Lajat, 1909  (p. 188-190)



DIRAK AR MOR


Hirvoudou


D’an aotro Cozan, kure Plistin.


O mor braz ha divent, mor kaer, mor dudius,
Dirakont adarre ’n em gavan evurus !

Deut ez on c’hoaz eur wech d’ez kwelet eur pennad.
Karout kalz a rafen chom ’n ez kichen dalc’hmad.

Da alan yac’hus, flour, war ma drein a dremen
Ha da vouez o krozal a zeblant eur beden…

Eur beden ar gaeran, eur beden peurbadus,
A zav diwar ar bed da Zoue-Galloudus.

D’an aod gant al lano e teuez ’n eur drouzal
Ha da wagennou koant a frez en eur strinkal…

En eur strinkal warnon o dour gwenn, glaz ha gwer,
Choant d’ê da laret d’in : Sell ’ta, na pegen kaer !


Ouz da welet ken koant ne skwiz ket ma sellou,
- Bravât ma ’z eo ar môr dindan bolz an Nenvou !

Dirakout ma c’halon a zo ive laouen,
Ankouaet eo ganti he zrubuilh, hec’h anken…

Kollet he deus ar sonj dimeus bro ar c’hoajou,
Tridal he ra gant joa o welet da aochou !

He flijadur gentan, hec’h amzer dremenet,
Dirakout, o môr braz, zo breman dihunet…

Dihunet int ken beo, ken buhan war an dro,
Ma kred d’ei he deus groet eun hunvre gwall-c’houero…

N’hall birviken sonjal e ve bet pellaet
Eus da aochou trez flour, eus da riblou karet !

Koulskoude en anzav ez eo red mad d’ezi,
Dirak ar wirione e teu da hirvoudi…

Hirvoudou a c’hlac’har, a geun, leun a zaero,
Daoust e d’he c’harante vo red d’ei mont en dro ;

Na petra zo kiriek n’haller ket er bed-man
Chom el lec’h a garer dreist pep tra ar muian ?


Da ze e lavar d’in da vouez krenv, mor divent,
— « Kar Doue da gentan, kerz goude gant da hent ! »

Oh ! pa vin pellaet, digouezet er c’hoajou,
Klevet a rin da vouez a-dreuz d’ar meneou ?

Ha ma n’he c’hlevan ket a-dreuz d’ar meneou,
Me a yelo d’he c’hlask dindan pin ar c’hoajou…

Ennê o c’houibanât e klevin an avel,
Dimeus da vouez, ô môr, hen a vezo henvel ;

D’en chilaou ma c’halon a vo ive digor,
Ha, seder, he laro : — Klevet ran trouz ar mor !

Berrât ra amzer, tostât ra d’an termen,
O mor, me a garfe n’az kwitafen biken !

Hogen pa ’z eo red d’in laret d’it : Kenavo !
Evit ’n em frealzi bemde me a gano :

O mor braz ha divent, mor kaer, mor dudius,
Pegoulz c’hoaz dirakout ’n em gavin evuruz ?


Zant-Efflam, meurz 1904.


————