Armorica, 1935  (p. 129-133)



————


En Breiz, meur a gornig distro
A guz dindan e we dero
Eur feunteun vurzudus, eun hano zant warni :
An dour zakr a-wejou gendalc’h da lugerni
O tigas sonj d’ar Vrezoned
Eus kredennou nerzus an amzer dremenet ;
Met a-wejou mammenn ar fe
Golôet a zouar a gousk vel en eur be.

Amañ, e sioulder ar vered,
Dindan eun dervenn douaret,
E kousk ive kalon Brizeuk, barz bleo melen,
Eur galon hag e voe stag outi eun delenn,
Eur galon c’hlan hag a garas
Pep tra mad hag uhel, pep tra gwirion ha braz,
Eur galon hag e voe ’n he c’hreiz
Ken kaer mammenn zoniou vel ma zo bet en Breiz.

Aman ar barz, faez en e za,
’N em astennas da ziskuiza,
Bet gantañ baleet broiou lorc’hus ha kaer,
Tañvaet pinvidigez ha plijaduriou kêr,
Ha bet atao gwelloc’h gantañ
Dreist ar brasañ kêriou, dreist ar vroiou goantañ,
E dammig Breiz keid all kollet
’Tre koabrennou teval ha moriou dirollet.


Forz pegen pell en em gavê
Aezennou distan a glevê
O c’houeza ’n e skouarn telennadur Arvor ;
Derc’hel rae war e dro moueziou kuñv an éñvor
O tisplega d’eañ dousder
E vloaveziou kentañ c’hoarzus ha dibreder,
Hag o tisklêria d’e spered
Tôlennou dudius ar vro muiañ karet.

E donderiou kuz e ene
Dremm al lanneier, ar mene,
Ar c’hoajou braz, an dud kalet, ar mor garo,
Kement nerz dizanvez a jach war an distro
Kalon pep Breizad forbanet,
Vel lizerennou tan da viken garanet
A chomê beo ha divarvel
Evit digas potr Breiz war e giz d’e gavel.

Dreist holl, e-deun an deiou bet,
Eun dremmig flour ha brao meurbed,
Vel hini eun aelig war nij kreiz eun hunvre,
A vousc’hoarzê ken dous ha dispak ar beure
Vid e c’hervel ’trezek ar vro
Lec’h ma red douriou sklaer dindan peziou dero,
Lec’h ma sav dreist al lann zeder
Mouez skeltr ar maeserien ha kan an alc’houeder.

Hag eun drôad war an avel
Oe klevet eur zon o sevel
Hag a lakas parkou Breiz-Izel da dridal,
Telenn ar varzed koz da ziston er bed all,

Hag a dolas war lez-hano
Eur vleuñvennig étu ganet en Arzano
Eur sked na vo biken trec’het
Gant ar pinvidikañ nag ar c’hoantañ merc’hed.

Diwar neuze, peurentanet,
Brizeuk na voe ken ehanet
Da gana meuleudi da dud ha da draou Breiz :
Koulz en galleg dispar, koulz en brezoneg reiz,
E teskas d’ar bed e vevê
Eur ouenn tud dizeblant ouz ar giziou neve,
Feal d’o yez, d’o c’hredennou,
Dîankoua o spered ha kalet o fennou.

Kana reas ar jabadao,
Ar botred kréñv, ar merc’hed vrao,
O trei, kammet o gar, ouz merk ar biniou,
Peuc’h ar maeziou laouen, kaerder ar pardoniou,
Ar gourenner hag an dervenn,
Aour splann ar valaneg ha kozni ar peulven,
Ha c’houez-vad ar bokedou goue
Krap ouz ar c’hleuniou glaz en disheol eus ar gwe.

Dilamm a reas an dispriz
Tolet war choug an Arvoriz
Ha war o yez santel gant tud dîanaoudek :
D’an holl e tiskouezas na mad na talvoudek
Eo vid eur bobl chom stag a bell
Ouz ar gériou kentañ luskellas he c’havel,
Ha bete deun an Tremenet
Astenn eur gwriou yac’h vel re ar Vrezoned.


N’oa ken aon nemed e tec’hfê
Digant Breiz hec’h yez hag he fe,
He gwiskamañchou koant hag he stumou gwechall ;
Nemed e peurdrec’hfe warni spered Bro-C’hall,
Hag e teufê he mibien baour,
Chachet war du sav-heol gant sorc’henn glañv an aour.
Da ’n em goll, korf, ene, madou,
Unanigou beuzet ’kreiz môr ar brôadou !

Gwel’t en doa, siouaz ! o tonet
A-dreuz d’ar maeziou spouronnet,
E c’henou leun a dan, eul loen houarn garo,
Hag a c’hê ’n eur vlejal war eün vel ar Maro :
Krena ’n evoa graet an de-se
Gant aoun e pladfê Breiz tro-pe-dro, marteze,
Dindan neventiou estren,
Nijet e hunvre gaer digantañ en poultrenn.

Eur sort zoñj, nec’hus ha pounner,
A gontammas, vel flemm eun naer,
Gwad tener e galon gant ar studi brêvet :
War e damm korf dister e trec’has ar c’hléñved,
Hag eun devez diou wech c’houero,
Gant an Ankou trubard skôet pell diouz e vro,
War e dro eur mignon hepken,
Ar barz, vid er bed-mañ, davas da virviken.

Met, galvet gant ar Vrezoned,
E gorf kêz a c’hallas donet
War e giz, ha setu penôz e tistrôas
D’ober e gousk amañ [1], dindan gwarez ar Groaz

’N oa bet en e veo difennet,
Eun dervenn ’us d’e benn vel en doa goulennet,
Ha tro-dro d’eañ douar Breiz,
Ar vrôig bet ken stard he c’harante ’n e greiz.

Ha dreist an oabl e ene glan
Oa pignet tre d’ar vroiou splann
Lec’h m’emañ digemer an dud vad gant Doue ;
Hag evid e baëa deus holl boan e vuhe
An Aotro da varz an Arvor
’Rôas eur garg uhel, eur gefridi enor :
Derc’hel d’e vro harp ha skoazel
’N eur chom da virviken Ael-Mad war Vreiz-Izel.

Gouere 1903.


————
  1. En bered ar Garnel, en Oriant.