Er hombat spirituel/Chapistre 44


CHAPISTRE XLIV.
Ag en Oræson.


EN difiance a hanomp-ni-memb, er gonfiance é Doué, hac en usage vat a hun puissanceu, mar dint armeu necessær ér hombat spirituel, èi m’éma bet discoeit beta breman, en oræson hun ès laqueit en deùéhan e zou hoah necessæroh, pen dé dré-z’hi é réceùer guet Doué non-pas hemp quin er vertuïeu-zé, mæs é général en ol madeu a beré en hun ès dober. Dré-z’hi èl ag ur han deur é tiver en ol græceu e receùer a ziarhlué, hi é e ra d’en ol-buissant donnet ag en Ean eit hun secour, ha distrugein dré zeorn quer goan èl hun ré-ni hun anemiset er ré doujettan. En hum chervigein a nehi èl ma faut, chetu aman er péh hun ès d’ober.

1° Ni e zeli hur bout ur gùir desir de chervigein Doué guet tuemder hac er fæçon ma pligeou gùellan guetou. En desir-zé um allumei én hun halon, mar consideramp tri zra guet attention. Er hetan é éma Doué infinimant dign de vout cherviget ha de vout inouret a balamor d’en excellance a é væstroni drès quement tra zou ol, d’é vadeleah, d’é vravité, d’é abiltæt, d’é ol-buissance ha d’é ol berfectioneu peré e zou infini. En eil tra e zou ret considerein é penaus en Doué hont pehani en dès hum hroeit dein, nen dès quet discuéhet durant tri blai ha tregont a labourat eit hun salvedigueah ; en en dès priset pansein guet é zeorn prope er goulieu horribl a hun péhedeu, hac en en dès bet er vadeleah d’hou gùellat, non-pas en ur scuil ar nehai guin hac ivle, mæs en ur laquad ar nehai é oaid precius hac er hicq sacret a é gorf adorable dispennet aquerh guet er fouetteu, guet er spern hac en tacheu. En drivet é éma un dra a gonsequance bras eveit omp, miret é lezen, hac hum acquittein erhat a hun devérieu, pen dé dré er moyant-cé hemp quin é téhemp de vout mæstre a hanomp-ni-memb, victoriüs ag er goal-speret, ha bugalé de Zoué.

2° Ni e zeli hur bout ur fé biue, hac ur gonfiance ferm ne refusou quet demp en eutru Doué er secourieu necessær aveit er chervigein erhat ha gober hun salvedigueah. Un inean lein ag er gonfiance santel-zé e zou èl ul læstre sacret é pehani Doué misericordius e daul en tresorieu a é græce ; ha sel brassoh mèi, sel brassoh éma ehue en abondance ag er venediction divin e dènn en oræson én hou. Rac penaus é allehai un Doué de behani nen dès nitra impossible ha pehani ne drompe dein, hum arrest a rein demb é zonæzoneu, hac ean doh hun pressein d’ou goulèn hac é promettein demb er Speret-santel, meit m’er goulennehemp guet fé ha perseverance ?

3° Ni e zeli pedein guet en intantion hemp-quin de hober volanté Doué, ha non-pas hun hani-ni, ér fæçon ne hum laquehemb de bedein meit rac Doué er hommande, ha ne zesirehemp bout cheleùet meit a guement ma plige guetou ; na n’hun bou èl-sé quin intantion meit de reglein hun volanté doh é hani. Er ræson a guement-ma zou, rac èl m’en dès en amour prope changet é droug ha corromplet hun volantè, ne ouïamp quet liessan petra e oulennamp ; é contrél er volanté divin ne èll quet um drompein, rac m’éma juste ha santel dré natur. Raccé hi e zeli bout er regle a beb volanté er réral, ha fariein e rer a pe n’hé helier quet. Evehamp enta a oulèn guet Doué meit er peh e blige dehou ; mar dès léh de zougein eveit peh e zesiramp ne vehai quet conforme doh é volanté, n’er goulennamp meit guet un aboeissance parfæt d’er peh e bligeou guetou. Mæs mar dé agréable dehou en treu e zesiramp receu guetou, él er græceu hac er vertuïeu, goulennamp-hai dré en hoant de bligein dehou ha d’er chervigein, quentoh eveit dré ur gonsideration aral, ne veru peh quer spirituel vehai.

4° Mar fal demp ma vou receuet hun pedenneu, ret é ma hum accordou hun œvreu guet hun pedenneu ; ret é, é raug ha goudé en oræson, ma rehemp hun possible eit melitein er græce e zeziramp receu ; car en exercice ag en oræson hac ag er mortification interior e zeli bout perpet joentet asamble, rac tantein e rer Doué pe oulenner guetou ur vertu, hemp hun laquad é poén d’hé fratiquein.

5.° É raug goulèn un dra guet Doué, trugairecamp ean ag en ol madeu en dès groeit demp. Guellein e ramp laret dehou : Men Doué, pehani goudé en dout me hrouéet, en dès me frenet dré hou misericorde, hac en dès arlerh men delivret forh liès a arrage m’anemiset, deit breman d’em secour ; ancoeheit m’ingratitude tremenet ha ne refuset quet deign er græce e oulennan guenoh. A pe zesiramp receu ur vertu benac é particulier, mar domp tantet dré er péhet contrél dehi, ne vanquamp quet a drugairecat en eutru Doué ag en occasion e ra demp de bratiquein er vertu-zé, rac nen dé quet ur græce bihan.

6.° Dré ma tènn en oræson ol é nerh hac é effet a vadeleah infini en eutru Doué, à veliteu buhé ha passion hur Salver, hac ag er promesse en dès groeit temp é chelèuou dohemp hac é vehemp receuet mat guetou, ni e laquei perpet én achimant a hun pedenneu unan pé deu ag en arbenneu-man : M’hou conjur, men Doué, dré hou misericorde, de rein deign er græce-man. Accordet deign dré veliteu hou mab er péh e oulennan guenoh. Hou pet chonge, ô men Doué, a hou promesseu, ha receuet me fedenneu. Un dra vat vou guéhavé impléein étal en eutru Doué intercession er Uériès santel hac en ol Sænt aral ; car int ou dès én Ean ur pouvoér bras, ha Doué e guemer plijadur doh ou inourein revé en inour ou dès rantet dehou durant ou buhé.

7.° Ret é opèn perseverein én exercice-cé rac en ol-buissant ne èll quet resistein doh ur perseverance humble ér beden. Mar behai deit importunance en intanouès a behani e compse en aviel, de bèn a bléguein ur juge méchant, penaus ne douchehai quet hun pedenneu calon un Doué infinimant mat. Hac èl-cé a bout é tardehai d’accordein demp er peh e oulennamp guetou, a bout ne vennehai quet, haval vehai, cheleuet dohomp, ne requehemp quet eveit er dra-zé col er gonfiance hun ès en é vadeleah infinit, na cessein ag er pedein, rac en devout e ra én ihuellan pasèn tout er peh e zou necessær eit guellout ha vennein gober vat temp. Ma ne vanque nitra enta a hun tu-ni, ni e receuou sur er peh e oulennamp pé un dra benac gùel, ha martezé memb en eil hac éguilé. Arleh tout, sel mui ma chongehemp bout rebutet, sel mui éma ret temp quemer disprisance ha cas dohomp ni-memb, én ur fæçon neoah ma sellehemp perpet doh misericorde en eutru Doué én ur gonsiderein hun miserieu ; hac é leh bihannat hun confiance én hi, ma vou hé hresquein e rehemb, én ur chongeal penaus, sel mui ma talhehemp ferm é creis er péh hun disconforte, sel mui a velite hun bou.

Anfin ne cessamp jamæs a drugairécat Doué ; mêlamp ur sorte é furnez, é vadeleah, é charité, étré ma vehemp bet refuset, pé receuet guetou ; ha bemp perpet tranquil, contant hac aboeissant ol ér peh e zegouéh guenemb. Agé berh é.