Sketla Segobrani vol2/Rann 30

Prud'homme, 1924  (Eil Kevrenn, p. 64)



An hemolc’herien davantek[1].


« Eur vro am eus treuzet goude, ha hi golôet keit ha m’helle tizout va sellou a goadou pin ha bezo. War glann ar stêriou tiegeziou hemolc’herien c’houez. Gwisket int e krec’hen an arzed, ar c’hirvi hag ar bleizi a lazont gand o saeziou pe a bakont en o antellou. Gand o rouedou e tennont eus ar stêriou pesked a-leiz. Hogen e-pad eiz miz goanvez, ez a ar stêriadou dour da stêriadou skourn-sklezr, hag e rank an hemolc’herien menel war yun en o foukennou dister. Anezo tud peur-zigened, peur-ziouiziek, peur-zistank, peur-zinerz !

« Ar poblou-ze n’eus ket da gaout aon razo, eme Vindosêtlos. Evel-se n’eman ket ar re-all, avat.


  1. A. Bertrand, op. cit. p. 106 ; Demolins, Comment la route crée le type social, I. p. 121-2 (la route des toundras) ; Deniker, Races et Peuples pp. 428-9, 434-5.