Levr pevare - Chap. IX.
Victor Guilmer, 1836 (p. 342-345)
Va mab, en oll circonstançou diæs ha fachus e pere en em gafot, galvit ac’hanon d’ho sicour, ha me a intercedo evidoc’h.
Petra benac a souhætfac’h, ma ne ves qet control da c’hloar Doue ha d’ho silvidigues, me а vezo atao disposet d’ho chelaou.
Na c’houlennit jamæs netra nemet o tesirout beveich ma vezo bolontes Doue accomplisset. Eцr beden hac a reot din en disposition-se na vezo jamæs eb eur froues benac.
Beza e zeus christenien pere am ped da obten dezo ar pes a ouzont ervad n’en deo qet erves bolontes Doue. Ha dleout a reont-hi gortos beza chelaouet ?
Re-all ne sonjont d’am pedi nemet pa ves qestion a vadou an douar : a hent-all ne reont absolumant forç ebet eus a vadou ar c’hraç.
Mar pedan evitho n’en deo qet evit obten dezo ar pes a c’houlennont bac a ves noasus dezo, mæs goulen a ran evitho ar pes ne sonjont qet da c’houlen hac a ve util dezo.
Goulen a ran evitho afflictionou, pere, oc’h o distaga dioc’h an douar, a rafe dezo sonjal en êe ; graçou a gonversion hac a silvidigues, greçou evit cresqi e vertusiou, e meritou ; chetu enо petra a ranqer da c’houlen ouzin arauc pep tra.
Hevelep pedennou a cbelaouan atao favorablamant.
Ne c’houlennan a vadou temporel evit ar re a bed ac’hanon, nemet e qement a ma velan, er madou-se, eur guir avantaich evitho.
Gounit eur proces, caout un eost abondant a ve avechou noasus bras d’an hini am ped d’ho obten dezan digant Doue.
Pa vezer er brosperite, ne songer qet qasi en eternite. Cals a dud clan a c’houlen ouzin beza pareet, evit pere, gouscoude, ne c’hoalennan nemet ar graçou necesser en amser ho c’hlenvet.
Ne zon qet eus ar mamou-se pere, dallet dre ho zeneridigues, ne brocuront qet guir vad ho bugale.
Va zeneridigues evidoc’h, va mab, ne oufe qet va deceo.
Ne intercedan evidoc’h dirac Jesus nemet evit obten digantan ar pes so utilla deoc’h evit ar bed-ma hac evit ar bed-all.
Bezit persuadet mad a guement-se hac ho pet recours, en disposition-se, d’am protection.
Ho pet recours din evel-se en oc’h oll boaniou, pe seurt benac e vent ; hac evel ar poaniou-se a erru alies, ho pet, goude hano Jesus, va hano-me bepret en ho qinou ; ra vezo, goude hano Jesus, imprimet doun en ho calon.
Mari ! ô hano sacr ! ô hano dign a garantes ! N’er prononcer jamæs gant fizianç n’er prononcer ive gant froues.
Eürus an hini er galv alies gant carantes, er salud devotamant, er respet gant guiriones, en invoq alies.
Goude hano Jesus, hano dreist pep hano, n’en eus qet a hano respectaploc’h, douçoc’h, agreaploc’h d’an dud fidel, eguet n’en deo hano Mari.
N’en deveus qet ar pec’her qentoc’h invoqet an hano a Vari, ma en em sant carguet a esperanç ; an den just a obten dreizan eur garantes vrassoc’h evit Doue hac an nessa ; an hini a so tentet a obten ar victor var e bassionou ; an hini a so affliget, ar batiantet hac ar gonsolation.
Ah ! goude an hano a Jesus, hano Mari a vezo va refuich em afflictionou, va c’husul em douetou, va ners em c’hombajou, va sclêrigen em oll demarchou.