Guirionéeu ag er Religion/Chapistr 62

CHAPISTR DEU HA TRI-UIGUÊND.
ar er vertu a bénigen.

N’en dès nitra e ra mui a gonsolation épad er vuhé, na mui a hrèd én ær ag er marhue aveid er bénigen. Hi e bardon er péhèd, hur goarant doh-t-hou hag e hra d’emb hum zerhel é græce Doué ; hemb d’hi ne hellamb quet en devout espérance erbet a salvedigueah, e lar hur Salvér.

Ha fautein e hra d’oh ma ne vehet quet punisset guet en Eutru Doué, emé sant Augustin, hum bunisset hui-memb. Red-é ma vou punisset er péhèd én hani en dès er groeit, pé dré en Eutru Doué énep de béhani en dès hum sàuet ; ér bed-men dré er bénigen, pé ér bed aral dré en tan. É oh ar en doar eit poéniein ha labourat, ha crechén-oh aveit gobér pénigen, e lar er honcil a Drant ; buhé ur hrechén e zeli bout ur bénigen dalhabl. Ne vehoh quet gùir grechén, na ne gresquehoh quet ér barfætion nameit revé ma réglehet hou puhé ar hani hur Salvér Jesus-Chrouist. É vuhé e zou bet ur bénigen, ur martir pamdiêc ; chetu en hent en dès merchet t’emb eid arrihue ér joéieu ag er baraouis ; er Sænt én dès-ean héliet.

« Lod a nehai, emé sant Paul, en dès souffret er goapereah, en tauleu fouêt, er prisonieu ; lod e zou bet hichennet é bihue, lahet a dauleu mein ; lod aral e zou bet dibennet, quignet, losquet é bihue ; lod aral en dès tremeinet ou buhé é ouilein ou féhedeu. » Chetu petra en dès groeit ineaneu just eid effacein ou féhedeu.

Mar en dès Mab Doué, péhani e oé divlam ha dibéh, scùillet dareu a hoaid aveit péhedeu péré n’en doé quet groeit ; mar en dès quement a ineaneu santel crucefiet ou horv, petra ne zeliehoh-hui gohér, hui péhani é léh bout santel e zou carguet a fallanté ? Refus a hobér pénigen e zou un dra anjuliussoh d’en Eutru Doué, emé sant Chrysostôm, eid er péhèd. En aheurtemant ér péhèd e zou un torfæt ha ne vérit quet bout pardonnet guet Doué, emé sant Jerôm.

II. Petra e zou ret enta gobér eit bout ur gùir bénitant ? Red-é gobér èl un tad a fameil, vaillant, apert, sourcius ag é dreu ; ean hum chervige a guement tra e zou aveit tennein ur pourfit benac aveit paiein é zeli ha réglein mad é affærieu. Oh ! guet a zelè hun nès-ni é quevér en Eutru Doué.

Ni e gommance gobér satisfaction de Zoué, ni è zistan é golér a p’hun nés quæ ag hur péhedeu, a pê arsàuamb ag en offancein, a pe changeamb a vuhé. Ouilein hur péhedeu, ha chom hemb gobér quin hanni hag e houlen bout ouilet, chetu, e lar sant Gregoër, petra-é ur bénigen vad ; hemb er changemant-cé a vuhé, er bénigen e zou faus.

De betra é chervige t’oh scoein ar hou calon, ouilein hou péhedeu, ma ne vennet quet ou huittat ? Quement-cé n’en dé quet distannein colér en Eutru Doué na discarg hou cousciance, mæs hi halettat hag hi harguein a grimeu, e lar sant Augustin ; quement-cé e zou havalein doh er hounidision péré e sco ar ou nerh ar er pahué, guet ou marholleu, aveid er haleltat. Hui e hra alézoneu bras, red-é d’oh er gobér, mar e hoès paud a vadeu ; mæs en alézon n’en dé quet treu erhoalh eit distannein colér en nean. N’en dé quet dré en argand, emé Salvian, é houniér græce ha caranté Doué, mæs dré er changemant a vuhé. Hui e hum dromp enta, mar credet gobér pénigen, hemb changein a vuhé : qùittat er péhèd, hou fal accustumanceu, chetu er hetan tra e hoès d’hobér ; rac, arlerh en dra-zé, péh repos e hellet-hui hou pout é vihuein ér péhèd, é goal-hræce en Eutru Doué ? Quement-cé neoah, n’en dé quet er musul eit gobér pénigen, red é bihuein én anquin, én humilité, pratiquein er mortificationeu, èl m’el larehemb goudé.

résolutioneu.

1° Péh pénigen e mès-mé groeit beta bermen ? Mal bras-é d’ein commance.— 2° É han enta ag er momand-men de changein a vuhé ha de virèt a gouéh ér péhèd. — Hui, ô men Doué ! péhani e change er haloneu dré hou cræce, me guenig d’oh me hani, acelfin ma hi distaguehoh doh er péhèd ha ma laquehoh én-hi en tan ag hou caranté divin.