Er hombat spirituel/Chapistre 52


CHAPISTRE LII.
Ag er fréh e eller tennein ag er meditation ar er groez, hac ag er imitation a vertuïeu Jesus é creis é souffranceu.


HUI e èll tennein avantageu bras ag er meditation ar er groez. Er hetan é ma tèi deoh non pas hemp quin câssat hou péhedeu tremenet, mæs quemeret er resolution de gombatal hou coal-inclinationeu peré e zou bet caus de varhue hun Salver, ha peré nen dint quet mouguet en-oh. En eil é, ma receuet guet Jesus crucifiet er pardon a hou péhedeu hac er græce ag ur bâs salvus dohoh hou hunan, a selfin n’en offancehet mui, mæs m’er hârehet ha chervigehet a greis hou calon én amzer de zonnet, dré houd grât dehou ag er vostad poénieu-zè en dès souffret a balamor teoh. En drivet é, ma labourehet a zevri hac hemp discuéh de zistrugein hou fal accustumanceu, ne vern peh queh dister e tiscoant bout. Er buarvet é, ma rehet hou possible eveit héliein vertuïeu er mæstre divin-zé marhuet non-pas hemp quin eit gober satisfaction a gaus d’hou péhedeu, mæs eit rein deoh en exampl ag ur vuhé santel ha parfæt.

Chetu ur fæçon de veditein forh profitable eit en dra-zé. Emesq ol vertuïeu Salver er bed, mé suppos en e hoès intantion d’imitein surtout é batiantæt en afflictioneu e erriue guenoh. Examinet enta guet attantion er poénteu-man : 1.° Er peh e ra eveit Doué inean Jesus staguet doh er groez ; 2.° Er peh e ra Doué eit inean Jesus ; 3.° Er peh e ra inean Jesus eveit hi-memb hac eveit hi horf ; 4.° Er peh e ra inean Jesus eveit omp ; 5.° Er peh e zeliamb gober eveit Jesus.

1.° Consideret drès pep tra penaus inean Jesus, abimet e Doué, e gontample en Doué infini-zé dirac pehani er ré noplan en dès crouéet nen dint nitra, penaus en er hontample, e laran, én ur stad é pehani, hemp col nitra ag er vrastæd hac ag er gloër en dès e natur, ean hum zeval betac andur peb sorte goal-draitemant a berh mab-dein ingrat hac infidel, ha penaus arlerh hi e ador er vajesté souveræn-zé, hi e rante dehou mil acte a drugairé, hac en hum gonsacre antieremant d’er chervigein.

2.° Sellet ag un tu aral er péh e ra Doué é quever inean Jesus : consideret penaus é volanté é ma andur a balamor demb er Mab uniq ha cherisset-zé, ma er jottader, ma scoper én é face, ma vlasfeimer einep dehou, ma er houronner a spern, ma er staguer doh er groez. Sellet guet peh ur hontantemant en er séel ean carguet a infamité hag a glahar eveit ur haus quer glorius.

3.° Sellet goudé dré hou chonge inean Jesus, ha remerquet penaus èl ma ouair é quemer Doué plijadur doh hé guelet e souffrein, er garanté hé dès eveit hou, pé a gaus d’é berfectioneu, pé a gaus d’er madeu infini hé dès receuet guetou, e ra ma souble é peb tra guet joé ha pronte édan é volanté. Peh téat e ellehai laret er gret hé dès d’er hroézieu ? N’hé dès quin sourci meit é clasque fæçonieu nehué de souffrein, hac èl ne gav quet er peh e glasque, hi hum abandonne guet hé horf innoçant de volanté tut ag er ré cruellan, ha de hani en diauleu memb.

4.° Arlerh en dra-zé, taulet hou teulegat ar hou Jesus pehani, é creis é souffranceu er ré vrassan, e dro dohoh hac e lar deoh guet caranté : Chetu er stad truhec é peh hani en en dès me laqueit hou volanté disordre pehani n’hé dès quet guellet en hum gontraign eit en hum hober doh me hani. Sellet peh quer bras é me souffranceu ha guet peh ur joé en ou anduran, hemp intantion erbet quin meit de zisquein deoh er batiantæt. Me hou conjur dré me ol boénieu, de zouguein guet courage er groez-man e bresantan deoh, hac ol er ré e bligeou guenein degass deoh. Abandonnet hou inour d’er goal-gonzereah hac hou corf de arrage er dyrantet e choêzein eveit hou approuvein deusto peh quen disprisable ha diumæn int. O pé ouyeheoh er hontantemant e rei deign, hou resignation hac hou patiantæt. Mæs a hui e èll bout hemb er gouyed, ha hui é uélet er goulieu-man em ès receuet meit eit gounit deoh dré er bris a men goaid er vertuïeu guet peré é vennan goarnissein hou inean e gâran gùel eit mem buhé prope ? Mar em ès vennet andur quement a balamor teoh, penaus ne gâreheoh-hui andur un droug dister benac eveit soulagein quer bihan èl ma cârehet me ré-mé peré e zou bras ? Penaus n’assæéheoh quet gùellat er goulieu en dès groeit deign hou tibatiantæt pehini e zou eveit on un tourmant néhançussoh hilleih eveit en ol goulieu a me horf ?

Hou péet chonge penaus en hani e goms dohoh er fæçon-zé e zou Jesus-Chrouist, er roué a hloër, gùir Doué ha gùir dein. Consideret er vrastæd a é dourmanteu hac en disinourieu groeit dehou peré e vehai poénieu rai rust eit er ré criminellan. Beah souéhet doh er guélet é creis quement a souffranceu, non-pas hemp quin ferm hac é chom parfæt, mæs lein a joé, èl pe vehai eveit hou en dé ag é bassion un dé a driomfle. Songet penaus èl ma ra banigueu deur taulet én ur fournes, èl ne chervigeant meit d’en allum davantage, èl-ce én tourmanteu er ré vrassan, peré e zisco d’é garanté bout treu distér, ne rant meit cresquein er joé hac en desir en dès d’andur ré terriploh.

Opèn hou pèet chonge penaus er peh e ra hac er peh e andur, nen dé quet na dré garnagereah, na dré interés ; mæs dré bur garanté, èl m’el lar ean-memb, hac eveit ma tesquehet guetou pratiquein er batiantæt. Assæet enta comprenein erhat er peh e oulèn guenoh, hac er joé en dès doh hou cuèlet én exercice ag er vertu-zé : hou péet arlerh desirieu berhuidant de zouguein non-pas hemp quin guet patiantæt, mæs memb guet joéiusset, er groez ar behani é temantet, ha réral hoah hilleih ponnéroh, eit imitein én ur fæçon parfætoh Jesus crucefiet hac hum rantein agréaploh dirac é zeulegat.

Represantet en hou isprit tout er glahar ha tout en disinour a é bassion, hac é vout souéhet d’er fermoni dalhable guet pehani en ou andur, hou péet méh a hou coannedigueah ; sellet hou poénieu, é scoé er ré e souffre eveit oh, èl poénieu a nitra, ha beah assuret mat penaus hou patiantæt nen dé quet hemp quin er squæd a é hani. Ne zouget nitra quement èl bout malgoutant d’andur eit hur Salver, ha mar da jamæs chonge erbet deoh ag en dra-zé, pelleit-ean èl un tantation ag en diaul.

Consideret Jesus ér groez, èl ul livr spirituel e zou ret teoh leine hemp cess eveit desquein én hou er pratique ag en excellantan vertuïeu. Doh el livr-ze é jauge bout hanhuet el Livr a vuhé ;[1] pehani e ra sclærder ar un dro d’er speret dré er gourhemeneu, ha tuemder d’er volanté dré en exampleu. Carguet é er bed ag un anfin a livreu ; mæs a bout é vehai gùellet ou leinein tout, ne vehai jamæs desquet quer clous én hai câssat en drouc ha cârein er mat, èl én ur gonsiderein un Doué crucefiet. Gouïet enta penaus er ré peré e basse ærieu fourniss é ouilein ar bassion hur Salver hac é admirein é batiantæt, ha peré én afflictioneu e arriue guetai, en hum zisco quen dibatiant èl pe n’ou devehai jamæs chonget én é groez, gouïet penaus er ré-zé e zou èl soudardet nehué ér vicher hac hemp hardehtæt peré en hum vante ag er victoér a pe vant hoah én ou hampen, mæs quenteh él ma uèlant en anemis, é hant d’ou zreid, hac é téhant é raug. Pétra mehussoh eveit guelet tut goudé hou dout contamplet, admiret, câret vertuïeu hur Salver, doh ou ancoehat én un taule, hac é hober bihan a istim a nehai, a p’en um bresante un occasion benac d’ou imitein.


  1. Apoc. 3. 6.