Janedik ar zorseres

Oberennoù damheñvel pe handelvoù all zo ivez, gwelout Janedig ar Sorserez.

Édouard Corfmat, 1868  (Levrenn I, p. 50-56)



JANEDIK AR ZORSERES.
GWES KENTA.
________


I


   — Eomp-ni hon daou Janedik, d’ar pardon d’ar Ieodet,
Pell-braz dimeuz a amzer ’m euz prometet monet. —

   Janedik a lavare, p’oa drem-dost d’ar Ieodet :
— Aman a-vad, eme-z-hi, ’zo ’r parkad kaer a ed !

   Aman a-vad, eme-z-hi, ’zo ’r parkad kaer ’segall,
Hag a-benn ma retornfomp, na vo nemet pigall ;

   A zo bet et d’hen hada tric’houec’h poezellad had,
’Benn vo daro da droc’ha, na vo met ur rennad !

   ’Benn vo daro da droc’ha, na vo met ur rennad,
Hag a-benn ma vo gwentet, n’ vo ket ur skudellad ! —

   — Na gwallet d’in ledander ul linsel-wenterez,
Ha me a welo neuze ha c’hui ’zo zorserez. —

   — Salv-ho-kraz, ma zad, ’me-z-hi, n’hallan ket hen ober,
Dont rafenn da rouinan ar vro-ma en antier. —

  — Eomp-ni d’ar ger, Janedik, eomp-di d’ar ger hon daou,
Ha laromp a wir galon adieu d’ar pardoniou. —


II


   Ann ozac’h Iann a lare bars ar ger, d’he bried :
— Ni a meump maget ur verc’h a oar gwalla ann ed ;

   Me ia d’hi rekomandi d’ar prokuror iskar (fiscal ?). —
Ann ozac’h Iann a lare d’ar prokuror iskar :

   — Ni a meump ganet ur verc’h a oar gwalla ann ed,
Grit ho posubl ’n hi andret, wit omp-ni hon euz gret. —

   — Digasset ho merc’h ama, ma vo interrojet,
Barnet dirag ’nn tribunal, mar deuz-hi meritet. —


III


   — Laret-c’hui d’in, Janedik, brema pa ’z oc’h barnet,
Penaos ’c’h euz dîsket ’r sekret ewit gwalla ann ed ? —

   — Gant ur mesaër denved a oa en ti ma zad,
Ma c’hasse bepnoz gant-han da welet ar zabad,


   Lec’h ma vije ’r zorserienn hag ar zorserezed ;
Hag a diskas d’in ’r sekret ewit gwalla ann ed.

   Pa oa arruet hennes ebars en ti ma zad,
Na ouienn tra en douar nemet ma chapelad :

   Brema me oar al latin, me oar skriva ha lenn,
Hag ampich ar belek d’ laret ann oferenn ;

   Ampich ’r belek da laret, d’ar zul, he ofern-bred,
Ha konsakri ann hosti, mar ve d’in permetet ! —

   — Laret-c’hui d’in, Janedik, brema pa ’z oc’h barnet,
Petra ’zo red da gavet ewit gwalla ann ed ? —

   — Red’ kaout kalon un tousek, lagad-kleiz ur mal-bran,
Ann had dimeuz ar radenn, en noz tantad Sant-Iann.

   Gant ur plat arc’hant am boa ’tastummenn leiz ma bôz,
Oh ! ia, etre unnek-heur hag ann taol anter-noz.

   Ul louzouenn all ’zo c’hoas, hounnes na hanwinn ket,
Hogenn a-nez hi c’havet, n’ho deuz vertuz er-bed.

   Me ’m euz ur c’houfik-bahut er ger, en ti ma zad,
Hag ann nep hen digoro hen defo kalonnad !

   Ann hini hen digoro renko kaout kalon frank,
’Zo en-han ter aer-wiber o c’hori ur serpant.

   Mar deu ma zer aerik da ober bloavez-mad,
A renkont beza bewet gant ur boued dilikad ;

   A renkont beza bewet gant ur boued dilikad,
Ma eo gant kik glujar ha kik kefeleged ;

   Hag iwe ar goad roïal euz ann inosanted,
Pa ’z aint wit beza badet, da doull dor ar porchet ;

   Ha kent ma vankfenn-me d’ober d’ez-he er-vad,
Me deufe da rei d’ez-he goad ma mamm ha ma zad ! —

   — Laret-c’hui d’in, Janedik, brema pa’z oc’h barnet,
Petra ’zo red da ober wit na brodufont ket ? —

   — Lakad ’nn ez-he ’n un dachenn, ober tan ’n dro d’ez-he,
Ann douar a zigoro, a lonko ann ez-he !

   Met me ho ped, mar gret tan, gret ma vezo tan-frank,
Mar deu hini da achap, ’vo dewet ’r firmamant !

   Na mar vijenn-me bet c’hoas ur bloavez en buhe,
Am bije laket ar bed da vont war he goste ! —


Kanet gant Dall-Kompagnon.
Kerarborn, 1849.


─────────


JANEDIK AR ZORSERES.
EIL GWES.
————


. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
   — Pa is kenta da Baris, da ziskin ar Gallek,
Me na ouienn, ma Doue, nemet ma chapelet.

   Met brema me ’m euz disket, me oar skiva ha lenn,
Ha kerkouls hag ar belek laret ann oferenn ;

   Me oar kana ’nn abostol, bars ann oferenn-bred,
Ha konsakri ann hosti, mar ve d’in permetet. —

   — Laret-c’hui d’in, merc’h iaouank, gant piou oc’h euz disket,
Oc’h euz disket ar sekret ewit gwalla ann ed ? —

   — Gant ur c’hloarek iaouank a oa en ti ma zad,
Ma c’hasse bep-noz gant-han wit gwelet ar zabad ;

   Ma c’hasse bep-noz gant-han wit gwelet ar zabad,
Hag am euz disket ann drouk, e-lec’h diski ar vad :

   Ha pa arruenn eno, na glewenn mann er-bed,
Nemet kaoz ar zorserienn hag ar zorseresed ;

   Nemet kaoz ar zorserienn hag ar zorseresed,
Hag e-lec’h diskin ar vad, ann drouk am euz disket ! —

   — Laret-c’hui d’in, merc’h iaouank, gant piou oc’h euz disket,
Oc’h euz disket ar sekret ewit gwalla ann ed ?

   War-hed seiz lew diouzoc’h n’euz dioanet tamm ed,
Ha bugel-bihan ganet, hini n’euz badezet ?
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

   — Laret-c’hui d’in merc’h iaouank, petra ’zo red kavet,
Petra ’zo red da gavet, ewit gwalla ann ed ? —

   — Na lagad-kleiz ul mal-bran ha kalon un tousek,
Ann had dimeuz ar radenn, noz goel-Iann dastumet.

   Kenta lakiz ma louzou, da c’houd ha hi oa mad,
Oa ’n ur mezoad segall hen doa hadet ma zad ;

   Oa ’n ur mezoad segall hen doa hadet ma zad,
Hag a oa et d’hen hada tric’houec’h hanter poellad ;

   Hag a oa et d’hen hada tric’houec’h hanter poellad,
Met na euz ket bet en-han tric’houec’h skudellad-vad.

   Me ’m euz ur c’houfik-bahut ebars en ti ma zad,
Ar c’henta hen digoro, hen defo kalonad!


   ’Zo en-han ter aer-wiber o c’hori ur serpant,
Hag a dewo ar bed-ma en holl antieramant.

   Mar deu ma loenidigou da ober bloavez-mad,
A renkont beza bewet gant ur boued dilikad :

   Na vo ket gant leas-peutrinn eo a vezoint bewet,
Ma vo gant ar goad roïal euz ann inosanted ;

   Ma vo gant ar goad roïal euz ann inosanted,
Kent wit monet d’ann iliz da veza badezet.

   Me ouie laza ’r bugel en kornik ar porchet,
Prest da resev badeziant, hag ar belek gwisket. —

   — Arsa eta, Janedik, brema pa ’z oc’h barnet,
Petra ’zo dleet d’ober wit na brodufont ket ? —

   — Ho lakad en kreiz ur park, ober tan ’n dro d’ez-he,
Ann douar a zigoro, a lonko ann ez-he !

   Ha me ho ped, mar gret tan, gret ma vezo tan frank,
Mar achap hini ’nn ez-he, ’tewo ar firmamant !

   Mar vijenn-me bet chomet c’hoas ur bloas en buhe,
Am bije lakad ar bed da vont war he goste ! —


Kanet gant Mari-Job KADO. — 1849.


─────────