Guirionéeu ag er Religion/Chapistr 54

◄   Ag el livreu mad. Ag er garanté doh en nessan. Red-é pardonnein d’hun anemisèd hag ou hârein.   ►
CHAPISTR PUAR HA HANTÉR-HAND.
ag er garanté doh en nassan.

Er vertu-men e zou necessær : ar béh rasonieu é ma hi diazéet ? Er vertu-men n’en dé quet quemun : ha petra e zou caus mê ma quen diæz hi fratiquein ?

I. Er garanté doh en nessan e zou quer requis, ma yGoogle vehé treu erhoalh aveit bout forhannet eit jamæs a ranteleah en nean, manquein a gârein unan hemb quin. Hag é larehen er memb conzeu guet en Ælèd, emé sant Paul, ma ne mès er garanté, nen d’on nitra. Chetu er guetan hag er vrassan a hourheméneu hor Salvér ; mar hi goarnet, e laré sant Yehan, hui e zou ur hrechen parfæt. Er vertu-zé e zou caërroh ha bourrussoh d’en Eutru Doué, eid en ol sacreficeu. Hi e zou quen necessser èl er garanté doh Doué, a p’en dé gùir é ma er hourhemén de gârein en nessan haval doh en hani de gârein Doué, ha ne hellér quet mirèt unan hemb en aral. En hani en dès caz doh é vrér, hag e lar é câr en Eutru Doué, e zou ur gueuïard, emé sant Yehan ; rac ma ne gâr quet é nessan péhani e huél dirac é zeulegad, penaus é cârou-ean en Eutru Doué péhani ne huél quet ?

Hui e zeli enta cârein hou nessan ; mæs péh ræsonieu e zeli gobér d’oh-hui er hârein ?

Hui e zeli er hârein, rac Doué e hourhemén d’oh er hârein, ha m’en dès ean-memb ur garanté hemb mesul doh-t-hou. Hui e zeli er hârein, rac mé ma hou prér, limage ha croaidur en Eutru Doué ; hui e zeli er hârein, rac mé ma câret guet Jesus-Chrouist, mé ma bet prenet dré é hoaid, ha mé ma crouéet eid en nean querclous èl oh. Hà hui e vehé diræson erhoalh eit refus a gârein en hani en dès Doué câret mui eid é vuhé santel. Hui e zeli anfin cârein hou nessan ne vern pihue-é, rac hou caranté eit-hou e zou inourabl de Jesus-Chrouist. Mar e hoès caz doh ou prér pé caranté, doh Jesus-Chrouist-é en e hoès caz pé caranté. Me gâr en ol, e larehet-hui, ne mès chet anemisèd. N’en dé quet treu erhoalh el larèt. Câret hou nessan, nepas hemb quin a vêg, mæs câret-ean èl oh hou ç’hunan, e lar Jesus-Chrouist. Hui e zeli enta er hârein muyoh eid hou madeu, hag ou hol quêntoh eit col er garanté. Collet hou ç’argand, e lar er Spered-Santel, quêntoh eit caranté hou nessan. Hui e zeli gobér d’er réral er peh e garehoh, revé Doué, e vehé groeit d’oh hui-memb ; chongeal a nehai er péh e garehoh e vehé chonget a han-oh-hui hou ç’hunan, hemb jamæs gobér dehai na larèt a nebai er péh ne garehoh quet e vehé groeit t’oh pé larèt a han-oh.

Ur menah, péhani n’en doé quet héliet ur vuhé ag er ré santellan, revé en troïeu e huélér guet-hou, hum gavas neoah quer consolet én ær ag é varhue, ma houlennas é supérior guet-hou a beban é hellé donnèt dehou quement a joé hag a goutantemant. Ean e rescondas : me Zad spirituel, me mès clasquet hélier vrassan a hourheméneu Doué épad ol mem buhé ; me mès câret mem bredér én ou sieu, rantet chervige dehai ; me mès dihoallet a hobér droug de zén, a hoalgonz hag a hobér fal jugemant erbet ar goust hanni. Juget e mès bet perpet me nessan ag en tu mad. Chetu er péh e hra me honsolation hag e hra quement a gonfiance t’ein eit monnèt dirac men Doué, deustou n’en dé quet bet mem buhé quer parfæt èl ma telié bout. — Ah ! mem brér, e laras dehou é supérior, marhuet é peah ; eurus-oh hou pout bihuet revé ul lézen quer santel.

II. Nac æsset é ancoéhér hag é tishanauér er vertu-zé ! nac a zalledigueah e zou é misq er grechénion ar er poént-cé. Ind e grèd é héliant vertuyeu caër, ha ne hanàuant quet er garanté péhani e ra buhé d’er vertuyeu aral. Péguement a dud, guet un dianvæs ag ur vuhé devot, e guh un imur calet, péhani ne fehé quet hum jaugein guet hanni ; ne houyant quet, el liessan, petra-é bout mad ha joéius, na petra-é bout truhéus ha serviabl. Péguement e grèd é mant crechénion, ha n’ou dès chet ur fulen hemb quin ag er garanté, requis drest peb-tra d’ur hrechén. Guet ur guir énep d’ou chonge, ind e dær ; eid en distérran tra e arrihue guet-hai, ind e sail hag e regarh doh ou nessan èl châss clan guet en arrage. Guet pihue é cleuér conzeu rustoh, goapereah, goal-gonzereah velimussoh ha temalationeu anjuliussoh, eit guet er sort tud-cé.

Ah ! tud dallet guet er goal-spered, ne houyoh-hui penaus un act a zoustér hag a garanté e zou guel eid en ol sacreficeu ? Haval doh er Pharisién orgueillus-hont a béhani é conz en aviél, hui hum gav ihuelloh aveid er réral, hui e gav guet-n-oh é hret mui a œvreu mad eit-hai. Mæs, ha ne houyet-hui penaus hemb er garanté ne hoès nameit ur squæd, ur seblant a religion, hag é ma dré-z-hi é hanàuér gùir serviterion en Eutru Doué.

Tri sort péhèd e vé, el liessan, caus mé ma quen diæz en devout er garanté : en avarice, en orgueil hag en ivi. Ne gâret quet en dén-cé, rac n’en dé quet douguet eid hou treu hui, pé rac m’en dès groeit gueu d’oh én hou madeu : chetu œvreu en avarice. Ne hellet quet andur hou nessan, rac n’en dès chet er memb imur nac er memb santimant guet-n-oh, pé rac m’en dès laret ur gonz énep t’oh, pé rac m’en dès chanche ha bonheur, pé rac mé ma câret hag istimet guet er ré ne chonge quet memb én-oh-hui ; quement-cé ol e zou orgueil hag ivi : tri péhèd en dès en Eutru Doué é caz. Hui er sel èl un torfætour bras ; mæs, hui e zou hoah falloh dirac deulegad en Eutru Doué mar d’oh hemb caranté. Ur péhour bras péhani en dès santimanteu a garanté eid en ol e zou calz tostoh de ranteleah en nean, hag e vou convertisset quêntoh eid ur hrechén hemb caranté péhani e grèd é ma parfæt ha lan a vertu.

Mar en dès hou nessan defauteu bras, credet en e hoès hoah ré brassoh péré ne hanàuet quet ; ne gâret quet é zefauteu nac é vinceu, mæs câret-ean rac mé ma crechén ha croaidur de Zoué. Defauteu en dud ne zeli quet hou lacat de guemér caz doh-t-hai, pé hui e gassei ol en dud, rac n’en dès hanni hemb un defaut benac. Sel-mui a zefauteu en dès hou nessan, sel-mui è houlen hou caranté é sigur m’en andurehet ha m’hou pou truhé doh-t-hou. Ne gonzet quet a nebou, meit hag eun vehé requis pé avantajus quement-cé eid é salvedigueah ha pedet Doué eit-hou.

résolutioneu.

1° Aveit cârein me nessan revé Doué, me chongeou é ma croaidur de Zoué querclous èl on, prenet dré hoaid Jesus-Chrouist, me hompagnon ér perhindèd trist ag er vuhé-men, crouéet èl on eid er joéieu ag en nean. — 2° Mar en dès vinceu, m’em bou truhé doh-t-hou, me bedou aveit-hou, me chongeou penaus é ma marcé gùel eid on ; hag er péh a fal e huélan én-hou e zou marcé goleit ha cuhet dré ur vertu benac ha ne huélan quet ; p’en devehé bet quement a hræceu èl on, é vehé marcé gùel eid on ; marcé é vou calz ihuelloh eid on én nean. — O men Doué ! pardonnet-t’ein en nivér a fauteu e mès groeit beta bermen énep d’er garanté, ha pligéèt guet-n-oh plantein er vertu-zé quen dôn ém halon, ma n’hi hollein jamæs.