Levr pevare - Chap. X.
Victor Guilmer, 1836 (p. 345-349)
Va mab, n’oc’h eus qet ennon-me eur fizianç parfet. Avechou e tiferit va invoqi en oc’h ezomou. Seblantout a ra, avechou-all, ho pefe un difizianç benac em bolontes vad evidoc’h.
Me a fell din ho pe ennon an oll fizianç en deus eur c’hrouadur en e vam, a bebini e c’hanaves an deperidigues hac аr vadeles.
Me fell din ho pe recours din e pep amser, e pep lec’h, en oc’h oll ezomou temporel ha spirituel, evit an ene hac evit ar c’horf, evit ho qerent, ho mignonet.
Caout recours d’am intercession, a amser da amser, evel ma ra un nebeut christenien, da zeis va goueliou, e certen actionou importantoc’h, en ezomou, pressantoc’h ; me er goulen ouzoc’h, qement-se hac-en a so caout ennon eur fizianç leun aoualc’h ?
Grit evel an ilis, pehini ne c’houlen qasi netra оc’h Doue, nemet dre va intercession. N’en deus seurt graçou evit pere ne recourfe din, evel d’an hini dre behini an Autrou-Doue ho ro d’e vugale. He c’homportamant a so atao conform da volontes Doue. Grit ives eta evel a ra.
Dre exempl an ilis, ho pet ennon eur fizianç continuel, universel, ardant, douç, leun a affection. Iit betec Doue dre Jesus, mæs iit betec Jesus, dre e vam.
Me a so unan eus an assura henchou evit erruout betec Jesus, evit er c’haout ha beza recevet mad gap tan.
Rouanes, eus an êe, me a anaves ho calloud, me a anaves ho madeles. Mæs ha n’en deo qet indign ac’hanoc’h en em interessi evit eur pec’her eveldon-me ? Eur verc’hes qer pur, qen ardant evit gloar Doue ha qer parfæt, hac hi a ell taul varnon-me sellou favorabl ?
Va mab, ha n’en don-me qet refuich ar bec’herien ? Me a interced, evit an oll pere, о falvout dezo distrei da servich Dоue, am invoq gant fizianç.
Doue, touchet eus an interest a guemeran evit ho reconsilia gantan, n’en dens jamæs refuset din ar pes a c’houlennen.
Beza e zon memes, evit nombr bras a bec’herien, an esperanç uniq a chomfe gantho, ar voyen uniq a rofe Doue dezo evit entreal en e vignoniach.
Da bet christen n’em beus-me qet obtenet ar pardon eus ho c’hrimou, peguer bras benac e vigent ?
Goulennet ho deus ouzin, beza difennet dreizon dirac Doue ; ho difennet am beus, bete ma em beus great ho pheoc’h gant ho barner.
Certen pec’her, resolvet da vera en e bec’het, a esper e c’hobtenin ar c’hraç dezan da non pas mervel en e bec’het. Chetu enо eur fizianç re vras ha presomptuus ; chetu eno eur bretansion hac a so injurius din.
Mæs certen pec’her-all a hirvoud dindan ar boues eus e chadennou, hac a fell, dezan ho zerri. Evel ma voar eo sempl, e laca e fizianç ennon. Dre va intercession ec’h esper obten graçou nersus hac e bardon. Ah ! ra zeuyo, ra dostayo ; n’en disprigin qet : er receo a rin gant carantes.
Mam eus va Autrou[1], er moment ma em eus clêvet ho moues, va zroublien a so dissipet ha va fizianç ennoc’h a zeu brassoc’h eguet jamæs.
Beza e zoc’h, em santimant, evel ar goulm pehini a apparissas goude an diluich, gant eur branc olives, sin a beoc’h.
Recevit dindan ho protection vad eur pec’her touc’het, mezus, contristet eus a zireolamanchou e vues, a pehini a garfe о effeci gant e voad.
Obtenit din ar c’hraç da vouela dourec ar pec’hejou am beus commetet ha da vervel qentoc’h eguet commeti c’hoas pec’het ebet, hac ispicial ar re a zetestan.
Dre ar froues santel sortiet ac’hanoc’h, ô Mari ! oc’h eus great ar peoc’h etre an dud ha Doue. Ah ! laqit ar peoc’h etre va c’houstianç ha me, etre va Doue ha me.
O Guerc’hes galloudus ! ô Guerc’hes madelesus ! Pet action a c’hraç ne dleomp-ni qet da renta deoc’h evit qement-all a vadoberou a recevomp digant Doue dreizoc’h !
Ra vezo consacret deoc’h da jamæs an oll galonou. Ra zigoro guinou an oll evit publia ha celebri ho meuleudiou.
Ra lavaro continuelamant an evou d’an douar : Carantes, gloar da Vari ! Ra responto continuelamant an douar d’an evou : Gloar carantes da Vari en[2] eternite hac en tu-all !!!