Guirionéeu ag er Religion/Chapistr 47

J.-M. Galles, 1856  (p. 144-147)


CHAPISTR SEIH HA DEU-UIGUÊND.
en occasioneu a lubricité hag er remédeu énep dehi.

I. Pihue-benac e chonge erhat én drougueu e stleige el lubricité ar hé lerh, e lar sant Martin à Brag, e bêlla doh en occasion a nehi, hag e glasq hum hoarantein doh er fauteu distérran énep d’er burtæt, péré, dirac Doué, e zou ag ur gonséquance brassoh eit ne chongér. Er péh e sellér èl ur bagatel én articl-zé e zou guhavé er hommancemant ag en dannation.

En occasioneu hag er peingeu staquan e zou er sourci rai vras e laquér eit pligein, en hantis dangerus hag er rai a liberté e rér d’er squêndeu.

1° Er sourci rai vras e laquér eid hum alleige. — Dén youanq, péhani hum gampen eit pligein d’er merhèd, péhani e hra rai a stad a nehai, hui e zou un tantation aveit hai, hag e hra én ou hevér michér en diaul, e lar sant Clémant. N’en dint quet crihuoh eid oh, ha mar bé couciet ou halon, hui e zou multrér d’ou ineaneu. Ha hui, merhèd, maleur d’oh ma ne glasquet meit bout gùélet guet er réral ! Sel-mui a boén e laquet de bligein d’er bed, sel-mui é tispliget de Zoué : ur verh libr én hé honzeu, én hé gesteu, gusquet divodest, e zou ur benhuêc de satan, e lar S. Bernard ; dré-z-hi é tant hag é conz nehou. Haval-é, e lar sant Cyprian, doh ur hastel é péhani en diaul hum zalh cuhet eit lahein a daul, ha dré guh, en ineaneu.

2° Rein rai a liberté d’er squêndeu. — Éhuéheit doh-oh hou ç’hunan, hag éhuéheit perpet, e lar Jesus-Chrouist. Er marhue e za dré fenestri, de larèt-é, er baillardiah, ampouison en inean, e za ér galon dré en deulegad, dré en discoharn, dré er honzeu, dré er sonnenneu, dré el limageu divodest, dré el iecturieu dangerus. Ean e za én-hi dré er hrolleu, er festeu, er fal hantis ; inou er spered dihentet, hag er galon tinérreit, e hra d’en inean lonquein en ampouison a lubricité casi hemb gobér cas a nitra. Sel-mui a zoustér e zou én ampouison-zé, sel-sontilloh ha dangerussoh-é. Ean e lah en inean liès quentéh èl m’er sellér ha ma tostér dehou. Ur sèl, ur chonge, un desir criminel e lah hou ç’inean hag e hel hou col. Er gùél ag ur voès en dès liès feahet er ré en doé dalhet pêl énep d’en tantationeu ha d’er persécutioneu calettan.

3° Er fal hantis. — Ne hantet quet guet rai a hardéhtæt, na rai liès ; ne hret joé doh pautr erbet, na youanq na couh, e scrihué gùéharal S. Bernard d’é hoèr ; rac en hantis hag er rai a hardéhtæt étré ur pautr hag ur verh e zou perpet dangerus, ha casi perpet péhèd. En hoarieu, en amoêdage hag er bouffonnereah e zou ur vamen a baillardiah hag er mercheu ag ur burtæt hantér-varhue pé deja couciet, e lar sant Jerôm. Maleurusset é en dud youanq péré ne hanàuant quet en dangérieu é péré en hum lacant ! Na cablusset-é ou zud, ma ne zihoallant quet ha ma ne virant quet doh-t-hai a hum gol !

II. Er remèdeu eid hum zerhel pur e zou de guetan dougeance Doué hag er résolution gredus d’hobér brézel d’en tantationeu. Ur verh fal e gueméras en hardéhtæt de monnèt é campr S. Thomas Aquin, eid er solitein d’en droug : en dén youanq santel-zé e gueméras ur scod tan, hag hi hontraignas èl-cé de déhein a hèr é raug, hag ag er momand-cé, n’en doé bet mui tantation erbet énep d’ér vertu caër a burtæt. Beah courajus, hou péèt recour doh er beden ; douget Doué én occasion dangerus, ha hui en devou guet-hou græceu eid hum hoarn pur.

III. Ret-é bout fidel én tantatioueu. — Mar e hoès liès tantationeu, ne veah quet souéhet a guement-cé. Er Sænt e zou bet tantet querclous èl oh ; ou fideldæt é hobér pèn doh-t-hai en dès ind rantet sænt. Er fal chongeu e hoès én drespet t’oh, é léh hou rantein cablus e zou aveid oh un occasion a hloër hag a vérit. Quentéh èl ma sco ur chonge èl-cé én hou spered, chonget quentéh ma hellehet én un dra-benac aral. Ne faut quet marhattat, pedet, huannadet, hum daulet a spered doh treid er grucefi ; goulennet secour guet Mari mam de Zoué, guet hou ç’æl-gardién, guet hou sant patrom.

IV. Ret-é labourat ha castiein er horv. — Dihoallet a rein d’hou corv, dré en arrouaredigueah, er chervad hag er gourmandis, armage eit gobér brézel d’oh. Hou corv e zou ur sclav ardro péhani é teliet monnèt guet rustoni. Disquet, é huélèt Corv santel Jesus goleit a hoaid, penaus é teliet gobér doh hou ç’hani, péhani e zou cablus. Ne fiet quet ar hou vertu nac ar hou ç’ouaid. Salomon, en abillan ag en dud, hum lausquas, én é gouhoni, de vout corrompet guet er merhèd.

V. Sentet doh hou covézour, péhani e lar d’oh qùittat er hompagnoneaheu dangerus, hou fal deicheu, hou vinceu, hag e ven ma tosteoh guet ur galon pur d’er gommunion santel, péhani e zou hanhuet ér Scritur Bara en Ælèd, hag un ivage péhani e ra nerh d’er gùérhiésèd. Guet a dud e ra ou malloh én ihuern d’er sacrilégeu, d’en dibauche ha d’el libertinage, péré n’ou doé quet qùitteit a pe oé bet laret dehai.

Ma n’en dé quet touchet hou calon dré ol er péh e zou bet laret é raug, ne hoès chet mui fé ur hrechén na ræson un dén. Ah ! er baillardiah e hra col er fé, e garg er spered a zalledigueah, hag e hra d’en doctorèd memb lezel a costé lézen Doué. Hui e hoès, emé er Scritur, lausquet en inclinationeu fal de hounit quement ar hou spered hag ar hou calon, ma hoès collet er ræson, ha ne hoès mui meit santimanteu el lonnèd.

résolutioneu.

1° M’hum husquou perpet én ur fæçon honest hag hum zalhou é peb léh parfæt ha modest. 2° M’éhuéhei erhat doh men deulegad, doh men discoharn, doh me zéad, acelfin ne huélein quet, ne gleuein quet, ne larein quet, na ne hrein quet tra erbet eit couci er vràuan ag er vertuyeu. 3° N’ancoéhein jamæs penaus er victoër ar en anemis ag er burtæt e zou staguet doh en apertis em bou doh hum virèt ag en tantation. — Men Doué, reit nerh d’em résolutioneu, hag er græce de bêllat guet er sourci brassan doh ur péhèd péhani e hra quement a zispligeadur d’oh.