Oberennoù damheñvel pe handelvoù all zo ivez, gwelout Mari Bek-Arôk.

Emile Bouillon, 1890  (Levrenn II, p. 182-188)



MARI BEC AROC
____


Na mar oc’h eus c’hoant, mignoned,
D’anaout eur vroeg araoc,
Me ho conduo, pa garfet,
Dirac Mari Bec-Aroc.

Bemde, war-dro eun heur hanter,
E cluch war dreuzo he dor,
Ha kerkent e pic he c’hartier
War eur scaon pe eur gador,
Ha ma red ann hol d’he c’hever..
Ann audians zo digor.

War varlenn Mari a weler
Eur pez foueltren assied,
War behini bemde conter
Ped commer deuz invantet.

Eno conter ped plac’h litous
Ez ia bemdez d’ar c’hafe,
Ped plac’h a deus tri amourous,
Ha ped all ’zo stad en-hê,
Ha ped ozac’h a zo mezwier,
Ha ped a bil ho groage.


Mari Bec-Aroc a gommand
War ar c’honseil divrago,
Ha hep caout neubeud a damant,
A tigor franc he geno.

Pa na deus ket war he bisaj
Na moustacho, na baro,
E rèd d’eï cât ann avantaj
Da dicria tud ar vro,
Gevier, soupçoni, gwall gomzo ;
Tud a bep sort qualité ’zo.

Mari Bec-Aroc ’zo stipet
’Vel ann huella noblans,
Dommaj ê pa n’eo ket pried
D’eun den pinvidic a Frans.

Pa ’z ê prinsès ann diegi,
Comtès al liboudenno,
Ha dukès ’vit al loustoni,
Marquisès ar strakello,
Gouarnerès ar Jolori,
Ha baronès ar pillo.

Ar re wassa da dicria
Ar re êt ’bars ar fortun,
È ar goz wrac’hed didanted,
Merc’hed chomet hep nicun,

Ha merc’hed chomet da loeda
’N defôt tapout eun tam goaz,
Hac a gommans breman facha,
Dre ma na deu den d’ho choas ;
Coulscoude ann hini gosa
N’ê ket tri-ugent vla c’hoas.

Kerkent ma vô hanvet ama
Daou den iaouanc da dimî,
E vont d’al lun mintinn galvet
D’ar c’honzeil braz gant Mari.

Ped conseiller a vô gwelet
O vont gant he votou bèr
Wit-ober ar gwella moyen
Da dori prim ann affer ?
Ar plac’h a vô eur gigodenn,
Pe ar goaz a vô mezwier.


Pa vô arri tud ann eured,
Arri war du ann iliz,
Mari prim a dic’halompo
Gant mancho louz he hinviz.

Cazi ’vel eur vuc’h o vresken,
A red aroc gant ar ru ;
— Hola! Jannet, Catel, Perrinn,
Soezic, Margot, deut doc’htu
Me wel o tont eured Martinn,
Deut da dremen ar revu !

— Sellet, ma c’hommer, euz honnès,
Disliwet he davanjer,
He c’holinetten hep ampès,
He c’hotillonenn re vêr.

Ha sellet euz ann denn iaouanc,
Pegen trist ê he vrago !
He doc ’zo brassoc’h eget-han,
Ha calz re hir he voto ;
Eur goz gilettenn ’zo ganthan
War eur roched en pillô !

Pa vô ar vroeg paour guillioudet,
Diwar he bugel kenta,
E van Mari ken estonet !
— Petra? nao miz ’zo dijà

Me sonje d’in oa ann eured
D’al lun goude pardon Pol ;
Allas ! pa na ve diwallet...
Allons ! grêt a deus ann tôl !...
Hep beza ma digemenet,
Ann dra ze a gavan drôl !...

Pa glew Mari cloc’h ann iliz
O c’hervel ar vadeziant,
Mari, gant eun troad ’n’he botès,
A c’haloup dirac ar chantr :

— Dre valeur, n’oc’h eus ket ezom,
Gant eur vouez ’zo ken raouet,
Da zicour cana n’ Te Deum

D’ar bugel newez c’hanet ?
Gant he c’hommerezed e chom
’N kichen scalier ar verred...


____________