Armorica, 1935  (p. 24-26)
◄  Leon Gwened Bugaleaj Breiz  ►



GWENED
————

Bewech ma tigoue d’in gwelet eur Gwenedour,
E kavan aneañ stumet eus eur c’hadour,
Reud e zivrec’h, kalet e zorn, taer e lagad,
Eur c’houriz ler gantañ vel o font d’an argad,
E dok war grap e benn ken e guz e skouarn,
Stard e benn-baz etre e vizied houarn.

Hag e soñjan : « Hennez, bremañ zo daou vil bloa,
« A lakas da Gezar an daouarn war e skoa ;
« Hennez, kant vloa zo bet, e-kreiz an noz du-dall,
« A youc’hê ’n e goajou da gelenn Kadoudal ;
« Hennez, hirie, zo prest adarre da zevel
« Kerkent ma vo dre Vreiz c’houezet tan ar brezel. »
Na oar dén ped kantved a welas o tremen,
Vel ar gwall amzeriou war choug e beuliou men,
Nag ennañ nag ennê n’eus bet netra fiñvet :
Ar vein gant an amzer n’int foeltr tamm dislivet,
Hag hen ’n em dalc’h héñvel, koulz en mad, koulz en fall,
« I vrehoneg géton, malahtu ! èl guéral. »

————

Kalet ouz al labour ha kalet ouz ar boan,
Potr Gwened zo diglemm, dibreder ha dizoan ;
Na ra forz rag madou na forz rag dienez,
Gant ma c’hallo tanvât eun tammig levenez,

Ha diwar nebeudig vê laouen e galon :
Klevout ar biniou pe ar vombard o son,
Setu trawalc’h evid e lakat da lammet
Ha da drei skanv en dro, e c’har gantan kammet.
Eur banne jistr eonus diskennet ’n e skudell,
Hag e krog da gana zoniou koz Breiz-Izel.
Met, pez a ra dreist holl d’e galon sederât,
Eo lagad e vestrez o furchal e lagad,
Pa vent, he biz bihan skoulmet en dro d’e viz,
O tañsal troad oc’h troad war leur-gêr an iliz,
E-pad ma vent douget gant son ar binîou,
Dreist an holl draou marvel, da vro an hunvreou !
Netra er bed, nag aour, na perlez nag arc’hant,
Netra da botr Gwened na dalv e zousig koant :
Hi zo ken brao, ken flour, he jodigou ken ru,
Hag he bleo ken melen dindan ar « c’hapo » du !
Ha, goude m’eo digomz he muzellou eürus,
He lagadigou glaz a zo ken kôzeüs !
Beañ ’n eus potr yaouank Gwened eur resped all
A ra d’e benn plegañ ha d’e galon tridal :
Doujans an tad, ar vamm brêvet gant ar vuhe,
Azeet ’korn an tan o c’hortoz galv Doue ;
O daou en tiegez a kasont c’hoaz ar penn,
Abalamour m’int koz hag e tougont bleo gwenn.

O tud a stum gwechall, yaouankiz birvidik,
Dremmou rust o c’holo kalonou kizidik ;
Merc’hedigou ken flamm ha bokedigou roz,
Hag a bak ho kened en dilhad ar c’hiz koz ;
Mammou krommet dindan planedennou kalet,
O vonet d’ar bez yén dre dommder an oaled ;
Ha c’houi, tîeien goz, braz evel rouane,
Digor ho taoulagad da zellet ouz an nê,

Ho pleo war ho tiouskoa rannet eus a bep tu,
Ho penn-baz en ho torn, prest da vale dioustu
Pa deuy aël an Ankou d’ho klask vid ar vered,
Dirazoc’h-houi chom mud ha diskrog ar spered.
C’houi zo goulennou beo dirak pere e spont
Hon zammou pennou paour da viken direspont :
Buhanoc’h e kavfemp gér kuzet ar vein braz
’N o zav war lann Garnak vel brezelourien noaz,
Eged ho kwir hano, eged ar gwir alc’houe
Eus ho segrejou pell, o gouenn-dud dianve !


————