Lavarou koz a Vreiz-Izel/TREDE STROLLAD

H. Champion, 1878  (p. 33-40)






TREDE STROLLAD.


————


TROISIÈME SÉRIE.






I.


203

Neb ’zo laouen gand bara seac’h
A gav da beuri e peb leac’h.

204

Ann dour a red
Ne ra droug da zen ebed.

205

Ann tamm hag al lomm
A zalc’h ann den en he blomm.

206

Al lomm heb ann tamm
A ra d’ann den kaout lamm.

207

Ann tamm heb al lomm
A zo war galon ann den evel plomm.

208

Ar pod dour pa deu en ti
Prest he c’houitel da bep-hini.

209

Pep-hini d’he dro
Evel ann toaz e go.

210

Gwelloc’h eur pred bepred
Eget eur bouezellad ed.

211

Gwelloc’h eun tamm bemdez
Evid re da Veurlarjez.

212

Ne c’houzanver ket ann dienez ken a ve eat ar feunteun da hesk.

213

Biskoaz den gant naoun bras
Tamm bara fall ne gavas.

214

Sac’h goullo ne-d-eo ket evit chom en he za.
Pa vez leun ar zac’h ne-d-a ket ken ebarz.

215

Dioc’h he dant ve gorroed ar vuoc’h.

216

Roit d’ar zaout bouet freaz
Hag e zavo dienn war al leaz.


II.


217

Pred fall ha pred mad
A zalc’h eun tiegez en he stad.

218

Beza ’zo tri seurt beva : beva, bevaïk ha bevettez.

219

Souben ar c’hik hag irvinen
A ra d’ar vatez teir chiken.

220

Souben ann tri zraïk :
Dour, c’hoalen ha baraïk.

221

Kement ’zo fall
A gar ar zall.

222

Tammou bihan hag aliez
A garg ar c’hof ha pa ve diez.

223

Avalou douar da gwalc’h
Hag ar c’hik just awalc’h.

224

Ar pez a ra d’ann dridi beza treud,
Kalz emaint war neubeud.

225

Kerc’heiz a lez pesk bihan
A zebr melfeden d’he c’hoan.

226

Fars forn
A vez debret gant ann dorn.

227

Ann hini ’zebr stripou
A zebr kaoc’h a-wesiou.

228

Mad eo leaz dous, mad eo leaz trenk,
Ha mad da bep-hini gouzout chom en he renk.

229

Tri seurt tud a laka amann war ho bara : ar veleien, abalamour ma-z-int sakr, ann duchentil, abalamour ma-z-int nobl ; hag ar païsantet, abalamour ma-z-int sod.

230

Gwadegen evit gwadegen pa vo lazet ar moc’h.

231

Ann hini a zebr avalou poaz
Birviken askorn ne gac’haz.

232

Eur sprec’hen a zebr aliez kement hag eur marc’h mad.

233

Braz al labour, — bihan ann dibri.

234

Marc’harit Milimaout,
Deut dre ama gand ho saout :
Kig ha fars a zo er pod,
Deut dre ama hag ho po lod.

235

Perigou melen, kraouennigou gell,
N’euz ar vatez gand ar mevel ;
Krampoez amanenet, bannigou lez,
N’euz ar mevel gand ar vatez.


III.


236

Laka kig er pod,
Ann tan, sur, hen devezo lod.

237

Pa-z-a ar billik war ann tan
Ez a ann daou en unan.

238

Pep loudouren
A gav mad he c’heusteuren.

239

Ianned eo matez Ianned,
Ianned hag he mestrez a ribod kevred[1]

240

Bevin, houad, ha kik maout
’Zo mad d’ann neb hell ho c’haout.

241

Bramma a ra eur bourc’his, pa he gof a zo goullo, hag eur breizad a vreugeud, pa he hini a zo leun.

242

Paourentez a dosta en kuz
Euz kegin lipous ha re zruz.

243

Da c’henou a zo braz
’Vel genou fourn ar raz.

244

Nep ’zo lipous e vuzellou
A lez noaz he jaritellou.

245

Fanch koz a zebr iskiz
Ken na dap gand he viz.

246

Ne zebrann na chivr, na pleizenn,
Red e monet da glask va nouenn.


IV.


247

Micher ar remm
Dibri boed ha klemm.

248

Evid ar remm, ann drouk-penn hag ar glizienn,
Ne gavot biken al louzaouenn.

249

Bron goret hag askorn torret,
Gwasoc’h ’vit ar werbl na euz ket.

250

Ar c’hlenved a zeu war varc’h, hag a ia kuit war droad.

251

Da zistaga ar c’hlenved
Eul louzou divezad n’hen deuz galloud ebed.

252

Ann hik, iec’hed da vihannik,
Ha da gozik, marvik.


V.


253

Ann hini a ziwall sec’hed
A ziwall iec’hed.

254

Nemet sec’het pe naon a pe,
Na zebr tamm na ne ev banne.

255

Ev da win pur ha souben tomm,
Ha pep hini diouc’h da ezomm.

256

Muioc’h a dud a laz ar gwin
Evit na bare ar medisin.

257

Neb ’zo re vignoun d’ar gwin mad
’Zo enebour da vab he dad.

258

Aotrou Personn, deut afo,
Ar foerellik eo a zo.
Aotrou Personn, deut d’ar red,
Ar foerellik na ehan ket.

259

Ann neb hen euz evet a evo.

260

Ann neb a gar re ar gwin
A ev dour a-benn ar fin.

261

Digant mignoun eo well kaout dour
Evit gwin digant traïtour.

262

Bezit atao kuzet oc’h eun den mezo,
Rak ar pez a oar ann holl her gwezo.

263

Eur zac’h dizere eo.

264

Ar c’hillok. — Erru ann oac’h d’ar ger.
Ar c’haz. — Hag hen meo, meo, meo.
Ar c’hi. — Atô, ’tô, ’tô, ’tô, vez [2].

  1. Le piquant de ce dicton repose sur le mot ribod, qui ne signifie pas seulement baratter, mais aussi faire ribote. Dire que Jeannette et sa maitresse barattent de compagnie, c’est donner à entendre qu’elles s’enivrent ensemble.
  2. Ce dicton, qui est tout un petit tableau de genre, a de plus le mérite d’offrir un exemple des curieux effets d’harmonie imitative que les Bretons se plaisent à tirer de leur langue.