Simon a Vontroulez/Chabistr XVIII

Laurent de Jussieu
Simon a Vontroulez pe ar marc’hadour mercer
troet gant Aleksandr Ledan.
A. Ledan, 1834  (p. 79-82)






CHABISTR XVIII.


Simon a Vontroulez a zisqeuz sclêramant penaus ar guempennadurez na goust netra.


Deus a Sant-Briec e teujomp da Rostren ; mes ne arretjomp mui nemet e vilagennou, dre an hentchou trô. Se ne ampechas qet Simon a Vontroulez da rei e dam da bep-hini, pa gave an occasion.

O veza bet surprenet an devez qenta eus hor beach, dre un arneu bras, ec’h ejomp den em abrita en un ty a nebeut apparanç, e pelec’h e voa ur vreg var dro daou uguent vloaz, ha daou vuguel yaouanq. Ret e voa d’ar glao cueza evel a rê, evit hon forci da chom ebars an ty lous-se, e pehini e voa ur c’huez ar falla. Qement a velet eno a voa lous eston, hac ar vam hac ar vugale a voa o-unan al loussa a dout. Ne voan qet evit miret da c’hoarzin, e creiz an traou-se tout, dreist-oll o velet ar grimaçou drol a laqe an dra-se da ober da Simon, Ne allas pelloc’h delc’hel e dêod, hac e comzas evellen ous ar vreg : — Gouzout a rit-hu, greg, neo qet goal bropr ho ty, hac en em exposit calz, dre noc’h eus nep soign eus ho tieguez ? — Allas ! autrou qèz, ret e vez caout moyen evit ober qementse. Guelet a rit peguen paour omp. — Güir eo se, eme Simon, hac ho clêm a ràn a greiz va c’halon. Mes, credi a rit-hu eta eo goal goustus ar broprete ? Obliget oc’h-hu da baea an ear a lesfec’h da antren en ho ty, pe an dour gant pehini e voalc’hfec’h qement so amàn, c’houi hac ho pugale ? Ar viser na ell qet excusi al loustoni ; rac anfin , an ear hac an dour a apparc’hant d’an oll. Ne goncevan qet penaus ec’h ellit beva etouez an traou-ma. Al louster-se memes a goust dêc’h muioc’h eguet na songit ; rac dangerus bras eo d’ar yec’het, ha na ven qet estonet e deve ur suit fall evit hoc’h hini hac evit hini ho pugale. Ne zeus dabord netra qen dangerus d’ar yec’het, eguet an ear corrompet. Mar lezit ho corfou goloet a grass hac a lastez, cetu aze ur gommançamant a gorruption, hac a ell da denna da glénvejou bras. Sellit ous an anevalet a ya d’en em laqat en dour evit nettât o c’horf ; an instinq o c’hundu da guemer ar soign-se, pehini so naturel ha necesser. Sonjal a rit-hu ivez e zeo un dra goall yac’hus an humidite-se a c’holo ho muraillou ? — Mes, autrou qèz, eme ar vreg, penaus ober evit ampech se ? — Penaus ? Ne zeus qen moyen nemet da zerc’hel ar vuraillou propr mad, ha rei ear alies d’ho ty. Gouzout a ran ervad ne barvenfot qet da chasseal gant se tout an humidite en antier ; mes evit sur e timinuo calz ; — elec’h ma ne nevezaït qet an ear en diabars an ty, penaus e fell dec’h e tizec’hfe ? Cetu aze vesseliou a servich dêc’h da prepari ho poued, ha n’o deveus qet ar fêçon da veza goualc’het alies ; hoc’h avertissa a ran e zeo an dra-se goal dangerus, hac e risqit calz. Sellit bisach ho pugale goloet a vulbuennou. An dra-se a gresco hac a risco o abima a c’houliou. Hac én so eta qen dies d’en em delc’hel propr ? C’hoas ur vech, an dra-se na goust netra. Peguen paour benac e zoar, na dleer james ancounac’hat an dignite a gristen, nac en em laqat tec’hel ous daoulagad ar re-all. En güirione, va greg vad, ho conseilli a ràn c’hoas da guemer soign eus a guement so en dro dêc’h, ha bezit sur e cafot ur certen plijadur ous en em velet en ur bosition agreabl. Ah! cetu êrru an ozac’h ! Bonjour va mignon. E voan o conseilli d’ho creg beza muioc’h soignus var ar broprete en e zieguez. Mes dêc’h e lavarìn ivez e zòn estonet o velet teil, dour brein, ar fos, ha qement seurt loustoni oll so, placet justamant e tal ho ty. Perac nonpas pellât an traou-se, pere a so goal noazus ? Anfin, reqeti a ràn dêc’h yec’hed mad, mes ive proprete.

Simon en devije comzet muioc’h ; mes ne voa qet fachet da sortial dious an ty lous-se, ha pa velas e voa tavet ar glao, e leverjomp qen a vezo d’an dud paour-se , hac e cuntinujomp hon hent.

]