Péh santimanteu a zeliamb hun bout é quevér hun anemiset
J.-M. Galles, 1829 (p. 232-235)
ARI he éellai quet en dout brassoh anemiset eit er Pharisiennet hac er Juiffet, péré en deoai complodet énep d’hé mab, ha péré en deoai-ean condannet d’er marhue.
Mæs, èl m’hé deoai er memb santimanteu guet Jesus, péhani a gârai é anemiset beta rein é vuhé aveit ou salvedigueah, hi a larai sincéremant èl d’ou : men Doué, pardonnet dehai.
Hi a ùélai en anemiset counaret-cé doh Jesus, doh hum rejouissein ag ou zorfæt ; hi a gleuai er malédictioneu a daulent ar nehou, hac er blasphémeu a brononcent énep dehou.
Ur vam aral en devehai goulennet vangeance guet Doué énep d’en dut impi ha sacrilége-zé ; mæs Mari, instruget é scol en Doué a beah, en deoai santimanteu aral én hé halon.
Jesus ar er groéz ne oulennai guet Doué meit miscricord aveit er-ré er persecutai hac el laquai d’er marhue ; ha Mari, étal er groéz, a offrai aveit ai goêd en Hosti a laquent d’er marhue.
Allas ! p’en devehai éellet er Juiffet leine é caloneu Jesus ha Mari er santimanteu a garanté hac a dinérdet ou deoai ou deu aveit ai, ag ean en devehai bet fautet davantage eit changein ou dispositioneu cablus hac horrible ?
Én diüe galon-zé, læn ag ur garanté quer bras doh t’ai, hac a gargant ag un affliction quen ùerhue, é é téliamb monet de glah en esprit a garanté hac a beah a gommand en aviel é quevér en anemiset.
Jesus ha Mari en dès laqueit ou gloër é pardonnein en offanceu ; ag hum drompein a rent-ind ér jugemant a zouguent a zivout er gloër véritable ? A deliein a rér en dout méh é héli deu scùir quer glorius ?
Ne vern péh quer bras é en offance a zou bet groeit temb, ag ean a vou jamæs quer-bras èl en anjulieu en dès receuet hun Salvér hac é Vam santel ?
Mari, arlerh Jesus, a oai en hani a oai cârettan guet Doué. En offance énep de Jesus a oai infini, en offance énep de Vari a oai en horriplan a éellér chongeal arlerh en offance d’hé mab.
Neoah, guet péh caranté é scùil Jesus é oêd propre hac é offre er bris a nehou d’é Dad eit goulen græce eit er-ré cablus ! Guet péh caranté é conjur Mari en Tad de cheleuet pédenneu hac er voéh a oêd é vab aveit ai !
Er haz velimussan ne zeli ean cessein étal troed er groéz, ar béhani hac étal péhani é ùélamb Jesus ha Mari doh hum intéressein én ur fæçcon quen tinér aveit er-ré en deoai hi saüet.
Er groéz-cé, péhani en dès cherviget eit hun sauvein, a oulen hun hondannation, mar credamb tostat dehi guét caz én hun halon.
O men Doué ! ne éellér cârein en anemiset meit dré er secour ag ur græce particuliér, a oulennan guenoh dré vériteu Jesus ha dré intercession Mari, péré en deoai caloneu quen douce é quevér en dut ingrattan, quer charitable é quevér er-ré ou fersécutai guet er brassan furi.
Calori adorable Jesus, calon douce Mari, ô caloneu quer mad é quevér ol er-ré a zou bet caus d’er souffranceu calet e hoès bet d’andur ! laqueit ém halon ol er santimanteu a hou caranté.
Ah ! én amzér de zonnet, a pe santein énan santimanteu a vangeance, quentéh me joéntou, dré me chonge, me halon dóh er haloneu santel-zé.
Ha ne cessein ag hé derhel èl-cé joéntet doh t’ai bet que ne zeï de bartagein er santimanteu ag er vadeleah, ag er garanté, ag en doustér-zé a béré é mant carguet.