Guirionéeu ag er Religion/Chapistr 52

◄   Ag er filageu. Ag er fal livreu. Ag el livreu mad.   ►
CHAPISTR DEU HA HANTÉR-HAND.
ag er fal livreu.

I. A pe vehé groeit énep d’ur ranteleah er péh e hrér énep d’er religion, quênt pêl é vehé distruget. En diaul n’en dès cavet nitra gùel eit corrompein er fé hag er religion eid er fal livreu. A pe ne vehé quet er religion labour en Eutru Doué, deja hi vehé distruget dré er moyand miliguet-cé.

E1 livreu fal e zou groeit, lod a nehai, eit lacat ér spered santimanteu a baillardiah, èl mei el livreu hanhuet histoërieu a galantereah, sonnenneu carguet a lubricité ; réral, carguet a drompereah, e zisq caz doh Doué ha doh er religion, èl mei el livreu scrihuet énep d’en Ilis a Rom, er ré e hoapa hag e vlasfèm er religion, er ré e zecri hag e lar é gueu treu ag en dud a Ilis. Én dud a galité, péré e zou ér stad de seuel inour er religion dré ou scùir, a p’ou dès muyoh a autorité hag a instruction, en dès ehué muyoh de zougein a berh en anemis ag er salvedigueah. N’en dés hard erbet a béhani n’hum chervige eid ou lacat de gouéhel én é laceu ; ean e za de ben a guement-cé dré er fal livreu.

II. Péh scont n’hur behé quet ni doh el livreu fal-cé a pe hanàuehemb er ré en dès-ind scrihuet. Renaviet, tud hemb religion, hemb honestis e vé el lod muihan a nehai. Penaus é hel tud a inour tremein en amzér é lein er sort livreu-cé ? Ne garehoh quet goarnissein er gambr e zou én hou ty guet treu péré en devehé apparchantet de dud infâm, ha hui e garg hou spered a nehai ; hui e hoarnis hou mimoér ag en treu méhus en dès scrihuet en dud lubric-cé. Ne garehoh quet gobér alliance guet en diaul ; neoah hui er groa a pe leinet livreu fal péré e zou labour satan. Doué e gonz doh-emb dré el livreu mad, e lar er Spered-Santel, hag en diaul e gonz hag e dromp dré er ré fal. Hui hou pehé méh é hobér instrugein hou pugalé dré dud decriet hag hemb inour, ha hui ou instruge hui-memb, ar ou maleur, dré hou conzeu hag hou livreu.

A pe gouéhehé étré hou teourn ul lihér péhani e zouguehé d’er brézel énep d’er roué pé d’er reihtæt ag er ranteleah, é léh el leinein hag er rein d’er réral, hui en taulehé én tan ; ha ne hoès chet scont erbet é lacat étré deourn er réral hag é leinein livreu infâm scrihuet énep d’er péh e respettet hag e gâret muihan ér bed, péré zou er religion hag er burtæt ag er vuhé.

III. Ni e lein el livreu-cé, e larant-ind, eit disquein el langage hag hum instrugein. Mæs hàg ean e vanq livreu mad t’oh eid hum instrugein ? É leinein livreu fal ne zisquér quet bout abil, mæs vincius, emé S. Augustin. Disquein e hrér én-hai hanàouèt en droug hemb dougeance, conz a nehou hemb méh ag er hommettein hemb honestis. Hui e fal d’oh donnèt de vout abil dré el lecturieu-zé, ha ne hret meit hum gouci, col hou fé ha caranté en Eutru Doué. Chetu perac é huélér liès tud abil a zivout en affærieu ag er bed é tiræsonein ar er religion. Ha ne faut quet bout souéhet a guement-cé, el livreu péré ou dès ieinet ne oent carguet meit a ræsonieu faus ha contrel d’er religion, attaquet a bep tu dré hé brassan anemisèd. Ha pihue benac en dès queméret goust én ou livreu velimus hag ampouisonnet, e zou diæz en distroein d’en hent mad. Quemér e hrér é caz el livreu mad, ne vér quet memb casi ér stad de gonz en ur fæçon ræsonabl ag er religion nac ag en honestis.

O folleah hemb par ! ô speredeu fariet ! a pe gavant én ul livr mad un histoer benac miraculus hag e zou mad de héli, ne gredant nitra, hag a pe gavant én ur fal livr un dra benac laqueit é gueu ha dré ur velim malicius énep d’en Ilis, ind er hrèd. Hag a pe gavant ur réflexion son benac ar er vuhé aral, pé ar er régleu ag en Aviél, én ul livr a zevotion, ind hum zihoust a nehai. Hag a pe gavant én ul fal livr ur bourd divlas benac énep d’en honestis, pé d’er réligion, quement-cé e zou un tam friand aveit-hai. Èl-cé enta é abandon Eutru Doué er speredeu orgueillus-cé d’en tihoeldæt, péhani ou zaul én dannation. O dalledigueah péhani e hra dehai quemér er huirioné eid er gueu, hag er gueu eid er huirioné !

A p’en devehé un dén é hoaid corrompet, hàg ean e vehé gùelleit, én drespet d’é védecinerion, é quemér ampouison eit dégass é yehaid én dro ? Hui péhani en dès er galon corrompet dré guement a fal inclinationeu, perac hi ampouisonnet-hui hoah dré el lecturieu velimus-cé, hemb gobér cas ag el livreu a zevotion hag ag er Vugulion péré en dès carg d’hou ç’instrugein ?

Sel-mui a bligeadur e gavet é leinein ur fal livr, sel-mui a velim hag a zangér e zou énhou. Sel-douçoh m’en dé en ampouison, sel-dangerussoh-é. Ur fal livr e zou en anemis cruellan e hoès én hou ty. Taulet-ean én tan, n’en dé mad de nitra quin. Mar er goarnet, chonget é hoarnet ur serpant péhani, abret pé dehuéhat, e hrei er marhue. Maleur d’er ré e scrihue er sort livreu-cé ! Maleur d’er ré ou mol, ou andur, ou gùêrh, ou ran hag ou frest ! Péh nerh ha grèd ne ziscoéhé en dud é carg eid arrest ul livr scrihuet énep d’er prince ag ur ranteleah, ha punissein er ré en devehé-ean groeit ! N’en dès meit gloër en Eutru Doué eit péhani n’hum sourciér quet. Gùélèt e hrér un nivér a livreu a énep d’en Ilis, énep d’er religion, énep d’en honestis ha d’er burtæt ; en dud é carg ne larant guir ; en tadeu, er vistr ou souffr ; er vugulion e sàu ou bouéh hag e gri ; mæs ou disprisein e hrér. Un disordr quer bras e zeliehé bout ouilet guel dareu a hoaid.

résolutioneu.

1° Me sellou perpet er fal livreu èl un ampouison guet péhani ne zelian quet couci me spered, mar vennan salvein me inean. 2° Me spiou erhat ar en dud péré e zou ém harg eit mirèt doh-t-hai a lein nitra e heliehé corrompein ou halon, couci ou spered hag ou lacat de yeinnein doh er religion, de zisprisein hé ministrèd ha d’hum seuel énep d’hé autorité. — O men Doué ! ne bermettet quet ma vehemb én dangér, na mé nac hanni ag er ré e zou idan me ferh, d’hum gol aveid un éternité dré el lectur ag er fal livreu.