Guirionéeu ag er Religion/Chapistr 59

CHAPISTR NAU HA HANTÉR-HAND.
ar gastimant hun nessan.

I. Beah divlam hui-memb quênt clasq difariein er réral ; ne jauge quet doh-emb temal en nessan ag er péh e hramb ni-memb. Mar e hoès ur grèd intampius de zistrugein er sieu fal, commancet dré hou ceré-hui ; beah douce ha mad é quevér hou nessan, ha goarnet er rustoni aveid oh.

Mar couéh hou prér én ur faut benac, e lar Jesus-Chrouist, reit dehou, étré ean ha hui, un avis guet caranté, guet eun a hobér méh dehou dirac er réral ; mar hou cheleu, hui hou pou-ean gouniet de Zoué ; ma n’hou cheleu quet, mar dalh hoah doh é fallanté, reit doairé a nebou guet avistèd d’er ré e hel parrat doh en droug ; mar hum daul d’er péhèd dirac en ol, temallet ean dirac en ol, mar cav guet-n-oh é vou mad quement-cé ; mæs ne laret quet guir, mar gùélet ne chervigeou hou conzeu dehou.

II. N’hum vêlet jamæs a zifari nac a bunissein er réral ma ne hoès chet carg d’er gobér. Tad, mam, mæstr, supérior, temalet, menacet, castiet ; hui en béhehé ma n’er groet quet. Gueu e hrér doh er réral a pe vanquér a gastiein er ré fal ; gueu e hrér memb doh er ré fal a pe n’ou funissér quet. Er bunition, emé er Spered-Santel, e vir doh ur hroaidur a gouèh én ihuern. Anfin, gueu e hramb, doh-emb hun hunan ; donnèt e hramb de vout lodêc ér péhèd, a p’el lausquamb dré hur faut hemb punition. Red-é castiein, nepas hemb quin rac m’en dé bet groeit er péhèd, mæs quêntoh eit mirèt a gouéh én-hou ur huéh aral. Red-é mirèt doh en droug péhani e za liès dré ma ne harpér quet doh-t-hou dré ur bunition vad.

N’en dé quet perpet mad castiein dré dauleu na dré rustoni. Nac é pilehoh un dén diavis èl un tam pri, èl ma pilet er gran, ne lamehet quet é ziavistèd nac é valice guet-hou, e lar er Spered-Santel. Red-é gobér doh-t-hou guet doustér, pedein Doué de zouçat en imurieu calet-cé ; Doué é hunan e zou er médecinour ag er galon. N’en dès meit en hani en dès crouéet en inean e hel hi gùellat, emé sant Augustin.

Col hou ç’amzér e vehé ehué clasq difariein dré rustoni ur voès trousus ha chicanerès ; quement-cé vehé clasq mirèt en ahuél a huéhein, e lar er Spered-Santel, ha derhel én é zorn un dornad ivl. Er hoassèd e zeli nezé pourfitein ag en avis e ra sant Paul dehai : « Câret, em’ean, hou priédeu, ha ne gueméret quet er rustoni guet-hai. » Hui ou gouniou quêntoh dré un doustér aviset eit dré ur gonz calet. Ur bunition eit bout mad e zeli bout diazéet ar er garanté. Crial hemb arsàu guet é dud, trousein eid en distérran tra, n’en dé quet douçat, mæs calettat en imurieu. Un dra méhus é, e lar unan-benac, gobér ur faut eit punissein un aral.

III. Douget a gol confiance er ré e zou idan d’oh. Mar vennet rein dehai dougeance, guet eun a vout dispriset, groeit quement-cé guet avistèd, dré zoustér, ha nepas guet ur rustoni divergond. Gùel-é hoah bout dispriset eit casseit ; gùel-é col lod ag é væstroni dré zoustér eid hi goarn dré en dærision. En hani e glasq laquat réral d’aboeis dré guirieu calet e gol caranté er ré er cheleu hag ind e za de vout é anemisèd, ha martezé en en dès quement de zougein èl e zou doh en dougein ean-memb.

résolutioneu.

1° Me avertissou me nessan, a pe gredein é vou mad er gobér ; mæs me choégeou me amzér, un occasion jaugeabl, ha m’er groeit guet doustér ha madeleah, eid er gùellan. 2° É quevér er ré distérroh aveidon, m’er groei perpet guet truhé ha caranté, quêntoh aveit dré fache, ha n’impléein er rustoni que n’em bou queméret en ol moyandeu è zoustér, pé, a pe vou ret gobér èl-cé eit mirèt doh er goal-scùir. Men Doué, secouret-mé de vout fidel d’en ol devérieu a béré é on carguet é quevér me nessan.