Guirionéeu ag er Religion/Chapistr 46
I. A p’en dehé ur brincès gusquet caër d’hum durul én un toul-bouillen, carguet a fang hag a bep lousteri, eit gobér mignon d’un hoh, ha hoari guet el lon vil-zé, quement cé e vehé un dra hemb squênd vad ha méhus meurbet. O inean santel, hui e zou er brincès ag er bed-men, goleit guet en orlemanteu a hræce Doué ; Na brasset-é hou talledigueah hum durul ér vouillenl ag er pligeadurieu lous, lezel hou corv de vout mæstr, ean péhani ne glasq meit é goutantemant èl ul lon brutal !
Petra e larehoh-hui ag ur rouannès péhani e aboeissehé d’hé matéh betag hum lacat idan hé zreid ? Ér fæçon ma vihuet, hui e zou hoah méhussoh. Hou corv e zeli aboeissein ha bout idan hou perh, ha hui el lausq de væstrein d’é fantasi : er horv-cé e zou ur sclav vil, ha hui e hra hou mæstr a nehou ; er horv-cé e zou hou ç’anemis, ha hui er mignon ; mæs quênt-pêl ean e vou hou tirant, hag é bligeadurieu e goustou quir d’oh.
A p’en devehé unan-benac en hardéhtæt de monnèt én ilis eit couci inou limageu hur Salvér ; a pe laquehé doh dor en Tabernacl é péhani é repos Jesus-Chrouist ur figur ag ul lon vil, pé un idol benac eit bout adoret inou ; a pe gouciehé guet lousteri er haliceu sacret, hàg ean e vehé ur bunition rust erhoalh eit-hou ? Ne hret-hui ehué un torfæt èl hennéh. Hui e zou, e lar sant Paul, tampleu en Eutru Doué péhani e chom énoh. Hou mampreu e zou mampreu Jesus-Chrouist : ha ne hoès chet lorh erbet é couci én-oh pé ér rèral er mampreu sacret-cé ! Hou ç’inean e zou limage en Eutru Doué ; rûet-é guet goaid hur Salvér, ha hui hi houci dré er vinceu méhus-cé. Er Spered-Santel e zou én hou calon èl én é dampl ; hui er forban a inou eit lacat én é léh un idol quig, ha lezel en droèd de gommandein guet en avréhussan ag en ol mistr, de larèt-é en diaul a lubricité !
II. Oh ! na dallet-oh-hui, ma ne gomprenet quet péh quer scontus-é er vince-zé ! Sellet péh punitioneu en dès taulet ar nehou en Eutru Doué. Hà ne oé quet eit punissein er péhèd méhus-cé en en doé en Eutru Doué béet én deur ag en déluge ol en dud nameit er ré e oé én Arh ; dégasset ur glàu a dan hag a chouffr eit losquein en habitandèd lubric a Sodôm ; lahet marhue-miq er miserabl Onan péhani e goucié guet é brièd er santeleah ag er briédereah, groeit dismantein tri mil ar-n-uiguênd a Israélitèd ? Cheleuet sant Paul é larèt penaus en Eutru Doué e lausq en dud lous de monnèt d’er gorruption ag ou halon, hag é ma en disespoér ou héritage dehuéhan. Cheleuet en Apostol bras-cé é larèt d’oh a berh Jesus-Chrouist : en dud lous ha paillard ne yeint jamæs é ranteleah en nean. Credet pé ne rehet ; mæs gouyet penaus ma ne ouilet hou péhedeu méhus, ma ne gùittet hou teicheu, hou carantéieu criminel, hui ou ouilou un dé én tan ag en ihuern. En dud pur hag honest en dès dongér doh hou fal vuhé ha n’hellant quet comprenein en dalledigueah é péhani é vihuet. É léh hum anquinein hag hou pout scont doh oh hui-memb, ne hret meit hoarhein ha gobér bourd a gaus d’hou lousteri ; haval doh en neu zén lubric-hont a béré é conz er Scritur.
Ah ! ya, a dra sur, en dén lubric e gouéh én un dalledigueah quer bras, ma voug én é galon santimanteu a honestis hag a burtæt, nitra ne hel mui touchein é galon nag arrest en nerh ag é inclinationeu diréglet. É zeulegad e zou lan ag el lousteri péhani e ampouison é galon. É gonzeu e zou quel liès a fulad tan péré e daul a bep tu en tan a lubricité. É chongeu, é zesirieu n’hum zougant nameit d’en treu péré e zou revé é inclinationeu méhus. Él léh santel, é péhani en diaulèd ne yant meit én ur greinein, ean e zoug-ean é idol én é galon, hag en ador inou, é léh er gùir Doué e hra seblant a inourein.
Er scont hag en dongér ag é vuhé, en disinour e den ar é fameil, méh ha bocen er gùérhiésèd péré en dès couciet, jugemanteu eahus en Eutru Doué e zou doh er gortoz ; ol en dra-zé ne hra tra erbet d’é galon calet ha cousquet ér péhèd. Ean e béh é hunan, ean e béh é compagnoneah ; ean e béh hemb bout arrestet dré er rebreicheu ag é gousciance ; ean e béh é quement léh e zou ; ean e béh hemb arsàu, e lar er Spered-Santel. O men Doué ! na miseraplet-é un dén péhani ne glasq meit coutantein é zesirieu méhus, a pe ne sant quet mui en dongér hag er méh ag er vince lous-cé !
III. Maleurus, perac é collet-hui hou ç’inean eit rein d’hou corv pligeadurieu méhus ? Hà hui e gompren péh quer vil-é er horv-cé ha péh istim e zeliehoh gobér ag hou ç’inean ? Hou corv n’en dé meit er villan loden a han-oh hui-memb, ur yoh doar hag ur golo fang e zouguet ; mæs hou ç’inean e zou hui-memb, el loden caërran a han-oh hui-memb. Hou corv quênt-pêl ne vou meit ur yoh breinaté ; hou ç’inean e vihuou perpet. Nag er folleah col un inean quer précius, eid ur horv péhani n’en dé meit doar ha fang !
Sellet erhat doh ur horv dispartiet doh en inean péhani e hré ol é nerh hag é vrauité ; petra e huélehet-hui ? Ur horv dislihuet, prest de zispen guet er breinaté, ul lorh-é er gùélèt ! Hani er pautr pé er verh-cé e hra bermen quement a vad d’hou teulegad sellèt, querclous èl hou ç’hani, e vou quênt-pêl ér memb stad. Neoah é ma er horv vil-cé-é e gazaliet, e vignonet, eit-hou é collet hou ç’inean hag hou Toué. O dalledigueah !
Petra-é brauité en dén youanq pé er verh youanq guet péhani é oh quen amoédet ? Petra-é er face-cé quer gracius d’hou teulegad bermen, ha de béhani é pliget liès guet libertéieu criminel ? Ur boquet é péhani e houivou quênt-pêl. Ne faut meit un taul benac, ur gouli lan a lousteri, ur goahad droug calon eit lacat er face-zê de changein lihue, ha gobér dehi col hé bràuité.
O folleah bugalé en dud ! staguein ou halon doh un dra quen distér, ha col Doué eit treu quen didalvé.
Queméret én hou torn ur pèn marhue ; sellet er pèn eahus-cé, hemb bleàu, en deulegad hag en discoharn gouli caër, en divouguen hag en dent dizolo, chetui er stad é péhani é voù quênt-pêl hou pèn-hui e sellet guet quement a bligeadur. Un dén youanq, anquinet bras a gaus de varhue ur verh péhani e gâré muyoh eit ne oé deliet, n’hellé quet col er chonge a nehi. Unan ag é amièd, péhani en doé er hasset d’el léh ma oé bet interret er verh-cé, e hras seuel er mein péhani e holé er bé hag el lienneu péré e guhé hé face ; ér memb momand ind e santas ur vlas quer fal ha quer ponnér ma chongent penaus é hent de vouguein. Er prinhuèd hag er hig brein e verhué deja é bêg hag é deulegad er horv-cé. En dén youanq-cé, guet en dongér en doé doh er péh e huélé, e lausquas un taul cri, hag e glasquas achap. A betra e hoès hui eun ? e laras dehou é ami ; tosteit. Chetui face er verh-cé e hoès câret ha mignonet quement, péhani e ouil bermen ér bed aral er péhedeu e hoès bet groeit dehi gobér ; disquet é huélèt treu quen disconfortus, penaus ne zeliet quet anfin staguein hou calon doh treu hag e vérit quer bihan bout câret guet ur hrechén. En dén youanq-cé e bourfitas ag en avis reit dehou hag hum gonvertissas.
1° Me sellou bermen er péhèd énep d’er burtæt èl ur merche méhus laqueit én inean ; èl ur houciadur sacrilége a dampl en Eutru Doué hag a vampreu Jesus-Chrouist ; èl er vamen ag er péhedeu, ag en disordreu, ag en torfæteu péré e den d’en dannation éternel. — 2° Eid em bout mui a gaz hag a zongér doh-t-hou, me chongeou liès ér punitioneu blaouahus en dès tennet ar guement a dud, péré hum lausq de vout gouniet guet-hou. Quérieu abéh, ranteleaheu puissant, ol er bed punisset a gaus dehou ! O men Doué ! me hanàu guet méh me goannedigueah : n’en dé quet a me nerh-mé me hunan, mæs ag hou cræce é on én gorto ag er victoër ér hombateu péré em bou de zerhel énep d’en inclinationeu ag er hig ; secouret-mé, goarantet-mé, salvet-mé.