PEMZEKVED KENTEL.


Ann hini en deuz c’hoant da gaout doujans Doue, hen-nez a dle en em zilezel he-unan ha beza izel a galoun.


1. — Jezuz-Krist — Red eo ho pe c’hoant leiz ho kaloun da gaout ar c’hras a zoujans Doue ; na skuizit morse oc’h he goulenn, oc’h he gortoz hep klemm ha gant fisians ; digemerit-hi enn eur drugarekaat Doue ; ra vezo izel ho kaloun evit derc’hel mad d’ezhi ; poanit evit ma vezo ar c’hras-ze talvouduz d’e-hoc’h, ha n’en em nec’hit ket e pe amzer nag e pe zoare-bennag e plijo gant Doue dont d’ho kwelet.

Bez’ e tleit dreist pep tra en em izelaat pa welit n’hoc’h euz enn ho kaloun nemeur pe damm karantez e-bed. Evelato, arabad eo d’e-hoc’h kaout nec’h hag anken evit se, rak Doue a ro aliez enn eunn taol ar pez n’eo ket falvezet d’ezhan rei goude pell amzer ; rei a ra a-wechou, diwar sav ar beden, ar pez n’en deuz ket roet da genta.

2. — Mar teufe ar c’hras d’ann den kerkent ha ma c’hoanta kaout anezhi, neuze e ve eunn abek d’ezhan da veza temptet, ker sempl eo he galoun, Rak-se e tleit gortoz ar c’hras-ze gant eur fisians stard ha kre, hep klemm hag oc’h en em izelaat. Mar hoc’h euz diouer anezhi, pe mar bez lamet digan-e-hoc’h, ansavit ez eo c’houi zo kiriek a ze, c’houi hag ive ho pec’hejou.

Eunn dister dra a zo a-walc’h aliez evit miret oc’h ar c’hras da zont pe evit bihanaat anezhi. Na petra lavarann-me ! Ha ne d-eo ket kentoc’h eur gwall dra ar pez a vir oc’h eur mad ker braz da zont ? N’euz fors peger braz pe peger bihan-bennag e ve ar pez a vir na zeu d’e-hoc’h ar c’hras ; mar d-oc’h evit lemel kement-se euz ho kaloun, neuze ho pezo ar pez a c’houlennit.

3. — Rak kerkent ha ma viot en em roet da Zoue euz a greiz ho kaloun, kerkent ha ma paouezot da glask aman hag ahont ar pez hoc’h euz c’hoant da gaout, kerkent ha ma viot en em lekeat holl etre daouarn ann Aotrou Doue, neuze e viot a-unan gant-han hag e kavot ar peoc’h, o veza ma vezo gwelloc’h gan-e-hoc’h ar pez a blij da Zoue, eget kement tra all ebed.

Ann hini eta a zo eeun he galoun hag a zao he ene war-zu Doue, ann hini a zo he galoun distag dioc’h pep karantez, dioc’h pep kasoni direiz evit ann traou krouet, hen-nez a vezo kavet mad da gaout ar c’hras hag ive da gaout ar gwir garantez. Rak Doue a skuill he vennoz el leac’h ma kav kalounou goullo ; ha seul vui ma tilezomp a-grenn traou ar bed, seul vui mac’h en em zisprizomp hon-unan ha ma varvomp d’e-omp hon-unan, seul vui a ze e teu buhan ar c’hras d’e-omp, seul vui a ze e teu stank enn hor c’haloun, seul vui a ze e teu ann ene da zevel war-zu Doue ha da veza distag dioc’h pep tra.

4. — Neuze, na souezusa tra e vezo d’ann den gwelet ar pez n’en doa gwelet biskoaz, neuze en devezo grasou e-leiz, ha dor he galoun a zigoro, rak a neuze ann Aotrou a vezo gant-han, o veza ma’z eo en em lekeat a-grenn hag evit bepred etre he zaouarn. Er c’hiz-ze eo e vezo benniget ann hini a glask Doue a wir galoun, ann hini n’en deuz ket bet he ene diwar c’hoari.

He-man, enn eur goumunia, a dal e ve roet d’ezhan ar c’hraz vraz da veza a-unan gant ann Aotrou Doue, o veza ne zell ket oc’h he frealz nag oc’h he garantez he-unan ; ne zell nemet oc’h enor ha gloar Doue.


EVIT HOR C’HELENN.


Petra-bennag ez eo red d’e-omp karet Doue evit-han he-unan, koulskoude ne d-eo ket eunn dra berz c’hoantaat he vadelesiou, gant ma plegimp a-grenn d’ar pez a blij d’ezhan. Ar gwella grasou, ar re zo o veuzi, kouls lavaret, ann ene er sklerijen hag el levenez, ar re-ze ne d-int ket atao ar re a gaver a zo ar re wella. Rak ar grasou-ze holl, pa ne daolomp ket evez ouz-omp hon-unan, ar grasou-ze a hell lakaat rogoni da sevel enn hor c’haloun hag hor lakaat ive da gaout re a fisians enn-omp hon-unan. Ar pez a zo gwella evit meur a hini, a zo kerzet dre hent ar vuez e-kreiz tevalijen ar gwir feiz, kaout nec’h, poan hag anken, ha dougen ar groaz enn ho c’haloun evel ma reaz Jezuz pa lavaraz : Va Zad, perak oc’h euz-hu va dilezet ?

Neuze ez a da netra pep rogentez ar galoun ; neuze ann den ne gav enn-han nemet sempladurez ; neuze ann den a bleg dindan ann dourn a sko war-n-ezhan, dindan ann dourn ne sko nemet evit dont d’her parea. N’euz karantez na feiz, peger braz-bennag e vent-hi, a gemend a ve talvoudusoc’h evit ar c’hristen mad, na gwelloc’h dirak Doue, eget en em zilezel he-unan. Neuze Pried ann envou a zeu da deneraat ; neuze e tosta oc’h he Fried a ioa enn diouer euz he muia karet, oc’h he Fried a choume war vale, e-kreiz he anken, hevel oc’h eur golvan a zo he-unan hag a huanad dindan toenn eunn ti.

Er zakramant sakr e teu d’en em ziskouez d’ezhi ha d’he frealzi, sec’ha a ra he daelou, he briataat glann a ra hag he zomma gant he garantez, e-c’hiz diskibien Emmaüz, pa lavarent : Hor c’haloun ha ne oa-hi ket tomm bero enn hor c’hreiz, pa gomze ouz-omp hed ann hent ha pa zizoloe d’e-omp ar Skritur sakr ?

Aotrou, va Doue, hen ansao a rann, ne d-ounn ket mad evit kaout perz enn dudiou braz-ze. Anaout a rann va fallagriez, ha va fec’hed a zo bepred dirak va daoulagad. Na petra a zo dleet d’in da gaout ? Poan ha kastiz ha netra ken, siouaz d’in ! Evelato e c’houlennann di-gan-e-hoc’h ho trugarez vraz-meurbed ; va fenn stok oc’h ann douar, tostaat a rinn oc’h ann eienen a zour beo ; tostaat a rinn out-hi, o veza ma kredann ho pezo truez ouz-in hag e teuot da leuskel eul lomm-bennag war va ene dizec’h. Roit d’in d’am freskaat, Aotrou, eun beradik euz ann dour-ze, abars ma’z inn kuit euz ar bed-man, rak hep dafe ne vezinn mui.