| ◄ Petra e zeli gobér er ré e gouéh arré ér péhedeu marhuel ou doé qùitteit ? | Hun devérieu é quevér Jesus-Chrouist ér sacremant adorabl ag en autér. | Er gommunion. ► |
Jesus-Chrouist e zou é gùirioné ér sacremant ag en Autér ; Jesus-Chrouist hum sacrefi ar en autér ; Jesus-Chrouist hum ra d’emb inou revé m’en dé Doué ha dén.
I. Jesus-Chrouist e zou é gùirioné ér sacremant ag en Autér. Ni e zeli er hredein, en adorein hag en trugairécat ; 1° Pihue e gredehemb-ni ma ne gredamb quet conzeu Doué ? Hama, Jesus-Chrouist en dès laret é conz ag er sacremant ag en Autér : « En dra-men e zou me Horv, péhani e vou laqueit d’er marhue aveid oh. Er halice-men e zou men Goaid, péhani e vou scùillet aveid oh. » A dra-sur n’en dé quet er squæd nac ur seblant ag é Gorv e zou bet laqueit d’er marhue eid omb, mæs é Gorv naturel ean-memb ; n’en dé quet er squæd nac ur seblant ag é Hoaid e zou bet scùillet aveid omb, mæs é Hoaid gùir ha pur. Èl-cé enta n’en dé quet er squæd nac er seblant ag é Gorv nag ag é Hoaid e zou ér sacremant ag en Autér, mæs é Gorv hag é Hoaid naturel. Credamb er huirioné-cé, rac Doué, péhani ne hel quet trompein, en dès-ean laret. « Ne mès chet dobér a destoni men deulegad eit me lacat de gredein è ma Jesus-Chrouist gùir Doué ha gùir dén ér sacremant ag en Autér, e laré sant Loeis, roué a France ; me fé e zou treu erhoalh aveid on. Me grèd er huirioné-cé gùel eid a p’hi gùélehen guet men deulegad prop. »
2° A p’en dé Jesus-Chrouist ér sacremant-cé, ni e zeli rantein dehou respet hag adoration. A p’hur behé ean gùélet a pe oé ar en doar, guet humilité én hur behé bet tosteit dehou eid en adorein. Mæs que ne vern d’emb-ni bermen bout dirac-z-hou hemb er gùélèt ; quen deliet vou d’emb en adorein, attàu guet humilité. En diaulèd e grein dirac-z-hou ; millioneu a ælèd, péré e garg en ilisieu, en ador guet un dougeance santel. Hà credein e hrehemb-ni, peurerion queih ma omb, hum ziscoein dirac-z-hou guet ur pèn scan, ur spered digampen ? Creinein e hrér é tostat d’ur roué ag er bed, hà ni e hellehé bout hemb respet dirac un Doué ? Ne houyamb ni erhat, mar dé Doué cuhet ér sacremant, é ma ehué Doué a splandér hag e laq é vràuité de liguernein a pe gar.
3° En hanàuedigueah vad, er garanté hag er gonfiance e zeli hun douguein de zonnèt liès d’er havouèt ha d’en trugairécat. Dré garanté eid omb é chom guet-n-emb. Ean hur galhue devat-hou, hà perac é téhehemb-ni én é raug ? A pe oé ar en doar, a vostadeu é ridé en dud ar é lerh. Mar clasqué en deserheu, en héli e hrér d’inou ; mar hum denné d’er hérieu pé mar crappé pazenneu en tampl a Jerusalem eit pedein, en dud e oé arré quentéh èl d’hou. Er memb Jesus-Chrouist e chom guet-n-emb ér sacremant ag en Autér, ha ni el lausq é hunan. N’hun nès chet ami erbet carantéussoh : ean-é hun Doué, hur Salvér hag hun Tad, ha ni e vihue guet-hou èl guet unan n’hanàuamb quet. Na brasset un digastæt !
Disquamb guet en duchentil, péré e hra lis d’ou frince er péh e zeliamb gobér eit Jesus-Chrouist. Hà deliet é d’emb gobér bihannoh aveid er Roué ag en nean eit ne hra en dud aveit pligein d’er rouanné ag en doar ? Un dra méhus e vehé eid omb ma vehé laret a han-omb er péh e demalé sant Yehan-er-Badéour d’er Juiffèd : Jesus-Chrouist e zou én hou misq, ha n’en hanàuet quet.
Anfin, Jesus-Chrouist hur jugeou hag hemb z’hou ne hellamb quet bout salvet. Èl-cé er stad é péhani é ma hun inean, hun tantationeu, hur peuranté, hur salvedigueah e zou eid omb ræsonieu d’hun doug de glasq é druhé hag é visericord én hur hevér. Mar beoh sourcius a zonnèt d’er pedein ér sacremant adorabl-cé, n’hum dennehoh quet d’hou ç’hent hemb en dout cavet græceu bras. En diaul, er barès, er hompagnoneaheu, en hoarieu e glasquou a dra-sur hou tistroein ; mæs ha hui e garehé ou cheleu a ziar goust er péh e zeliet d’hou Salvér ha d’oh-hui-memb ? Mar hou pehé ur ræson vad benac hag e hellehé mirèt doh-oh a zonnèt d’adorein Jesus-Chrouist én é sacremant, chonget d’er bihannan én-hou, mêlet, adoret-ean él léh ma hum gavet.
II. Jesus-Chrouist hum sacrefi ér sacremant ag en Autér. Mab-Doué doh hum hobér dén en dès dischennet quen izel ma ne huélér én-hou meit seblant ur sclav ; mæs é verhuel doh er groéz, ean en dès dischennet izelloh hoah, ha bamdé é talh d’hum izellat, èl doh é groéz, a p’hum brohue nehou é sacrefice én overen d’é Dad, eit bout eid omb un Hosti pur ha santel. Sellet erhat, a p’en d’oh én overen, perac en hum brohue d’é Dad éternel, ha hui e hanàuou é ma ni e zeliehé bout distruget, ha prohuet de Zoué eid en digol dré hur sacrefice ag er boén hun nès groeit dehou dré hur péhedeu. Mæs, allas ! hag é tehé ol en dud d’un dro d’hum rein de Zoué eit paiein er péh e zeliant dehou, ou donæzon ne hellehé jamæs bout jaugeabl eid ou Hrouéour ; ne hellehent jamæs en adorein él m’er mérit, na jamæs distannein é justice. Raccé Jesus-Chrouist doh hum rein ar en autér d’é Dad en ador, e zistan é justice, e houlen pardon ha misericord eidomb. Hag èl-cé bamdé, é tischen ar en autér, ean e sàu en inour a santeleah Doué.
Na cârettet-é guet Doué en Hosti cé læn a zoustér hag a humilité ! O Doué misericordius ! hâ guellein e hrehoh-hui andur quement a dorfæteu ar en doar que nevé ma huélet ar en autér bamdé hou Mab adorabl é scùillein é Hoaid dré é sacrefice eid hun golhein ?
Assistamb enta ér sacrefice ag en overen hag hum joéntamb doh Jesus-Chrouist, eid inourein hag adorein un Doué ol buissant péhani hun nês offancet, acelfin goulen misericord ha pardon. Assistamb liès ér sacrefice ag en overen, rac en overen e blige de Zoué muyoh eid en ol œvreu mad aral. Assistamb én overen guet santimanteu a anquin hag a hanàuedigueah vad hur behé bet doh treid er groéz é huélèt hur Salvér é verhuel. Marhuamb a spered guet-hou é vouguein énomb er chongeu ha desirieu diréglet.
III. Jesus-Chrouist hum ra d’oh ér mistér-cé. Na brasset ur vadeleah aberh Doué. Er vam tinérran hàg hi en dès jamæs groeit eid hé hroaidur nitra ag er péh e hra Jesus-Chrouist aveid omb-ni ? Ean e ven bout mâgadur hun inean épad er vuhé, hag eit merchein d’embé garanté pen-d’er-ben, én ær ag er marhue, é vou hoah eid omb ur sacremant læn a nerh hag a gonsolation.
Hilleih é ma diæssoh ér bed-men er voyage hur hass trema en nean eit ne oé hani er profæt Eli a pe grappé ar lein manné Oreb. Neoah en Eutru Doué e zégassas d’Eli ur varaen eit rein calon dehou de monnèt bet er pen. En hent d’en nean e zou carguet a zangérieu hag a anemisèd, ha Jesus-Chrouist ehué e ra d’emb ur bara précius, bara en nean péhani e zou é Gorv adorabl memb. Queméramb er bara santel-zé guet fé, « ha ni e scontou en diaul én ur raug », emé sant Chrysostôm. Drest peb-tra, én ær ag er marhue, ni e santou consolation vras ag er pourfit hur hou tennet ag er gommunion. Deèt nezé en diaul de gresquein é ardeu ar hun tro eit clasq hur hol eit birhuiquin, ni hur hou de larèt debou : ne zougean nitra, é ma Jesus ém halon.
Laramb anfin guet er profæt, n’en dès pobl erbet quen inouret el omb-ni, hag èn devehé un Doué hag e zischennehé quen izel èl mé ma hun Doué-ni.
1° Me dostei a vremen de Jesus-Chrouist guet ur respet hemb par. — 2° Me yei bamdé d’er visitein, pé ma ne bellan quet monnèt a gorv hag a spered, me yei a spered hemb quin, drest peb tra a pe vein burtellet d’un tantation benac. — O Jesus ! m’hou ç’ador ér sacremant adorabl ag en Autér. Pardonnet-t’ein me yeinnion ha digastæt passet.