| ◄ Pegen talvouduz eo tostaat aliez oc’h ann daol zantel | Pevare levr - IV | Diwar-benn santelez sakramant ann Aoter ha war stad ar veleien ► |
1. — Ann ene mad. — Roit d’in, Aotrou, ho pennoz santel, evit ma vezinn e stad vad da dostaat oc’h ho sakramant sakr gant feiz hag evel ma’z eo dleet. Grit d’am c’haloun en em rei holl d’e-hoc’h, ha grit ive na vezinn mui ken dieguz d’ho servicha. Deut d’am gwelet, ha kargit va ene euz ho krasou a zigas ar zilvidigez, evit ma teuio va c’haloun da anaout peger braz eo ho madelez a zo kuzet holl er zakramant ze, evel ann dour enn eunn eienen. Sklerijennit ive va daoulagad evit mac’h hellint gwelet eur mister ker braz ; krevait ac’hanoun, evit ma kredinn ar mister-ze gant eur feiz kre-meurbed.
Rak ar zakramant-ze a zo bet great gan-e-hoc’h, dre ho karantez ; ne d-eo ket bet great dre c’halloud den e-bed, ac’hanoc’h e teu, sakr hoc’h euz great anezhan, ne zeu ket a berz ann dud. N’euz den war ann douar, nag eal e-bed enn env, a ve evit anaout ar mister braz-ze. Na petra oufenn-me ’ta da anaout ha da zizolei enn eur mister ken huel, me pec’her fall, me ne d-ounn nemet douar ha ludu ?
2. — Tostaat a rann ouz-hoc’h, Aotrou, gant eur galoun eeun, gant eur feiz kre ha gwirion, evit ober hervez ho kourc’hemennou. Kredi a rann e gwirionez emoc’h er zakramant-ze evel Doue hag evel den. Bez’ e fell d’e-hoc’h eta ho tigemerfenn em c’haloun hag e venn a-unan gan-e-hoc’h dre ar garantez. Rak-se e pedann ac’hanoc’h da veza trugarezuz em c’henver, hag e c’houlennann digan-e-hoc’h gras Doue he-unan evit ma vezo va c’haloun teuzet enn-hoc’h ha beuzet, kouls lavaret, enn ho karantez, hag evit na glasko mui frealzidigez all e-bed.
Rak ar zakramant sakr-man a zo silvidigez ann ene ha silvidigez ar c’horf ; pare a ra holl glenvejou ar spered. Dre-z-han va gwall-dechou a dorr war-n-ezho. va gwall-ioulou a vez mouget, ann temptasionou a vez trec’het pe vihaneet ; dre-z-han ar grasou a zeu da veza founnoc’h, ar furnez, pa vez anezhi, a ia war gresk, ar feiz hag ar fisians a zeu da veza krevoc’h, ar garantez a zeu da veza brasoc’h ha birvidikoc’h.
3. — C’houi hoc’h euz roet hag a ro c’hoaz bemdez kalz a c’hrasou d’ar re ho kar hag a dosta ouz-hoc’h gant feiz, o va Doue ; c’houi a ziwall va ene, c’houi a ro nerz d’ann den a-enep he zempladurez, hag a skuill enn he galoun ar frealzidigesiou ar re vrasa zo.
Rak rei a rit d’ezho frealzidigesiou braz a-enep kemend enkrez ho deuz ; sevel a rit anezho, pa vezont diskaret gwasa ; rei a rit d’ezho grasou nevez a garg ho c’haloun a levenez, hag a sklera ho ene. Dre-ze ar re a ioa nec’het hag ho doa diouer euz a bep karantez abars koumunia, ar re-ze en em gav gwelloc’h goude m’ho deuz kemeret korf ha goad ho Doue.
Er c’hiz-ze eo a rit e-kenver ar re hoc’h euz great ann dibab anezho, evit ma welint sklear n’ho deuz netra anezho ho-unan, hag evit mac’h anavezint peger braz eo ar madou a zen d’ezho digan-e-hoc’h, dre ho kras ha dre ho madelez ; rak ho c’haloun a zo ien, kalet hag hep karantez. C’houi avad a ra d’ezho dont da veza tud birvidik, tud a feiz hag a wir garantez.
Hag evit gwir, piou eo ann den a dosta gant eur galoun izel oc’h eienen madelesiou Doue, hep ma’z afe gant-han eunn nebeut mad-bennag anezho ? Piou a dosta oc’h eunn tantad braz, ha ne domm ket eunn nebeut ? C’houi eo a zo ann eienen-ze a darz bepred dreist he barr, c’houi eo a zo ann tan-ze flamm bepred ha ne voug morse.
4.— Evel-se ’ta, ma ne vezann ket lezet da denna dour euz ar vammen dihesk-ze, ma ne vezann ket lezet da eva ken ha hellinn, e tostainn evelato va genou oc’h genou ar c’han-dour a red euz ann env, evit mac’h hellinn diana eva eur veradennik-bennag da derri va zec’hed, hag evit na vezinn ket enn eur zec’hor ar vrasa.
Ma ne d-ounn ket c’hoaz evit beza hevel oc’h ar re a zo enn env; ma n’hellann ket beza entanet holl, evel eur Cherubin hag eur Serafin, me lakai evelato va holl boan da bidi ha da garet Doue ; me lakai va ene e stad vad, ha tostaat a rinn oc’h ar zakramant a zigas ar vuez, evit ma’z ai gan-en eunn elfennik-bennag euz ann tan a zo oc’h entana ar re euruz enn env.
Evid-hoc’h-hu, va Jezuz mad, va Zalver santel-meurbed, plijet gan-e-hoc’h, dre ho madelez ha dre ho kras, rei d’in kemend am euz ezomm, c’houi hoc’h euz galvet daved-hoc’h ann dud holl enn eur lavaret : Deut d’am c’havout c’houi holl hoc’h euz poan hag a zo dindan ho peac’h, ha me ho tiboanio.
5. — Labourat a rann, evit gwir, ar c’houezen oc’h va zal ; va c’haloun a zo mantret gant ar c’hlac’har ; va fec’hejou, ker braz int, a zo d’in eur gwall veac’h ; ann temptasionou hag ar gwall-ioulou direiz a wask ac’hanoun, ha koulskoude den ne astenn d’in he zourn d’am diboania ha d’am zavetei ; den e-bed nemed-hoc’h-hu, o va Doue, den e-bed nemed-hoc’h-hu, va Zalver. Etre ho taouarn-c’houi eo en em lakaann, me ha kement tra am euz, evit ma plijo gan-e-hoc’h va diwall ha va c’has d’ar vuez a bado da viken.
Digemerit mad ac’hanoun, evit enor ha gloar hoc’h hano, c’houi hoc’h euz lekeat ho korf hag ho koad da veza magadurez va ene. Grit, Aotrou, va Doue ha va Zalver, grit ma kresko enn-oun ar feiz hag ar garantez kel liez gweach ha ma tostainn ouz ho misteriou sakr.
Jezuz-Krist, pa edo o vont da guitaat ann douar, a lavaraz d’he ziskibien e tigasfe d’ezho ar spered-santel d’ho frealzi. Ar Spered-Doue-ze eo a zo roet d’e-omp er zakramant euz al Lezen nevez. Ar Spered-ze a zo karantez ann Tad hag ar Map, ar Spered-ze a ro nerz d’e-omp pa vezomp sempl ; rak o veza ne ouzomp ket petra a dleomp da c’houlenn evit pidi evel ma’z eo dleet, ar Spered her goulenn evid-omp gant hirvoudou, ne heller ket lavaret petra int ; hag ann hini a furch e goeled ar c’halounou a oar petra a choanta dr Spered, rak ne c’houlenn netra evit ar zent nemet hervez Doue. Hep na ouzomp petra a ra, ha dre eur c’hras ker braz na ma’z eo nerzuz, ar Spered-santel a ra d’e-omp c’hoantaat ar mad a galoun vad ; dre-z-han e teu hon ene da veza glann ha da zevel war-zu Doue ; enn-han ema hon nerz, evel m’ema hor sklerijen e Verb Doue. Pa vez Jezuz-Krist enn-omp, e vez ive ar Verb he-unan, neuze hon euz lod enn holl grasou a skuill hep paouez ar Verb hag ar Spered-santel war hor Zalver Jezuz-Krist, a zo en em c’hreat den hag a zo deuet da veza unan gan-e-omp dre ar goumunion euz he gorf hag euz he c’hoad, euz he ene hag euz a Zoue ne d-eo nemet unan gant he gorf, gant he c’hoad ha gant he ene. Enn-han ema ann holl vadou, ar skiant, ann holl denzoriou euz ar furnez hag euz ar wiziegez dreist-holl ; hag ann holl denzoriou-ze, digeri a ra anezho d’e-omp e sakramant ann Aoter ; rei a ra d’eomp dioc’h m’hon euz ezomm anezho, ar madou-ze euz ann env. E keit-se, ar Spered-santel ne baouez da entana hor c’haloun dre ann tan euz a garantez Doue, ann tan-ze zo devet enn-han grisiennou ar pec’hed ; rei a ra d’e-omp, kouls lavaret, eur seurt c’houez vad euz a zudiou ann env, hag lor lakaat a ra e stad vad d’ho c’haout er bed all, goude ma vezimp eat da benn hon hent euz a greiz poaniou ar bed-man.
It eta d’ann eienen-ze a zired grasou Doue anezhi, tostait oc’h ann aoter, it da gaout Jezuz. Etrezek piou ez afemp-ni ken, Aotrou ? C’houi hep-ken a zo gan-e-hoc’h ar c’homziou euz ar vuez a bado da viken. Pa vezomp sempl, c’houi a ro nerz d’e-omp ; pa vezomp enn anken, c’houi a ro frealz d’e-omp ; pa darz ouz-omp hor gwall-ioulou a bep tu e-c’hiz eur mor dirollet, c’houi a lavar d’ann avel tevel, hag e teu ann amzer da veza sioul-meurbed.
Va Jezuz, ho karantez a wask ac’hanoun, ha va ene a sempla, ker braz eo he c’hoant da veza a-unan gan-e-hoc’h. Setu kemend am euz c’hoant da gaout ha netra ken ; ne c’hoantaann nemed-hoc’h, va Doue. Na pegouls ec’h helinn-me lavaret : va muian-karet a zo d’in, ha me a zo d’ezhan ; ne d-eo mui me eo a vev, Jezuz-Krist eo a vev enn-oun.