| ◄ Diwar-benn santelez sakramant ann Aoter ha war stad ar veleien | Pevare levr - VI | Red eo d’e-omp furcha e gweled hor c’haloun ha kemeret eur menoz mad-bennag evit mont war wellaat ► |
1. — Ann ene mad — Aotrou, pa welann peger braz oc’h ha pegen dister ounn, e krenann em c’hreiz gant spount, ha va ene a zo karget a vez. Rak ma ne dostaann ket ouz-hoc’h, e pellaann dioc’h ar vuez, ha mar tostaann hep ma venn e stad vad, e kollann ho trugarez. Petra rinn-me ’ta, o va Doue, c’houi a zo va nerz ha va sklerijen em ezommou ?
2. — Diskouezit d’in ann hent eeun,
diskit d’in ar pez a dleann da ober evit
tostaat oc’h ann daol zantel, rak talvouduz-braz
eo d’in gouzout gant pebez feiz
ha gant pebez doujans e tleann tostaat
ouz-hoc’h, evit digemeret gant frouez ho
sakramant sakr hag evit lavaret ann
oferen zantel.
Mar d-eo red abarz pidi, lakaat hon ene e stad vad, kalz muioc’h ez eo red ober ann dra-ze abarz tostaat oc’h sakramant ann Aoter. Rak-se ann Abostol sant Paol a lavar : Ra zeuio ann den da welet ervad petra eo he feiz, ha ra zebro neuze ar bara-ze ha ra evo ar c’halir-ze, rak ann hini a zebr hag a ev anezho e gwall stad, hen-nez a zebr hag a ev he varnedigez he-unan, o veza ne anavez ket korf ann Aotrou. O va Doue, seul vui e welann e gweled va c’haloun, seul vui ivez ec’h anavezann, siouaz, n’emoun ket e doare vad da gemeret ho korf hag ho koad er zakramant sakr euz ann Aoter. Ha koulskoude ma ne zebrann ket ho korf ha ma ne evann ket ho koad, n’am bezo ket ar vuez enn-oun. Setu me eta nec’het hag etre daou, rak c’hoant am euz da azeza oc’h ho taol zantel e-kichen ar re vad, hag aoun am euz na zeufenn da glevet ar c’homziou spountuz-man : Perak oc’h-hu deuet aman hep beza gwisket ho sae eured ? Liammit he zaouarn hag he dreid d’ezhan, ha taolit-hen e-kreiz ann devalijen a-ziaveaz ; eno ema ann daelou hag ar skrign-dent.
Na petra rinn-me ’ta ? Setu petra a rinn : mont a rinn evel ma’z ounn, paour, bep netra e-bed ha noaz, mont a rinn dirak va Aotrou ha va Doue, ha neuze e lvirinn d’ezhan : ho pezet truez ouz-in, Aotrou ; plijet gan-e-hoc’h va gwiska hoc’h-unan gant ar zae c’hlann, evit ma vezinn kavet mad da vont ebarz kampr ar fest. Ma ne zeuit ket da rei skoaz d’in, ma ne roit ket d’in ar pez am euz ezomm, biken ne vezinn kavet mad evit tostaat ouz ho taol zantel. Plijet gan-e-hoc’h sellet a druez oc’h ar paour keaz-man ; deut d’he gavout, Tad mad ha trugarezuz-meurbed, astennit ho tourn evit he c’holei, noaz ma’z eo ! Ia, Aotrou, fisians am euz bet enn-hoc’h, ha ne vezinn ket goloet a vez da viken.