Ret é hum rein de Zoué abret

Rouville, Alexandre-Joseph de (peotramant: Abbé d'Hérouville)
troet gant Guillôme, Joachim.
J.-M. Galles, 1829  (p. 16-19)


CHAPISTRE V.
Ret é hum rein de Zoué abret.


CHELEUET, me merh, guet attantion er péh a yan de laret deoh : ancoéheit hou poble ha ty hou tad, ha hui e vou perpet câret guet er Roué de béhani e hoès gouyet pligein : er Roué-cé e zou hou Toué ean memb
.

Mari e cheleüas, én effet, abret bouéh en Eutru Doué hé galhuai d’er retraite ; hac e gùittas ag en ouait tinerran ty hé zad, eit hum gonsacrein de Zoué én é dample.

Nitra ne oai bet capable d’hé arrest, nac hé ouait tinér, nac er faiblesse a hé horf, nac er garanté vras en deoai hé hérent aveit hi.

Ol er péh e éel tardein en offrand ag ur galon, péhani ne glah meit Doué ha ne gâr meit ou, e afflige er galon-zé, rac ma retard hé bonheur.

Cuhet én tample, Mari e lacas poén d’hum acquittein, gùellan ma éellai, ag en officeu ha cargueu hé deoai inou, revé hé ouait hac hé nerh. En amzér ne impléai quet én ai, hi en impléai é pedein hac é obér méditation. Dré-zen é en hum zisposas de guement a hræceu spécial en deoai Doué intantion d’accordein dehi.

O merh er Roué ag en Nean ! na noplet ha gloriusset e hou quetan pazeu.

Queméret e vou scùir arnoh. Guenoh Guirhiéset hemb nombre hum gonsacrou guet joé é tample Roué er Rouanné.

En offrand-cé e reint de Zoué ag ou youanquis, ag ou halon, ag ou liberté, a nehai ol, e vou un inour parfæt rantet de Vajesté en Eutru Doué ; inour péhani e vou er vamen ag er bénédictioneu e scuillou ar nehai er rest ag ou buhé.

O péguement en hum drompe er-ré e chonge ne ver quet obliget de bratiquein er vertu ér youanquis !

Mari hac er Sænt en dès santet, dré en expériance, péh quen avantajus é de vab-dén en dout douguet ag er youanquis yàu en Eutru Doué.

Ag hum gomportein e rér é quevér Doué èl ma vérit, ma ne reservér déhou meit er restageu miserable ag ur vuhé n’en dé bet reit temb meit aveit bout impléet tout doh er chervigein ?

Péh sacrifice e rér de Zoué, a pe ortér, eit er chevige, ne vai mui na nerh, na nitra de ortos guet er bed ?

Bout zou léh de zougein ne vehai guet dioust ha dré forh é touguehér yàu en Eutru Doué, a pe n’hum laquér d’en doug meit goudé ma vér fatiguet é chervige er bed.

Larein e rér en hum rehér de Zoué a pe vehér avancettoh én ouait ; mæs ag arriüe e rehér én ouait-cé èl ma vér ingorto ? Pé ma arriüér guet-ou, ag hum gorrigein e rehér quen æz èl-ma chongér ?

En experiance e zisco penaus un ouait avancettoh e rant en dut instrugettoh, mæs penaus n’ou laq quet devout avisettoh.

Mæstre, Mæstre, digueoret-temb, a larai er Uirhiéset diavis ; mæs ind e arriüas rai zevéhat, hac ind a gollas ou foén é scoein ar en or.

Eurus en nemb hum brepar, ag en ouait a groaidur, de gomparissein dirac er Juge Souveræn, péhani e rei daccor compt a bep ouait !

En nani ne ra quet de Zoué er hommancemant ag é vuhé, e zeli dougein ne bermettehai en Eutru Doué, aveit er punissein, ma he guélou quênt péel é achiüe.

O men Doué ! guet a amzér e mès-mé passet hemb hou cârein ! Ne zeliehen jamæs hum gonsolein a guement-cé. Mar hum gosolan quen æz, a éellein e ran-mé laret e mès anfin commancet hou cârein ?

Perac n’en don-mé hoah én ouait a groaidur ! Me rehai deoh me speret, me halon, me chongeu, men desirieu, ol er péh e zou énan.

M’hou trugairéca ag er visericord vras e hoès bet em andret, én ur gonservein deign er vuhé én un amzér é péhani én hé fassen doh hou ç’offancein.

Dré er secour a hou cræce, é oulennan, m’hou chervigeou bet men deüéhan huannad, guet sel-mui a fidélité, ma mès commancet devéhattoh.

————