Guirionéeu ag er Religion/Chapistr 112

CHAPISTR DEUZÊC HA CAND.
red-é bout coutant a volanté doué.

Ol er ré e lar : men Doué, men Doué ! ne yeint quet de ranteleah en nean, e lar Jesus-Chrouist, mæs hemb quin er ré e hrei volanté me Zad. Hur Salvér ean-memb n’en dès bet bihuet ar en doar revé volanté é Dad ag en nean ? Red-é enta, eit discoein de Zoué hur haranté, hag eid hum salvein, vennein ol er péh e ven en Eutru Doué, gobér ol er péh e ven en Eutru Doué, souffrein ol er péh e ven en Eutru Doué.

I. Vennein ol er péh e ven en Eutru Doué. A vazé é commancehemb merhuel doh-emb hun hunan, ha bihuein aveit Doué. Ni e varhue doh-emb hun hunan, a pe feahamb a grén hur volanté prop : ni e vihue aveit Doué, a pe vennamb er péh e blige dehou. Hui e zou marhue, e laré sant Paul, hag hou puhé e zou cuhet é Doué guet Jesus-Chrouist. Mæs èl m’en dé unan marhue hemb santimant erbet, caër vou en dispris pé er mêlein, er goal-drettein pé gobér inour dehou, ne hra cas a nitra ; èl-cé ehué er hrechén hag e soubl idan volanté Doué, n’en dé quet discouraget dré en treu e arrihue ér vuhé-men énep d’é chonge, rac ma huél é peb-tra volanté en Eutru Doué ér péh e za dehou. É creis er mêlationeu hag é creis en danné, é galon e zou perpet humbl, en disprisance hag er goal græceu ne ziscarant quet é gourage.

Mar sant é galon é seuel doh er boén é creis é zrougueu, ean e ador volanté en Eutru Doué. Én dondæt ag é galon, ean e zou coutant hag e gavou é volanté Doué peah ha lehuiné. Staguet doh Doué hemb quin, nitra n’en disconfort nameit er péh e zisplige de Zoué. Bihuein èl-cé, e zou en devout ur vuhé cuhet é Doué guet Jesus-Chrouist ; quement-cé e zou é gùirioné chervige Doué, rac chervige Doué-é er hârein, hag er hârein e hrér, a pe gârér é volanté santel.

II. Gobér er péh e houlen en Eutru Doué. Ne zeliér quet credein é vér coutant ag er péh e houlen en Eutru Doué, ma ne hrér er péh e lar gobér, ha ma ne bêllér doh er péh e zisplige dehou. Liès ni e grèd gobér volanté Doué, hag é ma hun hani e hramb ; rac ni e grèd é ma santel un dra, a pe blige t’emb, e lar sant Augustin. Credein e hrér penaus eit donnèt de vout sant é ma ret gobér treu bras, treu burhudus ; hum drompein e hrér. Doué e ven hur hass d’er santeleah dré un hent berroh, hag e zou gobér er péh e houlen guet-n-emb én hur stad ; hennéh-é en hent d’er vertu. Hemb quement-cé n’hun nès nameit ur vertu a fantasi, a imur, ur vertu dissaçun, ur vertu fal hag ur vertu goan ; gobér e hrér paseu bras, mæs ér mæz ag en hent.

Ur voès e chom ærieu abéh én ilis, a pe vé hé merhèd é crol, é hantein er fal gompagnoneaheu, pé é leinein livreu fal. Un tad, ur mæstr e hra lecturieu a zevotion, épad m’en dé é vugalé hag é dud doh hum durul d’el libertinage ; un dén e hra dispigneu inourabl eit gobér donæzoneu ha ne bai quet é zelé ; ur servitour e implé é amzér é larèt chapeleltteu, ha ne hra quet é labour pé e laq é vistr de golérein, e zou couéh én un dalledigueah vras. Réglet hou ty hag hou tispigneu, paiet hou telé, éhuéhet ar hou pugalé, groeit sænt a nehai ; aboeisset d’hou mistr, groeit peb-unan en devérieu ag é stad, digollet er pedenneu hir péré ne hellet quet larèt én ur seuel hou calon trema Doué de bep termén : chetu volanté Doué, èl-cé-é en er chervigér. Ur hrechén e hra pénigenneu muyoh eit ne jauge doh é yehaid pé doh é labourieu ; en devotion-zé n’en dé quet mui revé volanté en Eutru Doué : ol en devotioneu-zé péré e za ag en imur hag ag er volanté prop, n’en dint quet réglet revé en aboeissance e houleu Doué guet-n-emb. Er garanté doh hur chongeu prop e lam ou mérit guet hun œvreu mad hag e gouci er péh e zelié pligein de Zoué.

Mar hur galhue ol en Eutru Doué d’er santeleah, n’en dé quet d’er memb pazen-é, na dré er memb moyandeu, na dré er memb stad a vuhé. Chetu perac er govézerion ne héliant quet er memb règl é quevér en ol ; mæs ind e sel mèn é ma volanté Doué eid er ré e zou én ou harg, èl-cé ne houlennant quet er memb treu a bep-unan a nehai. En oræsoneu hir, er pénigenneu rust n’en dint quet ehué aveit quement hanni e zou. Er gùellan hag er surran moyand de bligein de Zoué e zou gobér er péh e houlen Doué guet-n-emb én hur stad. Er gùir grechén ne ven gobér na muyoh na bihannoh eit ne houlen en Eutru Doué.

Eit choége ur stad a vuhé, clasquet volanté Doué. Hui e hoès hou chonge ar ur stad benac ? Mar e hoès er moyand, er halitéieu, er houst, ur merche-é é oh galhuet guet Doué d’er stad-cé ; mæs ma ne hoès chet er moyandeu, pé n’hum santet quet douguet mad eid er vertuyeu e zeliér en devout én-hi, n’en dé quet azé é ma volanté Doué eid oh. Hui e ven quemér er stad a gloëregueah, ha ne hoès chet nac abiltæt, na goust aveid er studi, nac aveid en devotion ; n’en dé quet azé hoah é ma volanté Doué. Hui e garehé quemér ur stad a vuhé ; mæs un tad aviset, tud péré en dès perh ha mæstroni ar-n-oh, ne gousantant quet ; chetu ur merche n’en dé quet volanté Doué é honnéh ; gorteit hoah.

Surroh vehé eid er salvedigueah, bihuein é creis en dangérieu ag er bed guet volanté Doué, eit bout ér stad santellan énep d’é hrad. Hellein e hrér hum gol él léh ne huélér quet a zangér ; mæs ne risclér nitra é héli volanté Doué hag aviseu fur er ré e zou carguet a han-amb.

III. Souffrein ol er péh e ven en Eutru Doué. Vennein ha gobér ol revé volanté Doué, e zou un dra santel ; mæs bout coutant a souffrein ol er péh e ven en Eutru Doué, e zou er merche ag er garanté parfæt. Sant Loeis e zou bet ur roué bras, mæs brassoh-é bet hoah dré é aboeissance de Zoué én é valeurieu eit dré é victoërieu. Sant Paul en dès méritet muyoh en hanhue a apostol bras dré é batiantæt é souffrein en ol trebilleu eit dré er burhudeu ag é apostoleah.

Mar ven en Eutru Doué ma souffrehet er hlinhuèd, en tauleu, er beuranté, perac ne vehoh-hui coutant ag é volanté santel ? Hui e lar dehou bamdé : hou volanté revou groeit. Lausquet-ean enta d’hobér é volanté santel. Hui e garehé hou pout yehaid, danné ; mæs Doué ne ven quet. Hà fautein e hra d’oh ma ne vou quet er mæstr ?

Hui e zesir er yehaid eit chervige gùel en Eutru Doué ; clasquet en dout-hi dré remèdeu jaugeabl ; ha ma ne gavet quet secour guet-hai, adoret volanté Doué. Ne houlen chervige erbet aral guet-n-oh, nameit ma souffrehet dré garanté aveit-hou.

Hui e garehé hou pout danné aveit soulagein er beurerion, mæs Doué ne houlen quet guet-n-oh er péh ne hellet quet gobér. Mar desiret danné eit gobér er mad guet-hai, eid æssat hou fameil, clasquet ou gounit hemb avarice, dré voyandeu ræsonnabl : ma n’en dant quet de vad, soublet idan volanté Doué, péhani e ra hag e lam er madeu guet en hani ma plige guet-hou. Arlerh ol en dra-zé, mar ven en Eutru Doué hou lacat ér boén, quement-cé e zou aveid hou salvedigueah, eit ma hrehoh pénigen guet hou poén ; ean e huél penaus hou ç’inean e vehé én dangér a pe n’hou pehé quet displigeadur erbet. Oh ! péguement a ré salvet e ra ou bennoh de Brovidance en Eutru Doué, péhani en dès groeit dehai cavouèt er santeleah hag er salvedigueah én trebilleu hag ér beuranté ! Péguement a ré dannet én ihuern e ra ou malloh d’er pligeadurieu ha d’en danné péré e zou bet caus dehai d’hum gol !

Er péh e zesiret enta n’en dé quet perpet er gùellan aveid oh. Hum goutantet ag er péh e houlen Doué ma vehet. Hum gavouèt e hra guet er pligeadurieu hag en danné poénieu, ha liès torfæteu bras ; n’ou hlasquet quet énep de volanté en Eutru Doué. Ean en dès reit ur græce d’oh doh hou forhein a nehai. Er rosen caërran en dès drein én dro dehi ; èl-cé er madeu inouraplan n’en dint quet hemb néhance nac hemb dangér.

Gùel-é d’oh diovér er péh ne hoès chet eid hou pout er péh e vehé caus d’oh de béhein ha d’hum zannein. Gùel-é chom én un ty peur guet er yehaid eit bout clan én ur palæs. Él-cé ehué, gùel-é bihuein én ur beuranté tranquil eit bout daibret dré er chagrineu staguet doh en danné, hag hum santefiein dré er hlinhuèd eid hum gol ér yehaid.

Er gùellan aveid omb e zou lacat hur honfiance é Doué, hag el lezel d’hobér. N’en dès nitra ræsonaploh eit pléguein idan é volanté, péhani e zou perpet réglet dré é furnès. Ean e houér gùel aveid omb er péb e zeli secour d’é hloër ha d’hur salvedigueah. Chetu perac er hroézieu hag er pénigenneu salvussan e zou er ré e zégass Doué d’emb, hag er ré e zou staguet doh hur stad. Ér ré péré e zou ag hur choége é hès liès vanité, diavistæt ha dangér de gol er mérit a nehai.

Ne vé quet a zangér de fari, a pe vér coutant a volanté Doué. Coutant e vér memb a bep-tra ; rac nitra n’arrihue énep d’hur volanté, a pe vennamb er péh e ven en Eutru Doué : me zou coutant, e laré ul labourér santel, m’en dès er grezeil flastret mem blaiad, rac nitra ne ra pligeadur d’ein ér vuhé-men nameit volanté Doué ; splannet hi dès dré er hol a mem blaiad ; quement-cé e zou eid é hloër ha me salvedigueah. É hanhue santel revou mêlet.

Ne vou jamæs quer calet aveid oh aboeissein de Zoué én hou poénieu, èl ma oé bet d’hur Salvér andur marhue ha passion. Er gonz-cé, me Zad, hou volanté revou groeit, e goustas dehou un huisen a hoaid. Nac é telié coustein quement aral d’oh, n’en d’oh quet gùel aveit Jesus-Chrouist, hou mæstr.

résolutioneu.

1° M’hum réglou é peb-tra ar volanté Doué. — 2° Me huélou er volanté santel-zé ém devérieu, ha m’hi aqùittou guet courage én ol poénieu e arrihuou guet-n-ein, ha m’ou andurou a volanté vad, é adorein dorn en Eutru Doué, péhani em scoa guet ur garanté a dad. — Secouret-mé, ô men Doué ! d’aboeissein d’oh èl ma telian.