Er hombat spirituel/Chapistre 10


CHAPISTRE X.
A exercice er volanté hac ag er fin e teliamp hur bout én hun ol actioneu interior hac exterior.


GOUDÉ en dout corriget sieu en antandemant, necessær é corrigein ré er volanté, a celfin ma um hroei doh volanté Doué, én ur ober renonci d’hé inclinationeu prope.

Remerquet enta penaus nen dé quet erhoalh vennein, na gober memb er peh e zou agréaplan de Zoué, mæs ret é opèn vennein ha gober quement-cé dré é hræce ha dré en desir de bligein dehou. Én dra man é surtout hun nés de combattal einep d’en natur perpet quen nannec de blijadur ma clasque hé grâd é quement tra zou ol, ha guéhavé én treu spirituel mui eveit én treu aral, ha m’um goutante èl-cé hi memb hemp scrupul, rac haval é gueti nen dès drouc er bet én hai. A vazé, a pen dé question quemer er sourci ag un œvre mat benac, en hum zougamp dehou quenteh, non-pas én intantion hemp quin d’aboeissein de Zoué, mæs a balamor d’ur certein plijadur e gavamp guéhavé é hober en treu e gommande Doué deomp.

Sel trompussoh é en dra-zé m’éma er peh e gâramp hac er peh e zesiramp er guellan tra a nehou é hunan. Piue e grédehai penaus en amour prope, carguet a sieu él m’éma, hun solite d’en hum rein de Zoué, ha penaus en ur zesirein possedein Doué, é léh sellet doh é hloér ha doh accomplissemant é volanté, éma dohomp é sellamp liés, ha bout éma doh Doué e teli sellet er ré er hâr, er ré er hlasque, hac e ra profession a viret é lezen ? Aveit evehat doh un dra quen dangerus, hac aveit ne chongehemp vennein na gober nitra meit dré inspiration er Speret-santei ha guet un intantion pur d’inourein en hani e venn bout non-pas hemp quin er pen quetan, mæs hoah er fin deuéhan a hun ol actioneu ; chetu er peh e zou ret pratiquein.

A pe um bresante un occasion d’ober un œvre mat benac, ne laosquamp quet hur halon d’en desirein ha d’er hârein, meit goudé hur bout sàuet hun isprit drema Doué, eveit gouïet a ean e zou é volanté ma vou ni er groei, hac examinein a ni e zesir er gober hemp quin ræson meit rac m’éma agréable dehou. Ér fæçon zé hun volanté avertissét ha reglet dré hani en eutru Doué, en hum zougou de gârein er peh e gâr, hemp quin eveit é hloër ha gober é volanté : ret é hum gomportein ér memb fæçon-zé én treu ne venn quet en eutru Doué : rac é rauc ou lezel, ret é tout ur sorte seüel hun speret dremaha zou eit hanàouét é volanté hac eit bout assuret é ellehemp pligein dehou doh ou lezel.

Mæs un dra vat é remerquein penaus ne zizoler quet quen æs troyelleu en natur corromplet, pehani édan zigaréieu bahus en hum glasque perpet hi memb hac e ra d’emp credein n’hun nès quin intantion én hun ol œvreu meit d’ober un dra benac agréable de Zoué. Chetu perac a pe guemeramp sourci ag un dra benac, pé a be bellamp un dra benac dohomp, guet en intantion hemp quin d’hun goutantein, é chongeamb penaus n’en hum gomportamp ér fæçon-zé meit guet en desir de bligein de Zoué, pé dré zougeance a zispligein dehou. Er guellan remed doh en drouc-zé e gonsiste ér burtæt a galon e zeli ou devout er ré e hum ingage ér hombat spirituel.

Er fæçon d’ober usage ag ur remæd quer puissant, é gober hun possible quent commance action er bet, de zistrugein én omp tout er ræsonieu e ellehai donnet a hun natur hac a hun fantasi, eveit ne gârehemp ha ne gâssehemp nitra meit a balamor de Zoué. Ma ne santamp quet perpet ér momant el lusque-zé a volanté Doué, ol ér peh e ramp ha drès peb tra ér peh e zesiramp, hac é mar a œvre peré e basse buan, groamp hun possible d’er bihannan ma um gavei guet guirioné partout, ha ma conservehemp ér fond a hun inean ur veritable desir de bligein de Zouè hemp quin. Mæs én actioneu peré e bâd pèl amzer, n’en dé quet assès temp hur bout en intantion-zé, ret é hé reneuéein liès ha hé antretenein én hé furtæt hac én hé zuemdér ; hemp en dra-zé én danger bras vehemp de vout dallet guet en amour prope pehani en dès custum d’hun chalmein dré ma ra, é quement tra zou ol, er bréferance d’en treu crouéet quentoh eveit d’er Hrouéour ; èl-cé é berr amzer ha quasi hemp gout é changeamb a intantion ha laquad e ramp hun chonge guet un dra aral.

Un dein honest, mæs pehani nen dé quet forh sourcius de hum zerhel ar é hoard, e gommance ordinæremant é labour guet en intantion hemp quin de bligein de Zoué, mæs goudé ean e lausq er gloër de ouni ar nehou a nebedigueu hac hemp perdér ; de laret é, é leh ne chongé quent meit a ober volanté Doué, nen dès quin plijadur breman meit en hani e gav én é labour, ha ne séel meit doh en avantage hac er gloër e èll tennein a nehou.

En amzér ma chonge donnet guellan de bèn a é dreu, mar mir Doué doh-t’hou a gontinuein er peh en dès commancet, pé dré glinvet, pé drè un ampêchemant benac aral, ean e guemer anquin hac e vurmur gùeh einep de hannan, gùeh einep de hannont ha guéhavé einep de Zoué memb. Dréno é uéler splan penaus é intantion nen dé quet eane, hac é té a oal du ; rac en nemp e ra èl ma lar græce Doué dehou ha guet intantion de bligein de Zoué hemp quin, nen dé quet douguet aveit un dra drès un aral, ha mar desir un dra benac, ne glasq en devout ean meit ér fæçon hac én amzer ma pligeou guet Doué ; perpet tranquil ha coutant, ean e receu guet aboeissance hac a volantè vat tout er peh e arriue guetou a berh Doué, rac ne venn meit un dra pehani e zou gober volanté Doué.

Chongeèt enta peb-unan a ober é ol actioneu aveit ur fin quen nobl ha quen excellant. Hac én disposition interior é péhani é ma, mar hum sante guéhavé douguet d’ober œvreu mat eveit hum hoarantein dréno doh er poénieu ag eh ihuern pé eveit melitein er bonheur ag en Ean, ean e èll hoah en devout eveit fin aboeissein de Zoué pehani e venn ma vou gouniet en Ean, ha dihoallet doh en ihuern. Ne fehé quet bout credet peh quer bras é er vertu ag en intantion-zé, pen dé guir penaus en distéran action, deusto peh quen izel é, a pe vé neoah groeit agren aveit Doué, é tal gùel hilleih eveit réral groeit guet un intantion aral, a bout é mant forh vat dré ou nature hac é vélitant memb recoupanse. Dré er pèn-regl-zè, un alezon forh distér reit d’ur peur eveit gloër en eutru Doué hemp quin, e zou hemp comparage agréaploh dehou eveit pen dehé quitteit un dén madeu bras a gaus d’ur fin aral, hac é vehai bet memb douguet d’ou diover dré en esperance a vadeu en Ean, deusto arlerh tout é ma dign en intantion-zé de vout mêlet, ha ma velite bout heliet.

Er pratique-zé quer santel de hober ol hun actioneu eveit pligein de Zoué hemp quin, e vou, haval guenemp, un tamic diæs de gommance ; mæs guet en amzer, é tei de vout æs hac agréable memb, mar hum accustumamp de glasq en eutru Doué a greis hur halon, mar huannadamp hemp cess ar é lerh èl arlerh hun ol vat hac hun ol eurustet pehani e velite a nehou é hunan bout clasquet, istimet ha câret guet en ol drest quement tra zou ol : sel mui ma talhehemp de gonsiderein peh quer bras é en eutru Doué ha peh quer digne é de vout câret, sel mui é cresquou, ha sel tinéroh ha stanquoh vou en toemder a hun halon en é guever ; dré éno en hum accoursehemp buannoh hac æssoh d’ober ol hun actioneu aveit é hloër.

Anfin en deuéhan moyand e més de rein deoh d’ober ol hou actioneu guet en intantion-zé quen excellant ha quen ihuel, é goulen hemp cess er græce-zé guet en eutru Doué ha considerein liès er madeu infini en dès groeit hac e ra hoah bamdé aveit omp, dré é garanté hac é vadeleah hemp quin.