PEDERVET KENTEL WAR-N-UGENT.


War ar varn diveza ha war boanion ar becherien.


————


1. — E kement tra a reot, sonjit petra zeuio goude ; gwelit e pe stad ez eot dirak ar Barner didruez n’euz netra kuzet out-han ; dirak ar Barner ne sioula tamm evit kinnig d’ezhan tra e-bed. N’euz digarez e-bed hag a ve mad dira-z-han ; barn a rai gant pep lealded.

O pec’her diskiant ha reuzeudik ! Petra leverot-hu da Zoue a anavez ho kwal-oberiou holl, pa’z eo gwir o krenit, gweach a vez, dirak eunn den a zao drouk enn-han ?

Na perak ’ta n’em em likit-hu ket e stad vad evit deiz ar varn ? Neuze den ne gavo eunn all da zigarezi evit-han pe d’he zifenn ; a-walc’h en devezo pep-hini gant he veac’h he-unan. Breman ho labour a daol frouez, ho taelou a zo mad dirak Doue ; breman hoc’h hirvoudou a zo klevet, ho klac’har a hell dic’haoui evit ho pec’hejou ha peurnetaat hoc’h ene.

2. — Ann den a oar gouzanv, hen-nez a hell ober er bed-man eur purgator mad-meurbed. Setu : pa vez drouk-prezeget, mar teu da gaout muioc’h a c’hlac’har evit drougiez ar re all eget evit he zismegans he-unan ; mar ped a wir galoun evit ar re a zo a-enep d’ezhan, ha mar kav digarez d’ho faziou a greiz he galoun ; ma ne zale ket da c’houlenn trugarez digant ar re all ; mar d-eo buhanoc’h da gaout truez eget da vont drouk enn-han he-unan ; mar stourm aliez enep-t-han he-unan, ha ma en em ro holl da lakaat he gorf da suja d’ar spered.

Gwelloc’h eo d’e-omp en em wenna breman euz hor pec’hejou ha troucha krenn hon techou fall, eget ne d-eo gortoz da baea evit-ho er bed all. E gwirionez en em douella a reomp hon-unan dre ar garantez re vraz hon euz evit hor c’horf.

3 — Petra en devezo tan ann ifern da zevi nemet ho pec’hejou ? Seul vui e tamantot breman ouz-hoc’h hoc’h-unan, ha seul vui ec’h heuliot gwall-ioulou ar c’hik, seul vrasoc’h a ze e vezo ho kastiz, seul vuioc’h a zanvez a zastumot ive da zevi ac’hanoc’h.

Er pez m’hen devezo ann den pec’het gwasa, e vezo ive gwasa kastizet. Eno ar re zieguz a vezo broudet gant broudou ruz-glaou ; ar re lountrek a vezo bourreviet gant ann naoan hag ar zec’hed. Eno ar re c’hadal hag ar re a zo en em roet da blijaduresiou ar c’horf, a vezo dalc’het e-kreiz ar pek bero hag ar soufr fleriuz. Eno ar re c’hourvennuz a vezo ker braz ho foan ma iudint evel chas.

4. — Oc’h pep tech fall e vezo stag he boan. Eno ann dud rok a vezo karget a vez, ann dud piz a vezo enn eunn dienez ar vrasa. Eno ar boan a vezo gwasoc’h, a-benn eur pennadik. eget na ve er bed-man e-pad kant vloaz tremenet er binijen ar galeta. Ar re zaonet n’ho devezo na peoc’h na frealzidigez e-bed. Aman, da vihana, e tiskuizomp a-wechou hag e vezomp diboaniet gant hor mignouned.

5. — Bezit eta breman enkrezet ha glac’haret enn abek d’ho pec’hejou, evit ma viot, e deiz ar varn, hep nec’h hag hep aoun e-touez ar re euruz. Rak neuze ann dud vad ha gwirion a zavo a-enep ar re ho devezo gwall-gaset ha disprizet anezho. Ann hini a bleg he benn er bed-man dindan barnedigesiou ann dud, hen-nez a vezo neuze barner d’ezho.

Neuze e vezo braz fisians ann den paour hag izel a galoun, hag ann den rok a greno gant spount. Neuze e vezo gwelet ez eo bet fur er bed-man ann hini en deuz desket beza diskiant ha disprizet, dre garantez evit Jezuz-Krist.

6. — Neuze e vezo ebad beza gouzanvet a galoun vad eur boan-bennag, neuze pep den fallakr a stanko he vek. En em laouenaat a rai neuze ann den a zoujans Doue, neuze ann dud difeiz a vezo enkrezet. Ar c’horf a vezo bet kastizet dre ar binijen, a vezo neuze drantoc’h eget pa vije bet maget atao e kreiz plijaduresiou ar bed.

Neuze e lugerno ar gwiskamanchou dister, hag ar gwiskamanchou kaer a vezo hep sked e-bed. Neuze eunn tiik paour a vezo kavet gwell eget ann tiez alaouret. Neuze e vezo gwelloc’h d’ann den beza bet gouzanvet he boan hep klemm, eget beza bet holl c’halloudek war ann douar.

7. — Neb en devezo sentet dioc’h-tu, a vezo neuze savet hueloc’h evit ann hini en devezo bet ar muia skiant er bed-man. Ann hini a zo bet glann he galoun, a vezo neuze easoc’h eget ar re wizieka. Neuze fae ar madou a bouezo mui evit holl densoriou ann douar.

Brasoc’h frealzidigez ho pezo, neuze evit eur beden a galoun ho pezo great, eget n’ho pe evit beza great eur pred-boed mad. Neuze ho pezo muioc’h a blijadur o veza bet tavet ho kenou, eget n’ho pe o veza prezeget kaer pell amzer. Neuze ann oberiou mad a dalvezo muioc’h eget komziou kaer e-leiz. Neuze eur vuez rust hag eur binijen galet a vezo kavet gwell eget holl blijaduresiou ar bed.

8. — Deskit eta breman gouzanv poaoiou dister, evit beza neuze kuit a boaniou krisoc’h. Gwelit breman da genta petra a hellot ober goude. Ma n’oc’h ket breman evit gouzanv ken nebeud all a dra, penaoz ec’h hellot-hu neuze gouzanv poaniou a bado da viken ? Ma n’oc’h ket breman evit gouzanv heb en em glemm eur boan dister, petra reot-hu neuze e tan ann ifern ?

Bez’ ez euz diou zudi ; ho c’haout ho diou ne hellit ket e gwirionez : ne hellit ket en em rei breman da blijaduresiou ar bed, ha goude mont d’ann env gant Jezuz-Krist. Ha pa ho pe bevet bete vreman e-kreiz ann enoriou hag ar plijaduresiou, petra dalvezfe kement-se holl d’e-hoc’h, mar teufac’h da vervel rak-tal ?

9. — Pep tra a zo eta avel ha moged, pep tra nemet karet Doue hag he zervicha hep-ken ; hag ann hini a gar Doue a greiz he galoun n’en deuz aoun na rak ar maro, na rak ar poaniou, na rak ar varn, na rak ann ifern ; ar gwir garantez eo a zo ann hent da gaout Doue.

Ne d-eo ket souez eta en defe aoun rak ar maro ha rak ar varn, ann hini a gar c’hoaz ar pec’hed. Mad eo koulskoude, ma ne hell ket ar garantez ho tistrei dioc’h ann drouk, e teufe ann aoun rak ann ifern da viret ouz-hoc’h da bec’hi ; rak ann hini a aokounac’ha doujans Doue, ne oufe ket kenderc’hel pell er mad ; koueza a rai hep dale e rouejou ann drouk-spered.


EVIT HOR C’HELENN.


Doue a zo mad, eme sant Aogustin, dre ma’z eo Doue bepred. Daoust da ze, likit doun enn ho spered e teuio goude ann deisiou a vadelez, deiz ar varn, deiz a spount ne hello den tec’het diout-han. Enn deiz-ze pep-hini a zavo dirak ar roue a zo a viskoaz hag a vezo da viken ; enn deiz-ze e teuio pep-hini da zisplega hed-da-hed he holl oberiou hag ive he venosiou. Sonjit e kement-se, e-c’hiz pa ve deuet ann deiz-ze ; gwelit dira-z-hoc’h ar besiou o tigeri, ar re varo o sevel hag o tont a vagad e-c’harz treid ar Barner holl-c’halloudek. Eno e vezo diskuliet kement tra zo kuzet ; eno e vezo dizoloet menosiou ar galoun ; hag ann holl, enk war-n-ho, a davo mik o c’hortoz ar varn da zont. Neuze e tigoro ann env hag ann ifern : ar baradoz evit ar re vad, hag ann ifern evit ar re fall a vezo kollet da viken. Jezuz-Krist, enn dro d’ezhan ann elez hag ar re euruz, Jezuz-Krist a bign breman enn envou ; enn tu all, Satan a grap er re zaonet hag a stlap anezho enn he raok e-kreiz eur mor a dan. Setu great ann dro da viken ! N’euz ken mui nemet dudiou ann env ha kounnar ann ifern.

Grit eta eunn dibab etre-z-ho ho daou, endra m’emoc’h c’hoaz war ann douar, ha ne ankounac’hait ket n’euz enn tu all d’ar bez na keuz na glac’har.