Mari Kelenn
Selaouet holl hag a klewfet
Ur werz ’zo a-newez savet ;
Ur werz ’zo a-newez savet,
Da Vari Gelenn ez e gret.
Da Vari Gelenn ez e gret,
A deuz hi mamm-baour dioueret :
Hi zad hen euz hi debauchet
Da vonet gant-han da gousket.
Seiz bloas eo bet gant-han ’kousket,
Seiz bugel ’nn ez-han deuz ganet.
Na Kelenn-goz a lavare
D’he verc’h Mari, un de a oe :
— En bourk Burtul ’zo ur retret.
Me ho ped, Mari, da vonet ;
Me ho ped, Mari, da vonet,
Marteze a vefet zalwet ;
Marteze a vefet zalwet,
Rag ewit-on-me na vinn ket. —
Mari Gelenn, vel ma klewaz,
Da wisko hi dillad a ieaz ;
Da wisko hi dillad eo et,
Da vont da Vurtul d’ar retret.
Mari Gelenn a lavare,
En bourk Burtul pa arrue :
— Ez ian da vonet d’ann daoulin
Dirak Jezuz, ma mestr divin ;
Hag a-rok mont da govesat,
Ma c’houllinn pardon wit ma zad. —
Mari Gelenn a ia brema
Da goves gant ar joaüsa.
Da zeiz belek deuz kovesed,
Hep kahoud absolvenn er-bed ;
Hini ann-ezhi n’absolvje,
Rag ma lavar ar wirione.
Pa oa gant ann hent o tonet,
Ur belek iaouank deuz kavet :
— Mari Gelenn, d’in leveret,
Pelec’h er giz-ze m’a ’z oc’h bet ?
Rag bet ez oc’h un tu-bennag,
Pa ’ma ’nn dour war ho taoulagad ? —
— Bet ’on ’n bourk Burtul, er retret,
Da zeiz belek ’m euz kovesaet :
Da zeiz belek ’m euz kovesaet,
Met hep kahoud absolvenn ’bed. —
— Mari Gelenn, deut war-ho-c’hiz,
Wit ma ’z aimb hon daou d’ann iliz. —
Hema ’zo ur belek iaouank,
Hen euz gant-hi nec’h ha tourmant.
Bars ann iliz p’eo arruet,
Da Vari Gelenn ’n euz laret :
— Mari Gelenn, kovesaët,
Ha na nac’het pec’het er-bed. —
— Ar c’henta bugel a c’hanis,
En krafenn ann tan hen pakis ;
En krafenn ’nn tan ’m oa-han paket,
Ha ma zad a zo d’in kiriek.
Hag ann eil bugel a c’hanis,
Endann ann oaled hen plantis,
Ha ma zad a oe d’in kiriek,
Grit ho polante em andret ;
Grit ho polante em andret,
Pa ve ’n tan larfac’h d’in monet ![1] —
— Mari Gelenn, deportet c’hoas.
Ma torchinn ’r gliz war ma bizaj ;
Ma torchinn ’r gliz war ma bizaj,
Wit ma c’halon ’zo fatig-braz ! —
— ’R bevare bugel a c’hanis,
Bars en leur-ann-ti hen plantis ;
En leur-ann-ti ’m euz-han plantet,
Ha ma zad a zo d’in kiriek.
Ar bempvet bugel a c’hanis,
Endann troad ann daol en plantis ;
Ar c’houec’hvet bugel a c’hanis,
Endann ann treuzou hen plantis.
Ar seizvet, gassis d’ar jardin,
Hep biskoas na c’houvezaz den. —
— En han’ Doue, deportet c’hoas,
Ma torchinn ’r gliz war ma bizaj ;
Ma torchinn ’r gliz war ma bizaj,
Rag ma c’halon ’zo fatig-braz ! —
— Grit ho polante em andret.
Ma c’hovezion a zo gret. —
— Mari Gelenn, d’in lavaret,
N’oc’h euz ket un arc’h alc’houezet ? —
— Eo, du-ma ’zo ’n arc’h alc’houezet. —
— En hounnes, Mari, ez iefet.
En hounnes, Mari, ez iefet ;
Ha na larfet da den er-bed.
A-benn ur bloa me arruo,
Neuze, Mari, m’ho absolvo. —
He-ma ’zo ur belek iaouank
Hen euz gant-hi nec’h ha tourmant;
Ha pa oa ar bloa achuet,
Da welet ez e bet deuet.
Ann arc’h pa ’z eo bet digorret,
Netra en-hi na zo kavet,
Met un tamik euz hi c’halon,
Marteze ’vel boed ur graouenn :
Marteze ’vel boed ur graouenn,
Un dra derrupl oa da gomprenn !
’N he vouchouar ’n euz-han laket,
Da vourk Burtul gant-han eo et :
Da vourk Burtul gant-han eo et,
War vur ’r vered ’n euz-han laket ;
War vur ’r vered ’n euz-han laket,
D’ofernia wit-hi ez eo et.
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Belek bourk Burtul’ a lare
D’ann aotro ar Fleur en de-se :
— Mar trec’h ’l mal-bran war ar goulm-wenn,
’Z aï Mari ha te d’ann ifern ! —
Dre c’hraz Doue hag ann Drindet,
Ar goulmik-wenn ’deuz gonezet ;
Ar goulmik-wenn ’deuz gonezet,
’Nn aotro ar Fleur ’zo delivret !
’Nn aotro ar Fleur ’zo delivret,
Ho daou d’ar baradoz int et.
Et int ho daou dirag Doue,
Ha graz d’imb holl da vont iwe !
Kanet gant Mari-Anna Ann Noan, paourez-koz,
parroz Duault.
- ↑ Il y a sans doute une lacune ici pour le troisième enfant.