AR C’HAZ, AR GAEREL HAG AR C’HONIFL BIHAN
(Dioc’h galleg La Fontaine)
Ar gaerel, ’zo eun itron fin,
En em zilas, eur beurevez,
E ti eur c’honiflig. Se na oa ket diez,
P’edo Yann-vesk neuze pell eus e dam palez,
Mesk ar gliz hag an turkantin,
’Hober d’an heol neve al lez.
Goude peuri, lampat, trei ha distrei lirzin,
Hag heñ d’ar gaer endro. Petra ’wel er prenestr,
Nemet Marc’harid koant ’tenna ’maes beg he fri !
— Fi d’em Doue ! ’meañ, ha neket me ’zo mestr ?
Allas ! itron Godig, skarzet buhan ma zi ;
Tec’het deus a di ma zado
Evid ober lec’h d’e autro,
Pe me hiso warnoc’h kement raz ’zo er vro ! —
Plac’h he fri minaoued a respont dibreder :
— Pep tachen douar zo d’an hini he c’hemer.
Na bravañ penn-abeg, emei, d’hon em ganna :
Eun toull, ha n’afec’h-c’houi ebars ’met o ruza !
Choas pa ve eur c’hastel, me garfe gout perak
Ha pegouls, oe roet gant eul lezen bennak,
’Wit birwiken, na petra ’ta,
Da Yann, mab pe niz Per, Jakez pe Wilhaouig,
Kentoc’h ’wit da Baul, pe d’iñ-me ?
— Ar c’hustum, ar c’hiz, ’me Yannig,
A eure d’iñ bezañ perc’hen reis em lojig,
Evel, ’rauk d’iñ, gwechall e oe
Ma zad kun, ma zad kos, ma zad, a re da re :
Pez a biaou ar re gos, war o lerc’h ’vez d’o map.
Ma c’homaer, daoust hag e sonj d’oc’h
’Ve furoc’h ho lezen : « Pep tra da neb a dap » ?
— Ma, ma ! ’mei, kwit krozal pelloc’h,
Mont da vezañ barnet gant an autrou Pilpouz. —
Hemañ a oa eur c’haz ginidik a Gervouz,
War e zrem eur min dousik-douz ;
Tenv, lart evel eur c’ho, gant e grev flour ha hir,
A veve chouchedik, sioul evel eur zant plouz,
O paterat dalc’hmat, ker c’houek ha ken didrouz !
Hag a oa disket kaer kouls er gaou hag er gwir.
Dirak pautr e feuren voulouz,
Pa oa kontant Yann deus ar choas,
O deus timat konpariset.
Bisik a laras d’e : — Bugale, me ho pet,
Deut tostoc’h d’iñ amañ, p’ am eus diskouarn kalet.
An oad zo kiriek d’iñ, siouas ! —
An daou loen dinec’h a dostas.
Kerkent ma wel ar vreutaerien
Tostik d’añ, kichen-ha-kichen,
Bisik-pilpouz, o teurl a bep tu e zibaou,
A lak ane akord ous o dibri o daou.
Nag a gejer gwisket, deus ar re a zebr tud,
A lak d’en em glewet ’slase poblou munud !