o rent bruzunet.
Eur mab speredet kaer he devoa Breiz-Izel,
Hag an evoa c’hoantaet, siouaz ! he dilezel.
Perak ? — Doue dle gout : me gred e vê pep dén
Boutet gant eun ael du war zu e blanedenn.
Darn a lavar ive ne vê ’med en Pariz
Al labouriou spered paëet hervez o friz,
Hag ez eo hon mamm Breiz kalz re dano hec’h yalc’h
Vit gallout er sort traou lakat arc’hant awalc’h.
Gwir eo, Breiz paour na baë nemet gant he c’halon :
Ma ne teus ken micher nemet kana pe zon,
Forz pegen brao da vouez, pegen kaer da spered,
En Breiz out zur a vél [1], zur a vara n’out ket.
Heman ’ta, pa glaskas beva gant e bluenn,
Réñkas mont da Bariz, bro ar skrivagnerien,
Hag elec’h chom didrouz da ruza ’nei er gêr,
Kuitât vit kêr an aour e vro dous Landreger.
Met, kaer en doe mont pell, Breiz a begas outañ,
Chomet en e galon dremmet deus ar c’hoantañ ;
E zoñj na noz na de na drôas diwarni,
Kresket e garante dre nerz e velkoni.
E delenn a zonas neuze kaera ma c’hall
Komz eur galon Breizad forbanet en Bro-C’hall ;
Biskoaz dén divrôet n’oe muioc’h vid hennez
Eus douar e gavel éñvor ha dienez.
Kement e kendalc’has gantan menoziou Breiz,
Kement e hirvoudas he mil mouez en e greiz,
Ma sonjas, en dilez garo lec’h ma vevê,
D’Arvoriz divrôet sevel eur vro neve ;
Hag eun nozvez e voe tud batet en Pariz
Pa weljont eur goan vraz savet etre Breiziz
O komz hag o kana yez karet o zadou,
Brezoneg Sant Erwan hag hini Sant Kadou.
Chomet eo bet aboe ar c’hiz kaer en he za :
Eno gant kôz o mamm e teu da ziskuiza
Bugale Vreiz, ankouaet gantê eur pennadig
An holl boan gouzañvet o klask dont pinvidik.
Eno, eur wech ar bloa, Kellien a gavê
Didu vid e spered, frankiz vid e hunvre,
Hag e soñjê gantañ, e-pad eun nozvez c’hoaz,
E stardê e vamm Breiz etre e ziouvrec’h noaz.
Allaz ! ne welo ken nemed eus lein an nê
Ar vro guñv a garê, an traou kaer a ganê ;
Ne welo ken Ar Roc’h na maeziou Landreger,
Ar barz-meur Kellien na deuio ken d’ar gêr :
Kreiz ma c’hê gant ar straed, pleget moarvad e benn
Ha nijet e spered ’trezek e ôchou gwenn,
E tigoueas eur c’harr, eur c’harr-houarn diloén
Hag a rôas d’eañ ’n eun tôl e groaz-nouenn.
Lâret mad an evoa Marzin an diouganer
’Teujê eun aerouant kri, teval ha pounner,
Da frika hon gouenn-dud, da c’hlac’hari hon hro,
Da lakat hon mamm Breiz, ziouaz ! da skuilh daero.
Malloz d’id, kêr Bariz, lonkerez Brezoned !
Te jach anê ganid, hag o rent bruzunet.
|
