Ar martolod iaouanc
Oberennoù damheñvel pe handelvoù all zo ivez, gwelout Ar Martolod yaouank.
Mar plij ganec’h, zilaouet hac e clewfet cana
Eur zonic a zo zavet a newe ’wit ar bloa ;
Da eur martolod iaouanc hi a zo bet zavet ;
En deiz ma oa eureujet, ê bet dispartiet ;
En deiz ma oa eureujet ’n eus bet commandamant
Da zervijin ar Roue (rèd eo beza contant) ;
Da zervijin ar Roue (rèd eo oboïssan),
Hac he dous coant Franceza na ra nemet goelan.
— « Tawet, ma dous Franceza, tawet, na oelet ket,
War-benn eun neubeud amzer me deui c’hoaz d’ho kweled.
War-benn eun tri bloaz aman, pe bewar d’ann hirra,
Me deui d’ar vro adarre, ma dous coant Francesa ;
Ma dousic coant Francesa, me deui arre d’ar vro,
Deui ganin aour hac arc’hant, ha calz deuz a vado. »
Ann tri bloaz ’zo tremenet, hac ar seiz ’zo ive,
Hac ar martolod iaouanc na deu ’ket d’ar c’hontre.
He dousic coant Francesa ’zo dimezet arre :
En deiz ma oa eureujet, deus bet kezlo newe ;
En deiz ma oa eureujet, deus bet kezlo newe,
Distro he fried kenta a oa êt d’ann arme.
Antren en hostèlèri hen deveus goulennet :
— « En han’ Doue, emezhan, ha me a ve lojet ?
En han’ Doue, emezhan, ha me a ve lojet ?
Arru ê ’n abardaë, n’ouzon pelec’h monet.
Unan deuz ar mewellien hen eus d’ezhan laret :
— ’Leal, martolod iaouanc, na veer ket lojet : (bis)
Assistanted ann eured ’zo aman repuët.
Ann den-man a bourmene ouz ann eil penn d’ann ti,
Cavoud a ra he vamm-gaër, goulenn ’ra digant-hi :
— En han’ Doue, emezhan, ha me a vô lojet ?
Arru ê ’n abardaë, n’ouzon pelec’h monet.
Ann hini goz, a glewas, deus d’ezhan lavaret :
— Oh ! ia, martolod iaouanc, ia, lojet a veet ;
Roït d’in ho balijenn, ho aour hac ho arc’hant,
’Samblès ganimb c’hui goanio, breman zouden vatant.
Ann den-man, n’ê ket abof, zo êt da azean
’N kichen ar vroeg a eured, er scabel huëllan.
Pa oant ouz tôl o coanian, hen eus bet goulennet :
— Da vêt ar vroeg a eured ez in-me da gousked ?
Unan deuz ar mewelienn, hen eus d’ezhan lâret :
— Tawet, martolod iaouanc, na drouc-comzet c’hui ket ;
Tawet, martolod iaouanc na drouc-comzet c’hui ket,
Ar plac’h hirie eureujet ouzoc’h n’apparchant ket.
Ann den-man, p’hen eus clewet, ’zo zavet en he za,
Hac a gommans da ziscour gant he dous Francesa.
— Leret-hu d’in, Francesa, Francesa, ma dous coant,
Petra ’c’h eus grêt gant ’r oalen ha gant ann diamant ;
Petra ’c’h eus grêt gant ’r oalen ha gant ann diamant
Am boa laket war ho piz, ouz tôl ar zacramant ?
Francesa, p’hi deus clewet, em laca da oélan :
— Otro Doue, ma Doue, petra rin-me breman ?
Otro Doue, ma Doue, petra am eus me grêt ?
Da eiz heur oan intanvès, breman ’m eus daou bried :
Da vêt pini anezhe ez in-me da gousked ?
Da vêt ma hini kenta am eus c’hoant da vonet.
Pa oa debret ho c’hoanio, hen deveus bet lâret :
— Eur c’harto pe eun dinso ra vezo digasset ;
Eur c’harto pe eun dinso, ’wit goûd piou a gollo ;
Ann hini a c’honeo gant ar plac’h a gousco !
Pe deus ganin, labourer, duman war ar ieot glaz,
Da c’hoari eun tôl cleze, pe ’tramant eun tôl baz ;
Da c’hoari eun tôl cleze pe ’tramant eun tôl baz ;
Ewit eun turgner-douar n’ ket ewit-on c’hoaz !
Eguile, p’hen eus clewet, d’ezhan ’n eus lavaret :
— Mar dê honnès da bried, te all hi c’homerred !
Ha te allo mont ganthi eun tu da goste ’n ôd,
’Wit goûd ha te a gafo eul lestr bennac war flod,
Ha pa ’s pô cavet unan, te allo ambarcan :
Petra oûfès da ober, martolod, er vro-man ?