1. — « E tan mé ag er hoed, men dous, — a gleuet un estik (bis), Ar ur barig spern guérin guen, é kanein er muzik.
2. — « Ha ean e gan hag e ziskan — hag e lar dré é boz : Kousket, kousket, tudigueu iouank, keméret hou repoz.
3 — « Guir mat e laré en estik, — ya, guir mat e laré, Mœs e neb en dès karanté ne gousk na noz na dé.
4. — « E neb en dès guir garanté — ne gousk na dé na noz. Rac é galon e zou joéius avel ur bokèt roz.
5 — « A pe don arriw ér guér-men — é saillas me halon, Rac ér guér-men e mès choéjet me douzig Marion.
6. — « Me zou deit ag ér guér, men dous, — aveit gout hou touéré, Rac n’hellan quet hou s’ancoéhat, me chonj én oh bamdé.
7 — « Etré hou ti ha me hani — ’hès tair léau mesulet, N’mès chet lakeit un ér-horloj eit donet t’hou kuélet.
8. — « E nemh em guélé é tonet — e gredé é neijen, Nepas, nepas ne neijen quet, mœz kerhet mate hren.
9. — « Digoret t’ein hou tor ; m’en dous, — digoret t’ein hou tor, A p’en dé hou kuélan karret e houlen hi digor.
10. — — « Me ne zigorein quet m’en dor — d’er hours men ag en noz : Sonet é déja uneg-ér, touchand é ma kreiz-noz.
11. — « Sonet é déja uneg-ér, — touchand é ma kreiz-noz : » Mal bras é d’oh monet d’er guér de guemér hou repoz.
12. — « E han d’er guér, men dous Marion — mœz ne repozein quet : Rac me spered e zou diés, me halon ankinet.
13. — — « Etré hou ti ha me hani — é huélér deu vokèt : Unan a nehai zou digor, en aral n’en dé ket.
14. — « Unan a nehai zou digor — en aral n’en dé ket. Kement-sé e zisko, men dous, penaus n’em haret ket.
|