Pemzegved Sul goude Pantekost
Er mareou-ze, Jezuz a ioa o vont d’eur gear hanvet Naïm : ha ganthan ez ea he ziskibien hag eur bobl a dud. Pa oue dija e kichen doriou kear, setu e touget d’ann douar eur c’horf maro, hag he vamm, eunn intanvez, ne doa ken mab nemethan. Enn dro d’ezhi ez oa eunn niver braz a dud euz a gear. P’he guelaz, Jezuz leun a druez outhi, a lavaraz d’ezhi : na wuelit ket. Hag o veza tosteat e louchaz ouz ann arched (Ann dougerien a jomaz a zav). Hag e lavaraz : den iaouank, me gemenn d’e-hoc’h, savit. Hag ann hini maro o veza savet, en em lakeaz da gomz. Ha Jezuz hen roaz d’he vamm. Neuze ann holl a oue leun a zoujans, hag e veulent Doue enn eur lavaret : eur propbet braz zo savet enn hon touez, ha Doue zo deuet da velet he bobl.
Ann den iaouank a zouger ama d’ann douar, zo ar skeud euz kalz re all, enn oajou ganthan, hag a vez skoët gant maro ar pec’hed. Enn ho c’hichenn, o wuela doureg, e kavit ive eur vamm, ann Iliz santel, henvel aoualc’h ouz eunn intanvez paour abaoue m’eo pignet d’ann envou Jezuz, he fried ; rak, m’ar chomm bepred ganthi, hervez he bromesa, n’her guelomp ket koulzgoude gant daoulagad ar c’horf.
Dastumet enn dro d’ezhi, ar zent hag ann holl eneou kristen a vesk ho daelou gant re ar vamm glac’haret.
Evit guir, bez’ e deuz c’hoaz bugale all ; mes, karet a rea pep hini euz ar re-ma ec’hiz pa n’e divije nemethan. hag he c’haloun a zo mantret pa ziguez d’ezhi ho c’holl. O c’houzout petra a reaz Jezuz evit intanvez Naïm, houma a zalc’h tost d’he c’hrouadur maro, gant fizianz d’her guelet c’hoaz leun a vuez.
Hag, e guirionez, gant truez ouz he daelou, Hor Zalver a dosta ive ouz ar bugel-ze. Paneved he vadelez ne zeufe pec’her ebet enn dro ; rak, mar d’eo eaz en em verza d’ann drouk-spered, en em ziframma euz he skilfou a zo diez braz ; eul labour eo hag a dremenn galloud ann den ; rak ann ene e stad a bec’hed marvel a zo henvel ouz eur c’horf dija sebeliet ha lakeat enn arc’h da beurvreina.
Mes, Jezuz a dosta enn eur zigas he c’hrasou beteg ar galoun ; et accessit. Ann diaoul hag ann techou fall a stleje ar c’hristen keaz-ze d’ann ifern, evel ma touger eur c’horf d’ar vered, a jomm eunn nebeut a zav ; da lavaret eo, pa zeu sklerijenn ann env da ziskuez d'ar pec’her e pe hent ema o kerzet, hag e pe zoare dienez eo kuezet, hennez a ra eunn tammik distro ennhan he-unan, ha neuze e klev Jezuz o komz outhan evel-hen : Adolescens, tibi dico, surge ; den iaouank, me a gemenn d’ehoc’h sevel. Plijet gant Doue e teufe, ec’hiz ar Mab Prodig, oc’h en em anaout, da lavaret : Ne c’hellan ket herzel pelloc’h er stad-ma ; mont a rinn adarre da di va zad.
Ia, ma selaou mouez Hor Zalver, e kavo c’hoaz ar vuez ; rak eunn dourn Holl-C’halloudeg ha karantezuz a zo astennet varnhan, et tetigit loculum ; ha gant ar skoazell-ze e vezo goest d’en em zizober euz ar pec’hed ha da derri holl lasou ann diaoul, evel ma tiframmaz den iaouank Naïm al lian hag ann traou all lakeat d’he zebelia. Evel-se eo e teuaz Madalen, euz eur bec’herez divezed, da veza eur zantez.
Mes, neuze eo ret sevel buhan : rak pa denno Jezuz he zourn, e vezo re zivezad. Savit eta, tud iaouank a ve maro, hag evit diskuez d’ann holl ez oc’h leun a vuez, komzit freaz hag huel ; komsit avad dishenvel diouz ar pez a reac’h bete vrema. E leac’h rei gual gentel da zen ebet, dre gomsou louz pe difeiz, roit skuer vad da bep unan, evel a rea ar roue David gant keuz d’he bec’hejou, docebo iniquos vias tuas ; hennez eo ar guella merk a gonversion.
Goude beza c’huezet buez ennoc’h adarre, Jezuz ho lakai etre divreac’h ann Iiiz santel; hag houma enn eur zec’ha he daelou, a daolo evez ac’hanoc’h guelloc’h eged ne rafe ar garantezusa euz ann holl mammou. N’oc’h euz nemed senti ouz he c’huzuliou enn amzer da zont, ha biken mui ne varvot dre ar pec’hed. Evel-se-bezet-great.